แฟนผมกับผมต้องเเยกกันอยู่คนละจังหวัดนานๆจะมาหากันทีต่างคนก็ต่างทำงานของตัวเองเเต่เวลาว่างไม่ค่อยตรงกันทำให้คุยกันน้อยมากๆนี่พึ่งเข้าเดือนที่ 3 ของความสัมพันธ์เเบบนี้เราโหยหาเค้านะครับคิดถึงเค้าตลอดเเต่ความรู้สึกรักกัน หรือความรู้สึกของการอยู่ข้างๆกันมันเบาบางลงไปเรื่อยๆ

เวลาทำงานของแฟนไม่เเน่นอนเเต่ส่วนใหญ่จะเป็นตอนกลางคืนเราทำงานตอนกลางวันเวลาว่างที่เวลาสบกันก็นิดหน่อยเอาไว้คอลกันให้หายคิดถึงมีอะไรก็ส่งมาทางเเชทว่างก็ผลัดกันตอบ เเต่คือมันเหมือนมีชีวิตอยู่คนเดียวเลยครับ ท้อจังอยากรักษาความสัมพันธ์อยากให้กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนก่อนเเต่ทำไม่ได้สิ่งที่เป็นอยู่ตรงนี้ก็ไม่ได้ดีอะไรเลยเเต่ไม่มีสิทธิ์เลือกหรือทำอะไรต้องจำใจให้เป็นเเบบนี้ควรทำยังไงดีครับ