หนังเปิดเรื่องให้เห็นถึงห้องน้ำในบ้านหลังหนึ่ง ชายมีหนวดเครารุงรังสะดุ้งตื่นจากความเงียบสงบของอ่างอาบน้ำด้วยเสียงข้างนอก 
ความตื่นตระหนกบนใบหน้าของเขาบ่งบอกถึงความกลัวที่จะมีใครบุกรุกเข้ามา 
ชายคนดังกล่าวรีบหนีออกไปทางหน้าต่างเผยให้เห็นว่าเขาคือผู้บุกรุก เป็นคนแปลกหน้าในบ้านหลังนั้น



ชายผู้นั้นชื่อ ดไวท์... ดไวท์ชายพเนจร ใช้ชีวิตเหมือนคนเร่ร่อน หาของกินตามถังขยะกับรถเก่าๆ คู่ใจคนนึง
หลังจากทราบข่าวการปล่อยตัวเวด คลีแลนด์ ชายผู้สังหารพ่อแม่ของเขาเมื่อ 20 ปีที่แล้ว 
ดไวต์กลับไปยังบ้านเกิดในเวอร์จิเนีย เป้าหมายของเขาคือ กลับไปสังหารเวด เพื่อล้างแค้นให้กับพ่อแม่ของเขา



ดไวต์ ติดตามครอบครัวของเวด ตั้งแต่เขาออกมาจากเรือนจำ จนกระทั่งถึงคลับท้องถิ่น 
สถานที่จัดงานฉลองอิสรภาพของเวด ดไวต์ตามเวดไปที่ห้องน้ำและแทงเขาจนตาย 
หลังเป้าหมายถูกจัดการ ดไวท์ หนีกลับมาบ้าน โกนหนวดเครา และมาหาแซมพี่สาว บอกเรื่องที่เขาทำไปทั้งหมดให้พี่สาวรู้ 
และจะได้หนีได้ทันหากพวกบ้านของเวดตามมาแก้แค้น 



ดไวท์ให้พี่สาวพาลูกๆออกไปจากบ้านชั่วคราว โดยเขาจะอยู่เฝ้าบ้านให้เอง 
เพราะรู้ว่า อีกฝ่ายต้องมาหาอย่างแน่นอน .....และก็มาจริงๆ..... 



Blue Ruin ผลงานของ นักเขียนและผู้กำกับ Jeremy Saulnier (เป็นที่รู้จักจากผลงานเรื่อง Green Room ในปี 2015)
กับหนังทริลเลอร์ทุนต่ำ ที่สะท้อนให้เห็นถึงปัญหาสังคม อาชญากรรม การใช้อาวุธมาประหัตประหารกัน 
ซึ่งอาวุธปืนนั้นทุกวันนี้เหมือนกับว่าจะมีในครอบครองง่ายดายเหลือเกิน
 

Macon Blair ในบทของดไวท์ เปิดฉากมาใน 20 นาทีแรก ในทรงหนวดเครารกรุงรัง 
จะเหมือนคนที่ดูดุร้ายแววตามุ่งมั่นที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อที่บรรลุเป้าหมายที่ตั้งใจ 
แต่พอเขาสังหารเวดได้สำเร็จ และกลับมาบ้านโกนหนวดแต่งตัวใหม่ 
ลุคของเค้าก็เป็นเหมือนคนธรรมดาที่แลดูจะขาดความมั่นใจด้วยซ้ำ ซึ่งตรงข้ามกับสิ่งที่เขาทำในตอนแรกอย่างสิ้นเชิง



เหตุผลที่ดไวท์ ล้างแค้นนั้นมาจากการที่เขาเข้าใจว่า เวดเป็นฝ่ายฆ่าพ่อแม่ของเขาตาย 
และนั่นทำให้ชีวิตของเขาต้องเปลี่ยนไปอย่างไม่มีวันหวนคืน ส่วนสาเหตุลึกๆนั้น มาจากอะไรในหนังได้เล่าไว้เพียงผิวเผิน 
แต่พอเรารู้ก็ได้แต่สะท้อนใจว่า เรื่องของคนแค่สองคนกลับกลายเป็นว่าทำให้คน 2 ตระกูลต้องมาฆ่ากันได้ถึงเพียงนี้



อีกเรื่องที่สะท้อนปัญหาสังคมก็คือ เรื่องของการครอบครองอาวุธปืนครับ สังคมสหรัฐฯ มองปืนเป็นเรื่องธรรมดา 
ชาวอเมริกันส่วนใหญ่ ถือว่าปืนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน พวกเขามองว่ามีปืนไว้ป้องกันตัว 
เป็นสิ่งที่ใช้ปกป้องเสรีภาพและทรัพย์สินของตนเอง.. 
ปืนเป็นสิ่งแพร่หลายในสหรัฐฯ มากจนอาชญากรหามันได้อย่างง่ายดาย 
ด้วยเหตุนี้ ข้อถกเถียงจึงกลายเป็น "เพราะฉะนั้นคนทั่วไปก็ต้องมีปืนไว้ในครอบครองได้เช่นกัน
 


หากแต่ปัญหาอาชญากรรม และตัวเลขผู้เสียชีวิตจากอาวุธปืนก็พุ่งสูต่อเนื่องทุกปี 
ชาวอเมริกันจำนวนไม่น้อยเหนื่อยหน่ายกับเหตุความรุนแรงจากปืนที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในประเทศ 
การเรียกร้องยกระดับไปสู่การจำกัดการถือครองปืนและการสั่งห้ามจำหน่ายอาวุธกึ่งอัตโนมัติ
ที่ไม่มีความจำเป็นสำหรับการป้องกันตัวหรือทรัพย์สินแต่อย่างใด
ซึ่งตราบที่ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับกฎหมายครอบครองปืน 
คำถามที่ว่าทำไมสหรัฐฯ ดินแดนแห่งเสรีภาพจึงมีอาชญากรรมบ่อยเหลือเกิน ก็ยังคงต้องมีต่อไปไม่มีวันจบสิ้น...

=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร 
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===