คือที่บ้านอยู่กัน 5คน มีแม่ ตา ยาย น้องชาย และเราค่ะ (เรากับน้องอายุห่างกัน1ปี และ พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็กๆ) ครอบครัวเราจะมีลูก , หลานคนโปรด คือน้องชายเราเอง เรารู้มาตลอดค่ะ ว่าพวกเขารักน้องชายมากกว่าเรา เวลาที่บ้านทำกับข้าวเสร็จ พวกเขาไม่เคยเรียกเราให้ไปกินเลย ยํ้า ไม่เคยเลย มีแต่เรียกน้อง แล้วน้องจะได้กินแต่ของดีๆ เวลาเราไปซื้อของ เราซื้อให้น้องตลอด พอน้องไปซื้อ น้องไม่เคยซื้ออะไรให้เราเลย แม่ก็เหมือนกัน ซื้อแต่ของให้น้อง ส่วนเรารอกินเศษเอา เวลาซื้อของ เราซื้อไม่ถึง500 แม่ด่า แม่ว่าเรา แต่น้องซื้อเป็น1,000-2,000 ไม่เคยว่าอะไรสักคำ เราเบื่อเราเกลียดครอบครัว จนอยากออกไปอยู่คนเดียว เหมือนวันนี้ เราทะเลาะกันกับน้อง น้องด่าเราคำหยาบมากมาย ที่น้องไม่เคยพูดออกมา และเกือบจะทำร้ายร่างกายเรา ทั้งที่เราใช้เหตุผลคุยกันได้ แล้วเรื่องนี้เราไม่ผิด ก็ใช่แล้ว ครอบครัวเราก็เข้าข้างน้อง ทำทุกอย่างเหมือนเดิม เรียกน้องไปกินข้าว ยกเว้นเรา แม่ตายาย ให้แต่ความรักน้อง กอดน้อง แต่ทำไมเราไม่ได้บ้าง😭 พูดดีๆกับน้อง นํ้าเสียงดีๆ ตัดมาที่เรา ตะคอกใส่ ทั้งแม่ตายาย ทำไมชีวิตเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ บ่อยครั้งที่เราคิดไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้แล้ว แล้วเราสัญญากับตัวเองว่า ถ้ามีลูกจะรักลูกให้เท่ากัน จะไม่ทำเหมือนที่บ้านเราทำกับเรา เราจำตลอดว่าใครทำอะไรกับเราไว้บ้าง เราก็เลยคิดที่จะออกไปอยู่คนเดียว แล้วจะไม่หันหลังกลับมาอีก
เราผิดมั้ยที่เราจะไม่อยากกลับมายุ่งกับครอบครัวอีก