จะสกัดกั้นความชอบเมื่อเจอหญิงงามได้อย่างไร

ก็ต้องใช้ปัญญา ใช้สติ ใช้สมาธิ ใช้ความเพียร ใช้ความอดทน เข้าช่วยล่ะครับ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่งั้นธิดาพญามารก็คงไม่มาหลอกล่อพระโพธิสัตว์ด้วยวิธีนี้

ไม่ควรเข้าใกล้ ไม่ควรมอง ไม่ควรพูดคุย แต่หากจำเป็นก็ต้องมีสติอยู่ตลอดเวลา อย่าให้ความคิดมันเตลิดไป

แล้วพยายามมองให้เห็นความไม่สวยบ่อย ๆ เพราะโดยเนื้อแท้แล้วไม่มีอะไรสวย เหมือนหมาตัวผู้มันก็มองเห็นหมาตัวเมียสวยเช่นกัน ถูกอารมณ์ครอบงำมันก็เห็นสวยตลอด

ร่างกายคนเรามีแต่กลิ่นเหม็น ที่หอมๆนั่นเป็นเครื่องประทินผิวทั้งนั้น เหงื่อก็เหม็น ขี้ไคลก็เหม็น ขี้หู ขี้ตา ขี้มูก ขี้ฟัน อุจจาระ ปัสสาวะ ถ้าเอามากองรวมกันแทบจะอ้วก แต่ทั้งหมดนั่นก็ออกมาจากร่างกายเรา ไม่ว่าจะหล่อสวยแค่ไหนเหมือนกันหมด รวมทั้งยังเป็นแหล่งเชื้อโรคอย่างดี และบางทีก็ทำให้ติดโรคจากผู้อื่น

และที่เห็นหล่อๆสวยๆ พอมาดูตอนแก่ไม่มีใครอยากได้ สภาพที่แท้จริงมันมีความเสื่อมที่ไม่ปรากฏอยู่ อย่าประมาทอย่ามัวเมาในความสวยความงามมันอยู่ไม่ทน และมันจะล่อลวงเราให้เอาเวลาในวัยหนุ่มสาวไปทิ้งเสียเปล่าๆ กับภาระที่ต้องแบกไว้

ผิวหนังเราก็เหมือนถุงที่ทำด้วยหนังตกแต่งให้สวย ข้างในบรรจุเนื้อ เลือด หนอง ไขมัน อุจจาระ ปัสสาวะ ฯลฯ ล้วนแต่ไม่น่าพิศมัย ตัวผิวหนังเองก็มีรอยย่นปรากฎไปทั่ว มีกลิ่นเหม็นโชยออกมาตลอดเวลา ต้องพยายามกลบเกลื่อนด้วยของหอม

อย่างไรก็ดี ต้นเหตุของความติดใจมันก็อยู่ที่ใจเรานั่นเอง เราก็ต้องหมั่นฝึกสติ ฝึกสมาธิ ให้ใจอยู่กับตัวไม่ฟุ้งซ่าน ไม่หวั่นไหว ไม่เคลื่อนไปตามอารมณ์ต่างๆได้โดยง่าย ฝึกทั้งภายนอกภายในแบบนี้ เราก็จะค่อยๆเห็นว่าไม่มีอะไรสวยจนต้องไปหลงใหลกับมัน มองทุกคนอย่างเอ็นดูอย่างเมตตาก็พอ

มันยากแหละแต่ก็พอสู้ไหวถ้าเราคิดจะสู้ ได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น แต่ถ้าไม่คิดจะสู้เลยก็แพ้ตลอด