สวัสดีค่ะ...วันนี้เรามืดแปดด้านรู้สึกไม่มี motivation ในการทำอะไรมา3วันหลังจากการทะเลาะกับแม่...ก่อนอื่นเลยนะคะ...เราโตมาในความรุนแรง แม่กับพ่อจะทะเลาะกันตีกันให้เราเห็นตลอด พ่อกินเบียร์แต่ทุกครั้งที่ตีกันพ่อเราจะไม่เคยสู้แม่...แล้วแม่รุนแรงมากเพราะขู่จะฆ่าพ่อตีกันทีน้องชายเราต้องวิ่งเอามีดซ่อนเพราะแม่เราจะหยิบมาใช้...เราจะกอดน้องร้องไห้จนตัวสั่นเพราะความกลัว...เราคิดอยู่ในใจว่าถ้าเราเริ่มทำงานถ้าเกิดเรื่องแบบนี้อีกเราจะพาน้องหนีออกมา...จนอายุ18 เราเริ่มทำงานช่วยเหลือตัวเองแยกออกมาอยู่ด้วยตัวเอง...จนตอนนี้เรา25 ทำงานช่วยเหลือตัวเอง...จ่ายค่าเช่าบ้านเอง...ดูแลน้องในบางส่วนพาน้องไปเที่ยว...ส่งเงินให้แม่จำนวนหนึ่งทุกเดือน...เราเลือกที่จะออกมาเพราะ1 เรามีแฟนและที่บ้านรับรู้และไม่ได้ว่าอะไร...แถมยังบอกว่าไม่ห่วงเราแล้วเพราะเราช่วยเหลือตัวเองได้....แต่มันมีอยู่ช่วง2เดือนที่ผ่านมา...เราห่างกับแฟนด้วยความเข้าใจเราคุยกันด้วยเหตุผล...เรากลับมาเช่าบ้านแยกอยู่กับแฟนเราเพราะเราต้องการ spaceระหว่างเรากับแฟน....และช่วงหลังๆแม่เราไม่ชอบแฟนเราด้วยเหตุผลของเขาส่วนตัวและบอกให้เราหาแฟนใหม่สิหาที่มันสบายๆเลี้ยงเราหรือไม่ก็ไม่ต้องมีไปเลย....บอกตรงๆว่าเราไม่ได้รับ energy ดีๆจากแม่เลย....แม่ชอบพูดจาแรงๆคำหยาบๆซึ่งเราไม่ชอบเราก็บอกแม่ไปแล้ว...และล่าสุดแม่เราขู่ว่า ถ้าเราไม่ทำตามที่เขาบอกหรือสิ่งที่เขาต้องการ....แม่จะฆ่าเราแล้วก็จะยิงตัวเองตายไม่ก็ติดคุกทำดีสัก5ปีก็น่าจะได้ออก....มันทำให้เรากลัวมาก นึกถึงภาพในวัยเด็กที่กลัวแม่จนตัวสั่นตอนแม่กับพ่อทะเลาะกัน...แม่ชอบเอาความตายมาขู่...แม่จะขู่พ่อเสมอว่าถ้าไม่ฟังไม่กับกูนี่แหร้ะตาย...แต่เราทำตามที่เขาอยากให้เราทำทุกอย่างไม่ได้เพราะตัวเราก็เป็นทุกข์์์เหมือนกัน....เราคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ควรที่แม่จะมาพูดกับเราแบบนี้...แล้วตอนนี้มันทำให้เราไม่อยากกลับไปหาแม่เพราะเรากลัว....เราอยากหนีไปอยู่ในทีที่เขาไม่รู้เพราะแม่บอกว่า เธอหนีได้นะแต่ถ้าฉันเจอเธอฉันจะยิงเธอตายเพียงเพราะเหตุผลที่เขาอยากให้หนูเปลี่ยนแฟนใหม่...แต่แฟนที่คบอยู่เขาปกติดีค่ะเพียงแค่เป็นคนหาเช้ากินค่ำไม่ได้ร่ำรวย....เราจะดูอกตัญญูไหมค่ะถ้าเราจะหนีออกมา?
คำขู่จากคนเป็นแม่