ช่วยหาวิธีรับมือกับหัวหน้าปัญญาอ่อนหน่อยค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า เราทำงานอยู่ที่แห่งหนึ่ง แล้วสิ้นเดือนหน้าต้องเดินทางไปต่างจังหวัดซึ่งเป็นพื้นที่ห่างไกล ตอนแรกวางตัวไว้ว่าให้ไปกันสองคน (ผจกเป็นคนสั่ง) คือ พี่เอกับน้องบี แล้วน้องบีเนี่ยเพิ่งผ่าตัดมาได้ประมาณสาม สี่เดือน ตัวเราก็เลยเสนอตัวจะไปแทน เราบอกน้องไปว่า "น้องบี สะดวกมั้ย มันเดินทางไกลเราไหวมั้ย ให้พี่ไปแทนได้รึป่าว" อันนี้ก็เข้าใจนะว่าคำพูดมันอาจทำให้เข้าใจผิดได้ น้องบีก็ว่า ไม่เป็นไรหนูโอเค แต่สักพักมันไปบอกหัวหน้าว่า เราไปสั่งมันว่าไม่ต้องไป 😠 หัวหน้าก็เข้าใจแบบนั้น เรียกเราไปคุย เราก็อธิบายว่า เราก็ปรึกษากันเฉยๆด้วยความเป็นห่วงน้องมัน ก็เลยเสนอตัวไปแทน (งานนี้ไม่ได้มีผลอะไรกับเงินเดือนนะ บอกก่อน) แต่หัวหน้าบอกว่า ปรึกษากันเองได้ด้วยเหรอ แล้วที่นั่งนี่คืออะไร ทำไมไม่ปรึกษา (🙄อืมมมมมมมมม) ก็นะเลยไม่อยากอธิบายอะไรต่อเลย ก็เลยว่าไม่ได้ข้ามหน้าข้ามตาหัวหน้านะคะ เราแค่คุยกันเฉยๆ เพราะสุดท้ายแล้วได้เรื่องยังไงก็ต้องเป็นหัวหน้านั่นแหละค่ะที่ไปคุยกับผจก.ให้ นางก็เลยไล่เราออกห้องไป 
    คำถามคือ
1.เราผิดเหรอที่เสนอความคิดเห็น
2.อย่างที่ตั้งหัวกระทู้เลย ทำยังไงกับหน.แบบนี้ดี คือเราต้องปรับความคิดยังไงกับคนแบบนี้ดี