ท่ามกลางที่รกร้าง เขคบางแคแถวบ้าน ที่เห็นมาหลายสิบปี
ค่อยๆทะยอยถูกไล่ถม...เพื่อใช้ประโยชน์ และเพื่อหลีกหนีภาษีที่ดินว่างเปล่า
วันนี้ได้เห็นนก แต้แวด (มั้ง...ตัวเล็กๆที่วิงตามพื้นน่ะ)
วิ่งข้ามถนนในซอยแถวบ้าน ซึ่งไม่ได้เห็นมาหลายเดือนแล้ว ซึ่งเคยเห็นใกล้บ้านกว่านี้ แต่ที่ผืนนั้นปัจจุบันก็ถูกถมไปแล้ว
หลายคนอาจไม่เชื่อว่าจะมี นกแบบนี้มาวิ่งดุ่มๆอยู่ในกทม.เสียด้วยซ้ำ....
ภาพของที่ดินรกร้างกำลังถูกไล่ถมเหล็อน้อยลงไปทุกวัน และนกที่วิ่งข้ามถนนไปมาเพื่อหากิน
แว่บนึงที่สบตากันแล้วก็รู้สึกหคหู่ใจพืลึก....
ไม่รู้ว่าเหลื่ออีกกี่ตัว แต่อีกไม่นานก็คงหมด....ไม่โดนรถเหยียบ ก็ไม่มีพื้นที่หากิน ทำรังอีกต่อไป
...............................................
ในยุคสภาพอากาศ สภาพแวดล้อม เลวร้าย ภาวะโลกร้อน ภาวะเรือนกระจก
พื้นที่ดูดซับคาร์บอนน้อยลงเรื่อยๆ ประเทศไทย ใกล้เคียงความเป็นนรกจกเปรต....เข้าไปทุกวัน
เรากลับโฟกัสไปที่การใช้ประโยชน์ที่ดินมากกว่า ปล่อยพื้นที่ไปตามธรรมชาติ พื้นที่ซับน้ำ ระบบนิเวศเล็กๆ
แต่มุมมองปัจจุบัน ต่างมองว่า ที่รกร้างเป็นสิ่งเลวร้าย ภาษีแพง ไม่มีใครต้องการ ฯลฯ ต้องรื้อ ต้องทำลาย ต้องอย่าให้รกร้าง ฯลฯ
คนจน มีที่ดินเป็นสมบัติของวงศ์ตระกูล ก็ถูกบีบให้ปล่อยหลุดมือไป แถมรัฐไม่านับสนุนสินเชื่อท่ดินเปล่า
คนส่วนใหญ่ของประเทศ จะไม่มีปัญญา หรือสามารถถือครองที่ดินได้ เพราะเข้าไม่ถึงสินเเชื่อ....
ที่ดินส่วนใหญ่จะตกไปอยู่ในมีอคนมีตังค์ที่เป็นคนส่วนน้อย
ทั้งหมดนี้....และทิศทางที่กำลังมุ่งไป เป็นสิ่งที่ดีกับประเทศนี้แล้วจริงๆหรือ....ก็ไม่รู้สินะ
คงแล้วแต่คนจะคิดล่ะมั้ง...??
ภาษีที่รกร้าง พื้นที่ดูดซับคาร์บอนน้อยลงเรื่อยๆ ระบบนิเวศเล็กๆ ที่หายไป กับภาวะโลกร้อน.....
ท่ามกลางที่รกร้าง เขคบางแคแถวบ้าน ที่เห็นมาหลายสิบปี
ค่อยๆทะยอยถูกไล่ถม...เพื่อใช้ประโยชน์ และเพื่อหลีกหนีภาษีที่ดินว่างเปล่า
วันนี้ได้เห็นนก แต้แวด (มั้ง...ตัวเล็กๆที่วิงตามพื้นน่ะ)
วิ่งข้ามถนนในซอยแถวบ้าน ซึ่งไม่ได้เห็นมาหลายเดือนแล้ว ซึ่งเคยเห็นใกล้บ้านกว่านี้ แต่ที่ผืนนั้นปัจจุบันก็ถูกถมไปแล้ว
หลายคนอาจไม่เชื่อว่าจะมี นกแบบนี้มาวิ่งดุ่มๆอยู่ในกทม.เสียด้วยซ้ำ....
ภาพของที่ดินรกร้างกำลังถูกไล่ถมเหล็อน้อยลงไปทุกวัน และนกที่วิ่งข้ามถนนไปมาเพื่อหากิน
แว่บนึงที่สบตากันแล้วก็รู้สึกหคหู่ใจพืลึก....
ไม่รู้ว่าเหลื่ออีกกี่ตัว แต่อีกไม่นานก็คงหมด....ไม่โดนรถเหยียบ ก็ไม่มีพื้นที่หากิน ทำรังอีกต่อไป
...............................................
ในยุคสภาพอากาศ สภาพแวดล้อม เลวร้าย ภาวะโลกร้อน ภาวะเรือนกระจก
พื้นที่ดูดซับคาร์บอนน้อยลงเรื่อยๆ ประเทศไทย ใกล้เคียงความเป็นนรกจกเปรต....เข้าไปทุกวัน
เรากลับโฟกัสไปที่การใช้ประโยชน์ที่ดินมากกว่า ปล่อยพื้นที่ไปตามธรรมชาติ พื้นที่ซับน้ำ ระบบนิเวศเล็กๆ
แต่มุมมองปัจจุบัน ต่างมองว่า ที่รกร้างเป็นสิ่งเลวร้าย ภาษีแพง ไม่มีใครต้องการ ฯลฯ ต้องรื้อ ต้องทำลาย ต้องอย่าให้รกร้าง ฯลฯ
คนจน มีที่ดินเป็นสมบัติของวงศ์ตระกูล ก็ถูกบีบให้ปล่อยหลุดมือไป แถมรัฐไม่านับสนุนสินเชื่อท่ดินเปล่า
คนส่วนใหญ่ของประเทศ จะไม่มีปัญญา หรือสามารถถือครองที่ดินได้ เพราะเข้าไม่ถึงสินเเชื่อ....
ที่ดินส่วนใหญ่จะตกไปอยู่ในมีอคนมีตังค์ที่เป็นคนส่วนน้อย
ทั้งหมดนี้....และทิศทางที่กำลังมุ่งไป เป็นสิ่งที่ดีกับประเทศนี้แล้วจริงๆหรือ....ก็ไม่รู้สินะ
คงแล้วแต่คนจะคิดล่ะมั้ง...??