เรื่องมีอยู่ว่าเราไปตลาดแล้วติดไฟแดง ได้ยินเสียงแมวร้อง เลยขับรถไปดูก็เจอลูกแมววัยกำลังน่ารัก เดินออกมาจากพุ่มไม้ แล้วตั้งใจจะเลี้ยง พอถึงบ้านแม่ไม่ให้เลี้ยงให้เหตุผลว่าแมวเห็บหมัดเยอะจัดการยาก ลำบากเวลาไปฉีดวัคซีนเราก็บอกเลี้ยงเถอะสงสารมัน แม่ก็บอกว่าจะสงสารยิ่งกว่านี้อีกถ้าเห็นมันร้องหรือเห็นมันตาย เราก็บอกแม่จะพยายามเลี้ยงให้ดีที่สุด แม่ยืนยันว่าไม่ให้เลี้ยง เราเลยโทรถามเพื่อนเขาก็แนะนำดีเลย แล้วบอกว่าเลี้ยงเถอะ แรกๆครอบครัวเค้าก็ไม่ให้เลี้ยงแต่พอนานๆไปก็ให้เลี้ยงแถมซื้ออาหารให้ด้วย แล้วบังเอิญไปสังเกตุเห็นว่าแมวเหมือนจะป่วยตาเปียกแฉะข้างหนึ่ง ผอมเหมือนขาดสารอาหาร หางขาดด้วย เราก็ยิ่งสงสาร ตอนนี้ก็เป็นช่วงค่ำประมาณ2-3ทุ่มแม่เลยบอกให้เก็บไว้ก่อนค่อยไปปล่อยพรุ่งนี้ แต่อย่าเอาไปในห้องเพราะน้องชายแพ้แมว ทั้งเป็นหอบ แต่วันนี้เราอยู่กับน้อง2คน การสนทนาที่คุยกันมาก็คือโทรคุยทั้งหมด และน้องต้องมานอนกับเรา เรารู้สึกลำบากใจมาก ถ้าเอาแมวไว้ข้างแมวก็ร้อง ถ้าเอาแมวไว้ข้างในน้องก็แพ้ แล้วยังแม่ไม่ให้เลี้ยงแมวอีก แม่ถามเราว่าระหว่างน้องกับแมวจะเลือกสงสารอะไร เราลำบากใจจริงๆ แล้วไม่รู้จะเอาแมวไปปล่อยไหน ค่อยไม่รู้สึกผิด

วันนี้เราจึงเอาแมวนอนนอกห้องอยู่กับมันจนหลับแล้วเปิดไฟไว้ให้มัน

วันพรุ่งนี้ไม่รู้จะเอาไปปล่อยไหนดี ที่เราต้องปล่อยเองเพราะพ่อเราเป็นไม่ชอบแมวมาก สามารถเอาแมวไปปล่อยวัดได้เลย

คำถามคือเราควรทำไงดี