ผมชื่นชอบการชกต่อย

ผมเป็นคนที่ชื่นชอบในการชกต่อยมากครับทุกครั้งที่ผมมีเรื่องผมจะรู้สึกตื่นเต้นและมีความสุข รู้สึกสนุกแบบที่ไม่เคยรู้สึกจากอย่างอื่นมาก่อนเลยครับ แต่ไม่ใช่ว่าผมเป็นพวกนักเลงนะครับ ผมไม่เคยไปหาเรื่องใครครับแค่พอเวลามีใครมาหาเรื่องผมก็จะชอบขอในใจให้มีเรื่องชกต่อยกัน ผมว่าผมอาจจะเป็นโรคทางจิตก็ได้มั้งครับ ถ้าเป็นมีใครพอรู้มั้ยครับว่าโรคนี้มันชื่ออะไร แต่ถ้าจะถามว่าถ้ามันเป็นโรคโรคนึงผมจะรักษามั้ย ผมก็คงต้องตอบว่าไม่ดีกว่าครับเพราะชีวิตของผมมันน่าเบื่อครับ มีแค่ไม่กี่เรื่องที่ทำให้ผมยิ้มได้หนึ่งในนั้นก็คือการชกต่อยนี่แหละครับ บางทีระหว่างที่ต่อยกันผมก็เผลอยิ้มออกมาเองด้วยครับ คือผมควบคุมตัวเองไม่ได้เลยตอนมีเรื่องอะ แต่เสียดายอย่างเดียวครับคือตอนนี้ผมหัวเข่าขาขวาผมหลุดครับแล้วหมอก็ไม่ให้ใช้งานขาขวาหนักผมรู้สึกแย่มากเลยครับเพราะผมก็ฝึกพวกการใช้เท้ามาเยอะครับแล้วผมก็ถนัดขวาด้วยถึงแม้จะหายแล้วแต่มันก็ยังรู้สึกเสียวที่ขาขวาอยู่ตลอดครับมันรู้สึกเหมือนว่าถ้าผมเตะเต็มแรงสักทีนึงเข่าผมอาจจะหลุดอีกก็ได้ครับ เวลามีเรื่องผมก็ต้องคอยป้องกันขาขวาไว้ครับรู้สึกไม่สนุกเหมือนเก่า แล้วช่วงนี้ผมก็ไม่ค่อยได้มีเรื่องกับใครด้วย ช่วงนี้ชีวิตผมสงบมากเลยครับ แล้วก็น่าเบื่อมากด้วย แต่อย่างที่บอกครับผมคงไม่ไปหาเรื่องใครเพราะแค่ผมเบื่อหรอกนะครับเพราะยังไงผมก็ยังมีจิตสำนึกอยู่ ตอนนี้ผมอายุ17แล้วครับอีกไม่นานก็คงต้องทิ้งนิสัยนี้แล้วโตเป็นผู้ใหญ่สีกที ผมแค่อยากชกต่อยแบบเต็มที่อีกสักครั้งแบบไม่ต้องห่วงเรื่องร่างกายหรือสุขภาพแต่คงยากแล้วแหละครับ พอละผมไปนอนแล้วครับขอให้ทุกคนใช้ชีวิตวัยรุ่นให้คุ้มค่านะครับ สำหรับผมถึงจะยังเสียดายแต่ที่ผ่านมาก็สนุกมามากแล้วคงต้องหยุดแค่นี้แล้ว ราตรีสวัสดิ์ครับ