รอบ 24/6/2566 19:30 น.
หลังจากใช้เวลาตกตะกอน 2 วัน เผื่อจะมีอะไรที่เรานึกออกมากขึ้น คิดแล้วว่าจะเขียนดีไหม แต่ถ้าทางทีมงานได้เห็นก็อยากให้รู้ว่ามีฟีดแบคในอีกมุมนึงจากคนดูแบบเรา เพื่อคราวหน้าจะได้พัฒนาให้รัชดาลัยขึ้นไปถึงจุดเดิม
พิษสวาท เดอะมิวสิคัล ถูกเปิดตัวครั้งแรกเมื่อปี 2020 ก่อนที่โควิดจะพรากให้เราต้องห่างกันนานถึง 3 ปี นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราคาดหวัง แต่ก็ค่อนข้างไว้ใจในฝีมือของรัชดาลัยจากเรื่องก่อน ๆ ที่ผ่านมา แต่ก็เผื่อใจไว้ระดับหนึ่งเพราะถ้าจะให้พูดจริง ๆ ผลงานของรัชดาลัยในระยะหลัง มันไม่เท่าสมัยก่อนจริง ๆ
จนกระทั่งถึงวันงานแถลงข่าว เราก็เป็นหนึ่งในผู้ที่ได้ไปเข้าร่วมงาน ในครั้งนั้นฟีดแบคคนดูทางออนไลน์ พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าน่าห่วง ทั้งเรื่องเพลง เรื่องนักแสดงนำ แต่ ณ หน้างานวันนั้นสำหรับเรามันดีแล้ว ไม่ได้รู้สึกเหมือนกับที่ใครว่ากัน เราจึงยังเชื่อว่าเรื่องนี้อาจจะดีแน่นอน จึงตัดสินใจซื้อบัตรตามกำลังที่มีในตอนนั้นแทบจะทันที
ในวันที่ทีเซอร์ภาพการแสดงบนเวทีปล่อยออกมาครั้งแรก ยอมรับเลยว่าค่อนข้างผิดหวัง การตัดต่อต่างออกจากครั้งก่อน ๆ ไม่ได้น่าติดตาม ไม่มีอะไรน่าดึงดูดเลย แต่หลังจากนั้นก็มีทีเซอร์อีกตัวปล่อยออกมาซึ่งต่างจากตัวแรกและน่าดึงดูดกว่า
ในด้านเนื้อเรื่อง กระชับฉับไวรวดเร็ว ซึ่งมันมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อดีคือมันเล่าได้ครบแบบรวม ๆ แต่ไม่ละเอียด ส่วนข้อเสียคือ มันเร็วจนความรู้สึกเราตามไม่ทัน หรือยังไม่อินตามไปกับเนื้อเรื่อง ก็เปลี่ยนฉากแล้ว ด้านเนื้อหาไม่แน่ใจว่าตามบทประพันธ์เลยมั้ย แต่เสียดสีการเมืองเยอะมาก เยอะจนรู้สึกว่า ทำไมต้องเสียดสีขนาดนี้ ถ้าเสียดแบบพองามนิดหน่อย น่าจะโอเคมากกว่านี้
แล้วพอเนื้อเรื่องมันเร็วความสัมพันธ์ของตัวละครแทบไม่เห็น ไม่เห็นความรักที่นำไปสู่ความเคียดแค้นขนาดนั้น แต่มันกลายเป็นความแค้นที่อยู่ ๆ เธอมาฟันคอฉันทำไม หลอกฉันทำไม แทน
ความรู้สึกที่อุบลมีต่อทิพย์ในยุคอยุธยาก็นำเสนอน้อย แบบไม่เห็นเลยด้วยซ้ำ จนงงว่า ทำไมอุบลถึงมาไม่ชอบทิพย์ได้ขนาดนี้ บางฉากที่จะนำเสนอให้ตกใจก็ยังไม่ทันสังเกตเห็น มาเห็นแล้วเก็ทอีกทีตอนเปลี่ยนฉากไปแล้ว บางฉากก็ช้าช้าจนแบบไม่น่าสนใจไม่ตื่นเต้น จนบางทีรู้สึกคนดูชั้น 2 ถูกทิ้งไปเลยด้วยซ้ำ ไดอะล็อกบางไดอะล็อกยกมาจากในเวอร์ชั่นละครทีวีเลยทีเดียว
เพลง พูดได้เลยว่าเพราะ แต่! ไม่ติดหู ดูละครจบไม่ได้ฮัมเพลงออกมาจากการจดจำมันได้ในโรงละคร แต่ฮัมออกมาได้เพราะฟังจนจำได้ก่อนจะเข้าไปดูละคร มีการปรับดนตรีและอารมณ์ของเพลงจากงานแถลงข่าวได้ดีขึ้นมาก ๆ แต่บางเพลงดันไปคุ้น ๆ กับเพลงในเรื่องอื่นบ้าง เท่าที่นึกได้ก็มีไปคล้าย ๆ กับข้างหลังภาพ และลอดลายมังกร ถึงจะไม่ใช่ทั้งเพลงแค่เสี้ยวเดียวแต่มันก็มีความคุ้นหูมาในทันที แต่เข้าใจได้ว่าเป็นคนแต่งคนเดียวกันอาจมีซ้ำบ้าง แต่โดยรวมเพลงถือว่าเพราะเลยทีเดียว หลาย ๆ คนอาจชอบเพลงรวย ของซีนพี่ชาย (แอบคิดว่าซีนนี้มีความคล้ายใน alandin) แต่ที่เราชอบเลยให้เพลงพรหมลิขิต กับพิษสวาท อาจเพราะฟังไปก่อนแล้วพอได้ไปฟังย้ำอีก ดนตรีมีเปลี่ยนไปบ้างอีกเลยเซอร์ไพรส์ไปอีก
ฉาก อันนี้ต้องยอมรับว่าสวย ฉลาดออกแบบ โดยเฉพาะฉากที่เป็นเจดีย์ที่มีแผ่นทองแปะ ๆ ถ้าสังเกตดี ๆ มันไม่ใช่แค่แผ่นเดียวแล้วเลื่อนลงมาทั้งฉาก แต่มันมีลูกเล่นมากกว่านั้น แต่บางฉากแอบคุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นในทวิภพ แต่สามารถมองข้ามไปได้ แล้วบวกกับการออกแบบแสง มันทำให้ทุกอย่างดูกลม ดูลงตัวไปด้วยกัน แล้วฉากตัดหัวคือเดาออกว่าจะทำยังไง แต่ก็มีเซอร์ไพรส์เล็ก ๆ นิดนึงให้ได้ว้าว เข้าใจได้เรื่องข้อจำกัดของการเป็นละครเวที
นักแสดง ขอพูดโดยรวม ๆ ว่าทำหน้าที่ที่ตัวเองได้รับได้ดี อองซอมคือยังเริ่ดมากเหมือนเดิม มาตรฐานอองซอมค่ายนี้ไม่เคยมีตก แก้มกุล ที่หลายคนเคยกังวลว่าจะทำได้มั้ย ถือว่าสอบผ่าน ในใจแอบอยากเห็นบทที่เด่นกว่านี้ แต่ครั้งนี้บทเลือกเล่าในมุมของอัคนี เลยทำให้อุบลไม่ได้เด่นโดด
เสื้อผ้า แอบเสียดายโทนสีชุดเครื่องรำในวันแถลงข่าว แต่พอเปิดแสดงจริงเป็นอีกสีหนึ่งที่ดูสว่างกว่ามาก หรือแม้แต่ชุดของสโรชินี ที่เคยเปิดออกมาเพื่อโปรโมท ชุดนั้นหายไป แต่ชุดที่ไม่ได้จริง ๆ คือชุดสีชมพู คือมันมีเทคนิคที่ชุดเข้าใจได้ แต่มันหัดหูขัดตาในระดับหนึ่งเลย
สรุปโดยรวม เป็นเรื่องที่ไม่แย่ดูได้ แต่ไม่ได้ตราตรึงขนาดจดจำ ขนาดเดินออกมาจากโรงละครยังไม่ได้พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นบนเวทีกับเพื่อนเลย ซึ่งต่างจากเรื่องอื่น ๆ ที่ผ่านมาที่ออกมาจะมีความอิ่มเอม ความจดจำอะไรอีกมากมายที่พูดได้เรื่อย ๆ อาจเพราะบล็อกกิ้งหลายฉาก ไปคล้ายกับเรื่องอื่น ๆ แต่สำหรับใครที่คิดถึงละครเวทียืนยันว่าไม่เสียหายที่จะไปดูสามารถจองบัตรไปดูได้ เพียงแค่อย่าคาดหวังดูได้แบบฟีล ๆ
แต่นี่เป็นเพียงความเห็นส่วนบุคลคล อาจไม่ตรงใจหลายท่าน ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
พิษสวาท เดอะมิวสิคัล “ความประทับใจ ที่ไม่ตราตรึง“
หลังจากใช้เวลาตกตะกอน 2 วัน เผื่อจะมีอะไรที่เรานึกออกมากขึ้น คิดแล้วว่าจะเขียนดีไหม แต่ถ้าทางทีมงานได้เห็นก็อยากให้รู้ว่ามีฟีดแบคในอีกมุมนึงจากคนดูแบบเรา เพื่อคราวหน้าจะได้พัฒนาให้รัชดาลัยขึ้นไปถึงจุดเดิม
พิษสวาท เดอะมิวสิคัล ถูกเปิดตัวครั้งแรกเมื่อปี 2020 ก่อนที่โควิดจะพรากให้เราต้องห่างกันนานถึง 3 ปี นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราคาดหวัง แต่ก็ค่อนข้างไว้ใจในฝีมือของรัชดาลัยจากเรื่องก่อน ๆ ที่ผ่านมา แต่ก็เผื่อใจไว้ระดับหนึ่งเพราะถ้าจะให้พูดจริง ๆ ผลงานของรัชดาลัยในระยะหลัง มันไม่เท่าสมัยก่อนจริง ๆ
จนกระทั่งถึงวันงานแถลงข่าว เราก็เป็นหนึ่งในผู้ที่ได้ไปเข้าร่วมงาน ในครั้งนั้นฟีดแบคคนดูทางออนไลน์ พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าน่าห่วง ทั้งเรื่องเพลง เรื่องนักแสดงนำ แต่ ณ หน้างานวันนั้นสำหรับเรามันดีแล้ว ไม่ได้รู้สึกเหมือนกับที่ใครว่ากัน เราจึงยังเชื่อว่าเรื่องนี้อาจจะดีแน่นอน จึงตัดสินใจซื้อบัตรตามกำลังที่มีในตอนนั้นแทบจะทันที
ในวันที่ทีเซอร์ภาพการแสดงบนเวทีปล่อยออกมาครั้งแรก ยอมรับเลยว่าค่อนข้างผิดหวัง การตัดต่อต่างออกจากครั้งก่อน ๆ ไม่ได้น่าติดตาม ไม่มีอะไรน่าดึงดูดเลย แต่หลังจากนั้นก็มีทีเซอร์อีกตัวปล่อยออกมาซึ่งต่างจากตัวแรกและน่าดึงดูดกว่า
ในด้านเนื้อเรื่อง กระชับฉับไวรวดเร็ว ซึ่งมันมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อดีคือมันเล่าได้ครบแบบรวม ๆ แต่ไม่ละเอียด ส่วนข้อเสียคือ มันเร็วจนความรู้สึกเราตามไม่ทัน หรือยังไม่อินตามไปกับเนื้อเรื่อง ก็เปลี่ยนฉากแล้ว ด้านเนื้อหาไม่แน่ใจว่าตามบทประพันธ์เลยมั้ย แต่เสียดสีการเมืองเยอะมาก เยอะจนรู้สึกว่า ทำไมต้องเสียดสีขนาดนี้ ถ้าเสียดแบบพองามนิดหน่อย น่าจะโอเคมากกว่านี้
แล้วพอเนื้อเรื่องมันเร็วความสัมพันธ์ของตัวละครแทบไม่เห็น ไม่เห็นความรักที่นำไปสู่ความเคียดแค้นขนาดนั้น แต่มันกลายเป็นความแค้นที่อยู่ ๆ เธอมาฟันคอฉันทำไม หลอกฉันทำไม แทน
ความรู้สึกที่อุบลมีต่อทิพย์ในยุคอยุธยาก็นำเสนอน้อย แบบไม่เห็นเลยด้วยซ้ำ จนงงว่า ทำไมอุบลถึงมาไม่ชอบทิพย์ได้ขนาดนี้ บางฉากที่จะนำเสนอให้ตกใจก็ยังไม่ทันสังเกตเห็น มาเห็นแล้วเก็ทอีกทีตอนเปลี่ยนฉากไปแล้ว บางฉากก็ช้าช้าจนแบบไม่น่าสนใจไม่ตื่นเต้น จนบางทีรู้สึกคนดูชั้น 2 ถูกทิ้งไปเลยด้วยซ้ำ ไดอะล็อกบางไดอะล็อกยกมาจากในเวอร์ชั่นละครทีวีเลยทีเดียว
เพลง พูดได้เลยว่าเพราะ แต่! ไม่ติดหู ดูละครจบไม่ได้ฮัมเพลงออกมาจากการจดจำมันได้ในโรงละคร แต่ฮัมออกมาได้เพราะฟังจนจำได้ก่อนจะเข้าไปดูละคร มีการปรับดนตรีและอารมณ์ของเพลงจากงานแถลงข่าวได้ดีขึ้นมาก ๆ แต่บางเพลงดันไปคุ้น ๆ กับเพลงในเรื่องอื่นบ้าง เท่าที่นึกได้ก็มีไปคล้าย ๆ กับข้างหลังภาพ และลอดลายมังกร ถึงจะไม่ใช่ทั้งเพลงแค่เสี้ยวเดียวแต่มันก็มีความคุ้นหูมาในทันที แต่เข้าใจได้ว่าเป็นคนแต่งคนเดียวกันอาจมีซ้ำบ้าง แต่โดยรวมเพลงถือว่าเพราะเลยทีเดียว หลาย ๆ คนอาจชอบเพลงรวย ของซีนพี่ชาย (แอบคิดว่าซีนนี้มีความคล้ายใน alandin) แต่ที่เราชอบเลยให้เพลงพรหมลิขิต กับพิษสวาท อาจเพราะฟังไปก่อนแล้วพอได้ไปฟังย้ำอีก ดนตรีมีเปลี่ยนไปบ้างอีกเลยเซอร์ไพรส์ไปอีก
ฉาก อันนี้ต้องยอมรับว่าสวย ฉลาดออกแบบ โดยเฉพาะฉากที่เป็นเจดีย์ที่มีแผ่นทองแปะ ๆ ถ้าสังเกตดี ๆ มันไม่ใช่แค่แผ่นเดียวแล้วเลื่อนลงมาทั้งฉาก แต่มันมีลูกเล่นมากกว่านั้น แต่บางฉากแอบคุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นในทวิภพ แต่สามารถมองข้ามไปได้ แล้วบวกกับการออกแบบแสง มันทำให้ทุกอย่างดูกลม ดูลงตัวไปด้วยกัน แล้วฉากตัดหัวคือเดาออกว่าจะทำยังไง แต่ก็มีเซอร์ไพรส์เล็ก ๆ นิดนึงให้ได้ว้าว เข้าใจได้เรื่องข้อจำกัดของการเป็นละครเวที
นักแสดง ขอพูดโดยรวม ๆ ว่าทำหน้าที่ที่ตัวเองได้รับได้ดี อองซอมคือยังเริ่ดมากเหมือนเดิม มาตรฐานอองซอมค่ายนี้ไม่เคยมีตก แก้มกุล ที่หลายคนเคยกังวลว่าจะทำได้มั้ย ถือว่าสอบผ่าน ในใจแอบอยากเห็นบทที่เด่นกว่านี้ แต่ครั้งนี้บทเลือกเล่าในมุมของอัคนี เลยทำให้อุบลไม่ได้เด่นโดด
เสื้อผ้า แอบเสียดายโทนสีชุดเครื่องรำในวันแถลงข่าว แต่พอเปิดแสดงจริงเป็นอีกสีหนึ่งที่ดูสว่างกว่ามาก หรือแม้แต่ชุดของสโรชินี ที่เคยเปิดออกมาเพื่อโปรโมท ชุดนั้นหายไป แต่ชุดที่ไม่ได้จริง ๆ คือชุดสีชมพู คือมันมีเทคนิคที่ชุดเข้าใจได้ แต่มันหัดหูขัดตาในระดับหนึ่งเลย
สรุปโดยรวม เป็นเรื่องที่ไม่แย่ดูได้ แต่ไม่ได้ตราตรึงขนาดจดจำ ขนาดเดินออกมาจากโรงละครยังไม่ได้พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นบนเวทีกับเพื่อนเลย ซึ่งต่างจากเรื่องอื่น ๆ ที่ผ่านมาที่ออกมาจะมีความอิ่มเอม ความจดจำอะไรอีกมากมายที่พูดได้เรื่อย ๆ อาจเพราะบล็อกกิ้งหลายฉาก ไปคล้ายกับเรื่องอื่น ๆ แต่สำหรับใครที่คิดถึงละครเวทียืนยันว่าไม่เสียหายที่จะไปดูสามารถจองบัตรไปดูได้ เพียงแค่อย่าคาดหวังดูได้แบบฟีล ๆ
แต่นี่เป็นเพียงความเห็นส่วนบุคลคล อาจไม่ตรงใจหลายท่าน ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ