สักวันจะออกจากครอบครัว:)นี่ให้ได้

โครดเกลียดเลย 

พ่อ ตั้งแต่จำความได้ ก็เห็นแต่เรื่องแย่ๆของพ่อมาตลอด ไม่อยากได้ลูกคนนี้ละสิ   ไม่อยากได้ไม่อยากให้เกิดมา ทำไหมตอนนั้นไม่ทิ้งเลยเนอะให้เกิดมาทำไหมถ้าจะเลี้ยงได้ ขนาดนี้อะ คิดว่าตัวเองไม่อยากได้คนเดียวหรอ หนูก็ไม่อยากได้พ่อแบบนี้เหมือนกันถ้าเลือกได้นะ ขอเลือกเกิดมาในครอบครัวที่พ่อมีความเป็นคนกว่านี้ ความเป็นพ่อกว่านี้ ถืงจะ ก็ขอให้มีความเป็นคนคิดว่าหนูเป็นลูกด้วยนะ หนูไม่ใช่คนรองเท้ารองตีนพ่อ ที่จะมาตีไรก็ได้ เพราะหนูไม่ยอม หนูจำและจะเอาคืน,จำได้ตอนนั้นชอบแกล้งว่าจะไม่รักบ่อยๆ อยากจะบอกว่าทำเลยนะ ตอนนี้ไม่กลัวแล้ว ตั้งถานได้เมื่อไหร่จะไปให้ไกล ไม่วนมาให้เห็นแน่นอน 

แม่ แม่ก็ไม่ได้ ไปจากพ่อเท่าไหร่ บอกว่ารักยังไงให้เหมือนโกหก ตอนเด็กๆจำได้ว่าแม่ตีหนักมากจนตัวชำ้ตัวเขียวไปหมด ไม่เว้นแต่ละวันที่ไม่ไปรร ตอนนั้นคิดว่าเป็นเรื่องปกติที่ต้องโดน พอโตมาเท่านั้นแหละ ครอบครัวดีๆเขาไม่ทำกับลูกเขาแบบนี้หลอกนะ โมโหจากอะไรก็มาลงที่เราตลอดเพราะไม่ได้รักเท่าลูกคนอื่นไง โตมาก็เลี้ยงแบบเดิม ไม่ดีเหมือนเดิม แต่ไม่เป็นไร ไม่สนละเราโตพอที่จะรักคนที่ควรรักละ  เพราะเราก็ไม่คิดจะรักแม่เหมือนกัน 

พี่คนโต เป็นคนที่ใจดีกับเราที่สุดละ ได้เห็นการใช้ชีวิตปกติที่ไม่รุนแรงก็เพราะพี่คนนี้แหละ ใจดี ถืงไม่ได้เข้าใจเราขนาดนั้นแต่อย่างน้อยก็ยังพอมีคนดีๆอยู่ใก้ลๆบ้าง ขอบใจพี่นะสำหรับทุกอย่าง

พี่คนที่สอง ถูกกันบ้างไม่ถูกบ้าง แต่ก็เกลียดเหมือนเดิม ไม่ได้ดีไรมาก ปาก เป็นที่สุด ชอบพูดให้คนอื่นอยู่เรื่อยๆ ไม่ชอบขออยู่ห่างๆ 

พี่คนสุดดท้าย คนนี้เกลียดมาก เกลียดแต่เด็กจนถืงตอนนี้ ไม่คิดจะยาติดีด้วยแน่นอน จะไม่เข้าไปยุ่งในวงจอรชีวิตของมันเลย ชอบใช้ความรุนแรงเหมือนพ่อมัน ตีเราตั้งแต่เด็กๆ เอาแต่ใจ ใช่นิสัยแบบนี้แหละ เราเกลียดแหละถูกแล้ว คบด้วยก็ตาบาปชีวิต

น้อง คนนี้ก็ใจดีกับเราบ้างบางครั้งแต่ไม่ถืงกับมาก เราไม่ได้อะไรมากต่างคนต่างอยู่ แค่นั้น 

ชีวิตแบบนี้ขอเจอแค่วัยเด็กพอ โตขื้นจะขอวางชีวิตตัวเองได้เจอกับคนดีๆ คุยกันด้วยความอ่อนโยน ไม่ขอวนไปชืวิตแบบนั้น และเราบอกกับพ่อแม่ไว้เลยนะว่า พ่อแม่เลี้ยงลูกได้แย่มาก ถ้าเรามีลูกจะไม่ขอเลี้ยงแบบนี้เด็ดขาด จำไว้ว่าหนูจะไปให้ไกล ถ้าวันไหนหลุดออกไปได้จะใช้ชีวิตด้วยแขนขาของตัวเอง จะไม่มีวันกับมาแน่นอน