เหนื่อยกันบ้างไหม....?

เรามีเรื่องสอบถามหน่อยค่ะ คือเราเป็นโรคไทรอยด์ฮาชิโมโต้ แต่หลังจากปีใหม่มานี่เราไม่ได้ไปตามนัดหมอเลย เริ่มขาดยา แล้วระยะหลังมานี่เราเริ่มเบื่อโลกมากขึ้น ปกติเราเป็นคนมีโลกส่วนตัวอยู่แล้ว แต่ช่วงนี้เรา

สวัสดีครับ อันนี้ผมมาระบายเฉยๆ พอดี ทำงานเช้า เลิกเย็น แล้วต้องรีบไปรับลูกที่ โรงเรียน ทุกวัน แล้วอยู่กับเขาตลอดเวลา ตอนแรกก็ ไม่มีอะไร นานวันเข้าเริ่มเหนื่อย เริ่มท้อ เพราะ ทำงาน เสริม ตอนเย็นถึงดึกด

รู้สึกเหนื่อยมากๆๆๆเครียดท้อ จริงก็เกือบจะตายไปแล้วครั้งนึงครับแต่มันไม่ตายนี้สิก็เลยจะมาขอกำลังใจเฉยๆครับ

หลังจากเรียนจบและก่อนเริ่มหางาน เราเริ่มหมดไฟและเหนื่อยลงมานิดนึง แล้วพอเริ่มทำงานเราก็หมดไฟลงไปทุกวันๆ มันทำให้เราเหนื่อยล้า และความเหนื่อยมันทำให้เราทำงานออกมาได้ไม่เต็มที่ ส่งผลให้พี่ที่ทำงานด่า เร

สวัสดีค่ะ เรา ชื่อ A เรากำลังเรียนไปทำงานไปในชั้นม.6 กำลังจะจบ เหตุการพึ่งเกิดสดๆเลยค่ะคือเมื่อวาน เราไม่ใด้ไปโรงเรียเพราะว่าเราปวดท้อง,ท้อเสีย เเต่เราลืมลา เเล้วมีบุคคลนึงให้ นาม ว่า D คุณDเขาถามหาเ

ด้วยเศรษฐกิจ ด้วยอะไรหลายๆอย่าง ที่ทุกคนกำลังต่อสู้อยู่ทุกวันนี้ เหนื่อยกับอะไรกันบ้างคะ แล้ว..บอกกับตัวเองให้สู้ให้มันผ่านไปในทุกๆวันได้อย่างไร?

ที่จริงเรารู้นะว่ามันหายได้ 55555555555 แต่เหนื่อยมากจริงๆ ไม่มีแรงจะสู้อะไรแล้วแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เหนื่อยที่ต้องฟุ้งซ่าน บางวันต้องทานยานอนหลับ มัวแต่อยู่ในห้องเพราะไปไหนก็รู้สึกใจไม่ดี ไม่ได้เจอเพื่อ

ทำอะไรก็เหมือนจะผิด ไม่ได้ดั่งใจไปหมดสักทุกอย่างเลยย ท้อและเหนื่อยใจมาก อยากได้กำลังใจ

ก่อนที่ทุกคนจะอ่านต่อจากนี้..บางคนคิดว่าอาจเป็นเรื่องที่งบงาย เพ้อเจ้อ ความเชื่อผิดๆ แต่ที่ฉันเล่ามาทั้งหมดมันเกิดกับตัวฉันเองจริงๆ คนที่ไม่โดนกับตัวจะไม่มีวันเข้าใจ ว่าคู่เวรคู่กรรมมันเป็นยังไง ฉันเ

ไม่ว่าทำอะไรก็ไม่ค่อยมีกำลังใจอยากทำอะไร รู้สึกเหนื่อยหมดทุกอย่าง สอบราชการก็ไม่เคยได้ ท้อใจ โลกนี้ไม่ได้น่าอยู่,,,,