คือว่าเรารู้สึกปวดหัวมากๆ และมีอาการคลื่นไส้ เลยขอแม่ว่าให้หยุดได้มั้ยเพราะเราไม่ไหว แม่เราก็ตะคอกกลับมาว่า อะไรปวดหัวอีกละ? อะไรๆก็ปวดหัว พอไปโรงเรียนทีไรก็เป็นนั้นเป็นนี้ตลอดเลย เราแบบเราก็งงเลยเว้ย เพราะตั้งแต่เรียนมาเราไม่ได้หยุดเพราะป่วยเลยสักครั้ง ที่หยุดส่วนมากเพราะหมดนัด แล้วเขาก็ด่าเรา แล้วก็ขึ้นเสียงใส่ แล้วก็บอกว่าให้ไปเรียน ไปอาบน้ำ เราก็เลยบอกว่าเราปวดหัวจริงๆ เราไม่ไหว แล้วเขาก็ทำเสียงล้อเลียนเรา แล้วก็พูดว่า
แหมมม่ ทีไปลั้นลากับเพื่อนไม่เห็นจะปวดเลย พอต้องไปโรงเรียนก็มาปวดหัว เอ้าคือแบบ คนเรานี้คือสามารถบังคับตัวเองได้ด้วยหรอว่ามันจะปวดตอนไหนๆบ้าง คือเราก็ไม่รู้เลยเว้ยว่ามันจะปวดอะ แล้วมันดันบังเอิญมาปวดตอนเช้าที่ต้องไปโรงเรียนแค่นั้นเอง ปกติเราวันไหนถ้าเราปวดหัว แต่เรารู้ว่าร่างกายของตัวเองยังไหวเราก็ไป แต่วันนี้เรารู้สึกว่าเราไม่ไหวเราต้องการนอนพัก เราไม่อยากฝืนตัวเอง แต่ทำไมเขาไม่เข้าใจเราเลย ทำไมเขาก็ต้องด่าเราตลอดเลยไม่ใช่แค่เรื่องนี้ เรื่องอื่นๆเขาก็จ้องจะจับผิด แล้วก็ด่าเรา อย่างเช่น เราเป็นคนไม่กินแมลง เขาก็หาว่าเรากระแดะ ทำไมอะ มันผิดตรงไหน อันนี้คือเราทำตัวแย่หรอ เกรดเราก็ไม่ได้แย่นะ ไม่เคยได้ต่ำกว่า 3.67 เลย ทุกวันเสาร์ก็ต้องไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษ เรียนวันละ 3 ชม. ทั้งๆที่พี่ชายเราไม่ต้องทำอะไรเลย เรียนพิเศษก็ไม่ต้องเรียน เขาก็ไม่ว่า ทำอะไรเขาก็ไม่ว่า มีแต่โอ๋ แล้วทีเราขอแค่หยุดพักวันเดียว เหมือนเราไปทำผิดร้ายแรงอะไรมา คือถ้าเกลียดเราไม่อยากมีเรา เขาจะให้เราเกิดมาทำไม แล้วเราเลือกได้หรอ ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนที่ดีเลย ไม่เคยให้คำปรึกษา มีแต่ให้ความเครียด เราไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้แล้ว แต่มันก็ต้องทนฝืนอยู่😢.......คือทุกคนอันนี้คือเราผิดหรอหรือว่าทึ่แม่เขาพูดเพราะเขาเป็นห่วงเรา (ปัจจุบันศึกษาอยู่ ม.5)