ทำไม ทำบาป-บุญ กับอริยบุคล ถึงส่งผลมากกว่า

ตามความเข้าใจ
ผู้เป็นอริยบุคล คือผู้ห่างไกลกิเลส มีปัญญาเห็นเข้าใจสภาวะความจริงแล้วไม่ยึดถือ
คนที่เห็นการเกิดดับ เข้าใจว่ามันไม่เที่ยง จางคลายความยึดถือ 
ถ้าเห็นความจริงครบไม่ยึดถือแล้ว ก็เป็นอรหันได้

(ปิลินทวัจฉสูตร ไม่สามารถละนิสัยวาสนาได้ สั่งสมมาแบบไหนก็เป็นแบบนั้น แต่ไม่ยึดถือ)
นิสัยวาสนาเดิม อริยบุคลยังจัดการมันไม่ได้
แต่เวลาไปยุ่งเกี่ยวกับอริยบุคล จะให้ผลแรงกว่า มันงงมาก

1- ทำไม ทำบาป-บุญ กับอริยบุคล ถึงส่งผลมากกว่า
2- ทำไม ทำบุญกับพระที่ออกจากนิโรธสมาบัติได้กุศลแรง

-หรือจะเทียบว่าเหมือนซื้อหุ้นที่ดี ก็ได้ผลกำไรดีกว่า
แต่ผู้เป็นอริยบุคล ก็แค่ผู้เห็นความจริงแล้วไม่ยึดถือ
อริยบุคลไม่ยึดถือแล้ว เรายังแน่นมืดอยู่

-หรือจะเทียบว่าอริยบุคลรู้ทางพ้นทุข สามารถชี้ทางถูกได้
เลยนับว่าได้กุศลแรง 

พอจะมีคำอธบายแบบพอเข้าใจได้
หรือมีพระสูตร ที่ตรงเรื่องนี้
ขอคำแนะนำ ชี้แนวทางหน่อยครับ

สงสัยเรื่องนี้ที่สุดแล้ว