ตามหาที่นอนอนุบาลตามรูปครับ / ผ้าเน่าผืนโปรดในวัยเด็ก

คืนนี้ คงมี อุ่นเตียง ขอยาด บ่น ปนอิจ อย่าว่ากันเลย นี่นั่งระเบียงห้อง ชมหมอกตอนกลางคืน ท้องฟ้ามีดวงจันทร์ ลมเย็นสบาย เกือบหนาว... มากสุด ก็เอาผ้าห่มผืนโปรดมาห่ม...คลายหนาว เกือบเศร้า แต่ก็ดันขรรม

ผมอยากรู้ทำไมโตมาแล้วแต่ก็ยังติดผ้าเน่าอยู่อีก ที่จำความได้ผมติดผ้าเน่าตั้งแต่ป.5จนปีนี้ม.4แล้วผมรู้สึกว่าถ้าไม่มีผ้าเน่ามาซุกมาดมจะนอนไม่ค่อยหลับ

สามีของดิฉันมีลูกติดกับภรรยาเก่า 1 คนค่ะตอนนี้ลูกเขา 3 ขวบแล้ว เขาบอกว่าอยากเติมเต็มให้กับลูกโดยการไปเที่ยวกับภรรยาเก่าให้ลูกเห็นว่ามีพ่อแม่ลูก อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา อยากถามเพื่อนๆค่ะว่าถ้าเพื่อนเป็

มีเรื่องเล่าตอนเด็กมาเล่าให้ฟัง แค่อยากระบายอารมณ์เท่านั้น เรื่องนี้คนนอกที่เรารู้จักไม่ค่อยรู้ เราเป็นเด็กที่ฉี่รดที่นอนตั้งแต่อนุบาล ตอนแรกก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ พอโตขึ้นมากลับมานึก ถึง

คือเป็นงี้ค่ะ หนูอายุ 17 แฟน 25 หนูหมั้นกันเพราะเหตุจำเป็น บ้านแฟนขายเหล้าเถื่อนค่ะ มันก็จะแรงกว่าปกติ บางวันแฟนกินที่บ้านก็มีเมาบ้าง แต่กินเพราะผู้ใหญ่ชวน มีออกไปกินบ้านญาติบ้างค่ะ แต่กลับมาเมาตลอด ม

เราอายุ16 เราติดผ้าเน่าตุ๊กตาเน่ามาก ผ้าเน่าชิ้นแรก ญาติของเราเอามาให้ตั้งแต่ตอนยังเป็นเด็ก ส่วนตุ๊กตาเน่าชิ้นแรกก็เป็นตุ๊กตาคิตตี้ของแท้ ตอนที่เอามาแรกๆยังมีโบว์อยู่ แต่ปัจจุบันโบว์ขาดไปแล้ว แล้วอยาก

“จากผ้าห่ม…สู่ท้องฟ้า”ตอนเด็ก…ฉันกลัวฝน กลัวฟ้าร้องทุกครั้งที่ฟ้าแลบแสงเสียงน่ากลัว ฉันจะวิ่งหนีเข้าไปซุกอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดิมเชื่อสุดหัวใจว่าผ้าผืนนี้จะช่วยปกป้องฉันจากอันตรา