การเลี้ยงลูกตามแพทย์90%

ตั้งแต่คลอดลูกมา ก็ได้เอาลูกกลับมาเลี้ยงที่ต่างจังหวัดก็คือตามภาษาบ้านเราก็คือบ้านนอกค่ะ เราเป็นคนบ้านนอกเราคลอดที่เอกชนค่ะ ก็จะมีคุณหมอทำคลอดมาดูและมาเยี่ยม และคุณหมอประจำตัวเด็ก มาสอนการเลี้ยงลูกให้ มีแม่นมมาสอนการปั๊มนมและวิธีประคบร้อน มีการอบรมการเลี้ยงดูอย่างถูกวิธี เริ่มแรกที่ได้ออกจาก รพ.วันแรกปกตินะคะไม่ค่อยมีใคเข้ามาหาที่บ้านอยู่แล้ว หลังๆเริ่มมีมาหาบ้าง มาเยี่ยมอาจจะส่งเสียงดัง แรกๆก็ปล่อยผ่าน มาตะโกนเรียกชื่อลูกเราเวลาหลับ แล้วน้องก็ผวาตื่นเป็นแบบนี้บ่อยมาก ยายก็แจ้งและบอกเขาตลอด แต่ไม่เป็นผลนะคะ ยิ่งพูดยิ่งทำกัน ไม่มีความเกรงใจกันสักนิด คุณหมอจะย้ำเสมอว่าห้ามให้เด็กกินน้ำและอาหารก่อน6เดือนหรือหมอจะประเมินความพร้อมเด็กให้ได้  ป้าข้างบ้านคนรอบๆหรือญาติบอกให้เราทำตามเขาทุกอย่าง ใช่ค่ะเราโดนด่า ไม่ใช่แม่เรานะคะ เเต่เป็นคนรอบตัว ป้าข้างบ้าน ด่าเราสาระพัดว่าตัวเราจะทำให้ลูกไม่แข็งแรง ลิ้นขาวให้เอาฉี่เด็กมากวาดลิ้น เราหลีกเลี่ยงทุกสิ่งอย่าง เราเชื่อว่าหมอเขาหวังดีกับเรานะคะไม่งั้นเกิดอะไรขึ้นมาเราก็ต้องไปรักษาที่หมออยู่ดี  มีวันนึงลูกเราอายุได้4เดือน คุณหมอยังไม่ให้ทานข้าวทานน้ำ เขาบอกรอให้ครบ5เดือนแล้วกัน เราเชื่อหมอนะคะไม่ได้ให้ลูกทานข้าวหรือน้ำเลย จนวันนั้นเราต้องเข้าเมืองไปทำธุรกรรม เลยฝากลูกไว้กับแม่ก็คือยายนั่นแหละค่ะ เหตุเกิดก็คือ ญาติมาหาแม่ที่บ้านเลยบอกจะอุ้มพาลูกเราไปเล่นอีกบ้านหลังนึงก่อนเดี๋ยวพากลับมาเพราะจะได้ให้แม่เราได้กินข้าว แล้วมันเป็นช่วงที่เรากลับมาถึงบ้านพอดี คิดว่าลูกหลับจึงรีบเดินเข้ามาหาก่อนจะไปอาบน้ำ ไม่เจอลูกเราเลยไปถามแม่ แม่บอกว่าเขาอุ้มไปเล่นเมื่อกี้ เราเลยบอกว่าปล่อยให้ไปได้ไง เดี๋ยวเขาก็หยิบอะไรใส่ปากไปมั่วหรอก แม่รีบเดินไปรับหลานกลับมา ยังวางหลานไม่ถึงพื้นเลยน้องอ้วกออกมาเยอะมากสิ่งที่เห็นคือมันคือขนมเปี๊ยะไข่เค็ม ใช่ค่ะ เขาป้อนขนมเปี๊ยะให้ลูกเรา สักพักน้องท้องเสียถ่ายเป็นน้ำออกมาเลย เราคิดว่าลูกอ้วกออกมาน่าจะหมดแล้วคงไม่เป็นไร ตกเย็นมา ซึมและมีไข้ ไม่ยอมทานนม และจะอ้วกตลอดเวลาจนกระทั่งน้องอ้วกไม่มีอะไรออกแล้วเพราะน้องไม่ยอมทานนมเลย แม่เราเลยได้รีบให้พาไปหาหมอ ไปถึงหมอก็ตรวจตามปกติ สิ่งที่หมอถามคือเอาอะไรให้น้องกินมาคะ เราบอกไปตามความจริง ใช่ค่ะโดนหมอดุ หมอบอกถ้าเขาไม่อ้วกออกเลยจะอันตรายกว่านี้ เด็กแต่ละคนร่างกายการรับตอบสนองไม่เหมือนกัน ลำไส้และกระเพาะยังเปราะบาง ทำอะไรคุณแม่ต้องระวัง เพราะเด็กวัยนี้ไม่อยากใช้ยารักษาเพราะยาที่ใช้ได้กับเด็กคือ1ปีขึ้นไป ถ้าลูกแพ้แป้งสาลี แพ้ไข่อย่างรุนแรงคุณแม่จะทำยังไง เหวอนะคะและรู้สึกผิดมากที่ไม่เอาลูกไปด้วย เราไม่เคยเถียงการเลี้ยงดูแบบโบราณนะคะ เพราะเราก็โตมาได้เพราะทางบ้านก็ต้องเลี้ยงแบบโบราณค่ะ แต่จะบอกให้แม่ๆทุกคนรู้เอาไว้เลยค่ะ เลี้ยงลูกตามหมอไม่ผิดเลย ลูกมีพัฒนาการตามวัย ร่างเริ่งและอารมณ์ดี อย่างที่คุณหมอแนะนำจริงๆค่ะ อย่าให้ใครมาเป็นบรรทัดฐานให้เรา หากเกิดอะไรขึ้นที่รุนแรงเราอาจจะรักษาไม่ทันก็ได้ สุดท้ายคนที่อยู่กับลูกพาลูกไปหาหมอก็คือตัวเราเอง จ่ายค่ารักษาเราก็จ่ายเอง นี่ต้องขอบคุณลูกด้วยเพราะน้องอ้วกออกมาตอนนั้น ไม่งั้นอาจจะเกิดอะไรขึ้นก็ได้ ปัจจุบันน้องจะ7เดือนแล้วค่ะ ไม่เคยมีอาการเจ็บป่วยหรือไข้เลย ไม่มีน้ำมูกอย่างที่เราเห็นเด็กเล็กที่หมู่บ้านเป็นกัน น้องร่าเริง ยิ้มให้ทุกคนที่เรียกชื่อเขาหรือคนที่มาเล่นด้วยตลอด เป็นเด็กยิ้มง่าย หัวเราะเก่ง แต่ก็นั่นแหละค่ะใช่ว่าปัญหานี้จะหมดไปนะคะ บางคนกินไอติมที่เป็นไม้ อยู่ๆเอาป้ายปากลูกเราเลยก็มี อันนี้น่าจะทำให้ตกใจสุดเพราะคนนี้เป็นโรคติดต่อกินน้ำจากขวดแล้วเอาเข้าปากลูกเราต่อ ยายก็รีบมาพาหลานไปล้างหน้าล้างปากทันที  บางอย่างเล็กน้อยนะคะ แต่คนเป็นแม่ต้องคิดเยอะจริงๆค่ะ สุดท้ายถ้าหากเขาเป็นอะไร วันที่เข้า รพ.ก็จะมีแต่ตัวเรากับคุณหมอนะคะที่อยู่กับเขา เหนื่อยหน่อยโดนด่า โดนว่าสาระพัด แต่อดทนเพื่อความเป็นอยู่ที่ดีของลูกค่ะ อย่าให้ใครมาขีดเส้นชีวิตลูกเรานะคะ มีใครเจอปัญหาแบบนี้บ้างคะหรือแก้ปัญหาแบบนี้ยังไง มาแชร์ให้ฟังได้นะคะ ผิดถูกอะไรยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ