ในวันหนึ่งครอบครัวที่มีรายได้พอมีกินในเเต่ละวันเกิดถูกหวยขึ้นมา เเล้วก็ใช้เงินไปกับสิ่งที่ตนเองต้องการอย่างเช่นการได้ไปเที่ยว การซื้อของที่อยากได้ เเละการสร้างอะไรหลายๆอย่างไปจนหมด หลังจากนั้นลูกของคนในบ้านรู้สึกว่าสิ่งที่ได้มาไม่ได้เป็นสิ่งที่ตนเองต้องการเเต่พ่อเเละเเม่อยากจะทำให้เเละได้สร้างให้ไปเเล้ว เงินที่มีก็หมดเเล้วลูกคนนั้นจึงรู้สึกว่าตนยังไม่ได้อะไรสักอย่างเลยที่ตนต้องการ เขารู้สึกน้อยใจกะเรื่องนี้มากเหมือนคนในบ้านเเละพ่อเเม่ของเขาตั้งว่าตนเป็นพี่คนโต เป็นพี่ผู้ชายที่เกิดมาก่อน ทั้งๆที่ตนไม่ได้รับอะไรเลยเเละรู้สึกเสียเปรียบกับอะไรหลายๆอย่าง เขาจึงช่วยเหลือเเค่ที่ตนเองคิดว่าสมควรเเล้ว พอเเล้ว เพราะรู้สึกว่าคนในบ้านอยู่สบายเกินไป จนทำให้น้องๆของเขาคิดว่าเขาไม่เอาครอบครัวเเล้ว เเต่พอมาวันนึงน้องของเขาก็ได้ลองขอความช่วยเหลือเขาดู เขากลับให้ความสนใจเเละให้อย่างไม่ลังเล จนทำให้น้องของเขานั้นสับสนว่าเราควรจะเชื่อในคำพูดที่เเม่เเละพ่อบอกว่าพี่ไม่เอาครอบครัวเเล้ว หรือเชื่อพี่ที่เป็นคนให้จิงๆดู ด้วยความที่เป็นน้องที่มักจะคิดเเต่เรื่องครอบครัวจึงมั้กจะถามเเละฟังเรื่องราวของครอบครัวอยู่ตลอดเเละได้เคยรู้เรื่องราวบางอย่างมาว่าในตอนที่พี่เป็นเด็กเมื่อมีเงินที่มีคนอื่นให้ หรือไปหางานพาร์ทไทม์มาเเม่ก็จะขอยืมพี่มาตลอดเเละไม่ยอมคืนพี่ เเละพี่ก็พูดอยู่ตลอดว่าขอคืนบ้าง เเต่ก็ไม่เคยได้คืน น้องคนนั้นจึกคิดว่ามันก็ถูกเเล้วที่พี่จะไม่ให้ ถึงจะเป็นเเม่เเต่ว่าบางครั้งคนเราก็ต้องมีสิ่งที่อยากได้เเละไม่อยากได้เหมือนกัน การที่เเม่ทำเเบบนั้นมาตั้งเเต่เเรกเเละจะคิดกับลูกว่าของเเค่นี้ให้ไม่ได้หรอมันไม่ถูก สำหรับน้องคนนั้นเเล้วพี่ทำถูกเเล้วเเละบางครั้งคนในครอบครัวต้องคิดเรื่องเงินให้มากขึ้นเเละตั้งใจทำมันมากขึ้นน้องของพี่คนนั้นคิดถูกมั้ย
เรื่องอาจจะงงเล็กน้อย มันยาวมากจนไม่สามารถเล่าออกมาจนหมดได้
คิดว่าแปลกไหม
เรื่องอาจจะงงเล็กน้อย มันยาวมากจนไม่สามารถเล่าออกมาจนหมดได้