สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องอึดอัดมาแชร์ให้ทุกคนทราบค่ะ พ่อเราชอบกินเหล้าขาวแล้วชอบด่านู่นนี่นั่น บูลลี่คนอื่น เหยียดเพศ มีแต่ความคิดอกุศลลงใต้สะดือ แถมชอบเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล ไม่ชอบรับฟังคนอื่นด่าตนเอง แต่ชอบให้คนเยินยอสรรเสริญทั้ง ๆ ที่ตนเองไม่ให้ทำมาหากินอะไรเลย เอาแต่กินเงินคนอื่น แถมเอาแต่บอกว่าตัวเองแก่แล้ว จริง ๆ เค้ายังมีเรี่ยวแรง มอไซค์ก็มี พละกำลังก็มี แต่เราไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดตรงไหนให้เขารับฟังเราเลยค่ะ รู้สึกอึดอัดใจมาก บางครั้งก็อยากกรี๊ดใส่หน้า อยากด่าเขาให้หน้าหงายสักครั้ง เขาชอบด่าเรากับแม่ค่ะ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรผิด เวลาโมโหชอบเสียงดัง เขาไม่ใช้กำลังแต่ชอบมองเหยียดกับพูดจากระแทก-ดันค่ะ เวลาปกติคุยได้ แต่เวลาเค้าเอาเหล้าเข้าปาก เราอยากหนีไปให้ไกล ๆ มากค่ะ วิธีที่ดีที่สุดของหนูคือรีบกินข้าวเพื่อเลี่ยงการพูดพร่ำเพ้อของเขาที่จะทำให้กินไม่ลง ใจจริงหนูอยากออกไปให้ไกลจากเขามาก ๆ แต่เขาชอว่าเราอ่อนต่อโลก ไม่เคยสัมผัสโลกภายนอก (หนูไม่ค่อยมีเงินได้ออกไปเที่ยว+ทำตามฝันเหมือนคนอื่นเพราะต้องเฝ้าแม่ที่เป็นอัมพฤกษ์ซีกขวา+โรคไต) ที่บ้านค่อนข้างห่วงเรามาก บางครั้งก็ห่วงเกินเหตุ เพราะหนูจะ 30 อยู่แล้ว หนูยังไม่เคยมีชีวิตเป็นของตัวเองและได้ใช้ชีวิตตามที่ใจอยากเพราะคนที่บ้านยึดติดหนูมาก ถ้าไม่มีหนูคอยแบ่งเบาภาระ เขาจะไม่ทำอะไรเลย อยู่บ้านเฉย ๆ แล้วก็นั่งรอเราจนหมดวันไม่ก็ถามไถ่ความเคลื่อนไหวตัวเราผ่านแม่ มันทำให้เรารู้สึกอึดอัดกับคนในบ้านมาก อยู่บ้านก็ไม่มีความสุขเพราะพ่อไม่เข้าใจเรา+กินเหล้า แม่เราก็พูดอะไรมากไม่ได้ เพราะไม่อยากให้คนในครอบครัวต้องปะทะ ตอนนี้เลยรู้สึกว่าตัวเองกดดันตัวเองและเครียดสะสมค่ะ ตอนแรกกะจะพูดแค่ปัญหาของพ่อกลับลากยาวไปถึงปัญหาของคนในครอบครัวหมดเลย ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ🙏🏻
มีใครเจอเรื่องน่าอึดอัดเหมือนหนูไหมคะ?