รื่องเล่าชายชราที่เป็นพ่อสามี

ผม 78 ปี ภรรยา 75 ปี ลูกชายแต่งงานมีหลาน
สาว 1 คน ตอนจะเกษียณผมกับภรรยาโอน
บ้านให้ลูก (ราคาเกินสิบล้าน) ต่อมาลูกชาย
เสีย บ้านตกเป็นของลูกสะใภ้ ผมกลายเป็นผู้
อาศัย ลูกสะใภ้มีสามีใหม่ ผมและภรรยาเป็น
ส่วนเกิน ลูกสะใภ้บ่นเรื่องค่าข้าว ค่าน้ำไฟบ่อย
จนผมอึดอัด บำนาญผมเดือนละสองหมื่นกว่า
ไปสร้างบ้านใหม่ไม่ได้ เวลาของผมผ่านไป
แล้ว อ่าน โฆษณาอาจารย์ที่ดินกบินทร์ อาจารย์
มีหัวและใจทางนี้ อยากให้อาจารย์ทำสถานที่
ให้คนแก่อย่างพวกผมอยู่รอวันตายตามบ้าน
นอก ที่มีน้ำไฟมีบ้านเล็กๆ มีอาหารถูก ปลูกพืช
ผัก เลี้ยงไก่ไข่ กินรอวันตาย เป็นที่ของเราเอง
ไม่ต้องฟังเสียงบ่น ผมกับภรรยามีทุกข์ ถ้าผม
ตายก่อน ภรรยาอยู่บ้านหลังนี้คนเดียว เขาไม่.
ให้ข้าวกินแน่ (ภรรยาไม่มีบำนาญ)