ปัญหาในครอบครัว

Hi!!
คือเรากำลังเรียนมหาลัย เเละหาเงินเรียนเองตั้งเเต่ปี1 อาจมีขอค่าหอหรือค่าเทอมพ่อเเม่บ้างบางครั้งเท่านั้น 
ปี4เราอยากได้รถ เเต่พ่อเเม่ซัพพอร์ตเเต่ลูกอีกคน
.
.
.
.
.
มันเป็นปัญหาที่ทำให้เราไม่อยากกลับบ้าน ทั้งๆที่ตามจริงเเล้วบ้านคือของฉันในอนาคต น้องต้องออกไปมีครอบครัว ถึงเป็นบ้าน2หลังเเต่มันก็ติดกันเเล้วหลังสร้างมันที่มันพาเมียมาอยู่ก็เป็นบ้านที่เรายอมเสียสละเพื่อความพึงพอใจของพ่อทั้งที่มันไม่จำเป็นเลย บ้านเสร็จก็คาดหวังว่าเราคงได้รถ สรุปน้องหอบเเฟนมาอยู่ด้วยมีลูกซ่ะด้วยเห้อออ!!!!! เหนื่อยว่ะเหนื่อยจริงๆนะฉันเเค่รู้สึกว่าต้องหาไปจนถึงวันไหนว่ะถึงจะพอใช้พอซื้อพอมี รู้สึกว่าคนในบ้านไม่ได้ซับพอร์ตเท่าที่ควร ฉันอ่ะทะเยอทะยานอย่าวมากซื้อของให้ยายซื้อของเข้าบ้านซื้อยาซื้อข้าวทุกอาทิตย์ ฉันหามาฉันให้ครอบครัวก่อนเสมอ เเม้เเต่รถยนต์น้องฉันก็ออกช่วยทั้งที่ฉันไม่เห็นด้วยเเละไม่พอใจ 

ตอนนี้ ทุกคนมองฉันเป็นคนที่เเย่คนนึงเลยค่ะที่ไม่รักน้อง ชอบว่าให้พ่อเเม่ เอาจริงๆมันก็คือเรื่องจริงที่ฉันยอมรับว่ามันถูกต้องเเล้วไม่ได้ 😮‍💨😮‍💨😮‍💨😮‍💨😮‍💨😮‍💨😮‍💨

ไม่รู้จะสนทนากับพ่อเเม่ในทางไหนเลยค่ะ เเบบไม่อยากคุยเลย(เป็นคนพูดไม่เพราะด้วยคิดไรก็พูด) เเต่มันจะทำยังไงได้บ้างล่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่