สวัสดีค่ะ อยากระบายเรื่องแม่มากๆเลยค่ะ
เราพึ่งอายุ14เองค่ะ ถ้าพิมอะไรงงๆก็ขอโทษด้วยนะคะ
ตั้งแต่เด็กๆแล้วที่แม่ชอบทุบชอบตี เราเข้าใจค่ะเป็นแม่เป็นพ่อตีลูกได้ แต่กับแม่เราทั้งทุบ เคยเหยีบคอเราด้วยค่ะ จะเอาเก้าอี้ฟาดมั่ง ตอนเด็กไเราเป็นคนนอนยากแล้วเหมือนแม่จะหงุดหงิด แม่ก็จับขาเราเหวี่ยง เรากลัวมากๆ น่าจะแค่4-5ขวบเองค่ะ
ตอนเด็กๆเราได้แผลกับแม่มาเยอะมาก
แม่เราจะเป็นคนที่พูดทางการไม่ค่อยเก่งคิดอะไรก็พูดเลย เลยจะมีปัญหาเรื่องคำพูดบ่อยๆค่ะ มีวันนึงเราซ้อมวงดนตรีอยู่แล้วเพื่อนเราเป็นนักร้อง แล้วแม่เรานั่งคุยกับแม่เพื่อนอีกคนว่า”แม่ของเอ(นามสมมุติ)บอกมาว่าคนนี้ร้องเพลงเพี้ยนไม่เคยเรียนร้องเพลง”แล้วเพื่อนเราที่ร้องเพลงอยูาก้ได้ยิน เพื่อนเราเสียใจมากๆถึงจะดูเล็กน้อยแต่เพื่อนเราร้องไห้โทรหาแม่ให้มารับเลยค่ะ
แม่ชอบผิดสัญญาตอนเด็กเราทะเลาะกับเพื่อนแล้วเราเล่าให้แม่ฟังเราบอกแม่ว่าอย่าบอกครูนะ แม่ก็สัญญากับเรา แต่แม่เราก็ยังโทรไปบอกครูจนเป็นเรื่องใหญ่ แม่เราชอบพูดเกินจริงเกินเบอร์มาก เรื่องเลยใหญ่ขึ้น จนเพื่อนในห้องเราตอนประธมไม่มีใครคบเราเลยเพราะเขาคิดว่าไรขี้ฟ้องแล้วแม่เราจะไปบอกครู ไม่มีใครอยากยุ่งกับเราเลยค่ะ
แม่ชอบกำหนดอนาคตของเราซึ่งเราเข้าใจดีว่าเขาอยากให้เรามีหน้าที่การงานที่ดี แต่แม่เราอยากให้ทำอะไรเราก็ต้องทำทุกอย่าง เราชอบดนตรีมาก ชอบอะไรที่อยู่บนเวทีอะไรประมาณนี้ เราอยากเข้าแผนการเรียนนิเทศมากค่ะ แต่แม่เราไม่ยอมมาบอกให้เราเป็นตำรวจเรียนกฏหมาย ซึ่งเราก็ไม่ได้มีความสามารถอะไรขนาดนั้น แล้วชอบพูดดูถูกอาชีพอื่นๆด้วยค่ะ🥹
แม่เราชอบพูดเบียดเบียนถึงคนอื่น เรื่องพึ่งเกิดวันนี้เลยค่ะ เพื่อนเราแข่งวงดนตรีที่หนึง เราอยากไปเชียร์เพื่อนมากๆ แล้วพอดูแข่งเสร็จก็เดินเที่ยวเล่นกับเพื่อนตามประสาเด็กๆอ่ะค่ะ เราก็บอกแม่ว่าเพื่อนจะนั่ง MRT ไปนะหนูอยากไปกับเพื่อนแม่เราก็พูดว่า ไม่เคยเจอเด็กแบบเราเลยเหลือเชื่อจริงๆ เรางงเลยค่ะ พออีกวันเรามาถามแม่ซ้ำว่าจะไปยังไงแม่ก้บอกแม่ไปส่งเราก็ไม่ได้อะไรเราบอกแม่อีกว่าจะไปเดินเที่ยวเล่นกับเพื่อนแบบไม่มีผปค.อะไรประมาณนี้ แม่ก็บอกว่าไปเดินแต่ไม่ได้ไปเดินด้วยนัดเพื่อนไว้ เราก็เลยบอกถ้าแม่ไปด้วนนะไม่มันส์เลย เราพูดน้ำเสียงเล่นๆกับแม่ค่ะ แม่เราก็วีนขืนมาเลยว่าเราไม่อยากมีพ่อแม่นู่นนี่เสียใจมากใช่มั้ยที่เกิดมาเป็นลูกแม่ๆ แล้วก้พูดถึงเพื่อนเราที่พ่อแม่แท้ๆของเขาไม่ได้เลี้ยงเขาแต่เขามีพ่อที่เป็นพี่ชายของพ่อแท้ๆ แม่เราพูดว่าอยากเป็นแบบนั้นหรอ ไม่มีพ่อแม่เอาใจใส่ ไม่ได้รับความรักจากพ่อแม่
ซึ่งตอนนั้นเรางงมากๆ แล้วเพื่อนคนนี้เวลาแม่คิดจะว่าเราอะไรไม่ออกก็พูดแต่ชื่อเพื่อนคนนี้ค่ะ เรารู้สึกแย่มากๆ
แม่พูดตลอดค่ะ ว่าเราอกตัญญู ลูกทรพี เป็นปีศาจมาเกิดบ้าง แล้วแม่ก็พูดว่าตัวเองเป็นคนรับใช้เป็นทาสเราทั้งๆที่เขาแค่ทำหน้าที่ของคนเป็นแม่ซึ่งเราก็รู้สึกผิด ถ้าตอนเกิดมาเราทำอะไรเองเป็นเลยก็คงดีค่ะ แม่จะได้ไม่ต้องมาพูดแบบนี้
เราคิดทุกวันเลยค่ะว่าเมื่อไหร่จะ18 อยากหลุดพ้นจาดตรงนี้
ทุกคนว่ายังไงคะเราควรทำอะไรปรับตรงไหนไหม
มีปัญหากับแม่ค่ะTT ทำไงดีคะ?
เราพึ่งอายุ14เองค่ะ ถ้าพิมอะไรงงๆก็ขอโทษด้วยนะคะ
ตั้งแต่เด็กๆแล้วที่แม่ชอบทุบชอบตี เราเข้าใจค่ะเป็นแม่เป็นพ่อตีลูกได้ แต่กับแม่เราทั้งทุบ เคยเหยีบคอเราด้วยค่ะ จะเอาเก้าอี้ฟาดมั่ง ตอนเด็กไเราเป็นคนนอนยากแล้วเหมือนแม่จะหงุดหงิด แม่ก็จับขาเราเหวี่ยง เรากลัวมากๆ น่าจะแค่4-5ขวบเองค่ะ
ตอนเด็กๆเราได้แผลกับแม่มาเยอะมาก
แม่เราจะเป็นคนที่พูดทางการไม่ค่อยเก่งคิดอะไรก็พูดเลย เลยจะมีปัญหาเรื่องคำพูดบ่อยๆค่ะ มีวันนึงเราซ้อมวงดนตรีอยู่แล้วเพื่อนเราเป็นนักร้อง แล้วแม่เรานั่งคุยกับแม่เพื่อนอีกคนว่า”แม่ของเอ(นามสมมุติ)บอกมาว่าคนนี้ร้องเพลงเพี้ยนไม่เคยเรียนร้องเพลง”แล้วเพื่อนเราที่ร้องเพลงอยูาก้ได้ยิน เพื่อนเราเสียใจมากๆถึงจะดูเล็กน้อยแต่เพื่อนเราร้องไห้โทรหาแม่ให้มารับเลยค่ะ
แม่ชอบผิดสัญญาตอนเด็กเราทะเลาะกับเพื่อนแล้วเราเล่าให้แม่ฟังเราบอกแม่ว่าอย่าบอกครูนะ แม่ก็สัญญากับเรา แต่แม่เราก็ยังโทรไปบอกครูจนเป็นเรื่องใหญ่ แม่เราชอบพูดเกินจริงเกินเบอร์มาก เรื่องเลยใหญ่ขึ้น จนเพื่อนในห้องเราตอนประธมไม่มีใครคบเราเลยเพราะเขาคิดว่าไรขี้ฟ้องแล้วแม่เราจะไปบอกครู ไม่มีใครอยากยุ่งกับเราเลยค่ะ
แม่ชอบกำหนดอนาคตของเราซึ่งเราเข้าใจดีว่าเขาอยากให้เรามีหน้าที่การงานที่ดี แต่แม่เราอยากให้ทำอะไรเราก็ต้องทำทุกอย่าง เราชอบดนตรีมาก ชอบอะไรที่อยู่บนเวทีอะไรประมาณนี้ เราอยากเข้าแผนการเรียนนิเทศมากค่ะ แต่แม่เราไม่ยอมมาบอกให้เราเป็นตำรวจเรียนกฏหมาย ซึ่งเราก็ไม่ได้มีความสามารถอะไรขนาดนั้น แล้วชอบพูดดูถูกอาชีพอื่นๆด้วยค่ะ🥹
แม่เราชอบพูดเบียดเบียนถึงคนอื่น เรื่องพึ่งเกิดวันนี้เลยค่ะ เพื่อนเราแข่งวงดนตรีที่หนึง เราอยากไปเชียร์เพื่อนมากๆ แล้วพอดูแข่งเสร็จก็เดินเที่ยวเล่นกับเพื่อนตามประสาเด็กๆอ่ะค่ะ เราก็บอกแม่ว่าเพื่อนจะนั่ง MRT ไปนะหนูอยากไปกับเพื่อนแม่เราก็พูดว่า ไม่เคยเจอเด็กแบบเราเลยเหลือเชื่อจริงๆ เรางงเลยค่ะ พออีกวันเรามาถามแม่ซ้ำว่าจะไปยังไงแม่ก้บอกแม่ไปส่งเราก็ไม่ได้อะไรเราบอกแม่อีกว่าจะไปเดินเที่ยวเล่นกับเพื่อนแบบไม่มีผปค.อะไรประมาณนี้ แม่ก็บอกว่าไปเดินแต่ไม่ได้ไปเดินด้วยนัดเพื่อนไว้ เราก็เลยบอกถ้าแม่ไปด้วนนะไม่มันส์เลย เราพูดน้ำเสียงเล่นๆกับแม่ค่ะ แม่เราก็วีนขืนมาเลยว่าเราไม่อยากมีพ่อแม่นู่นนี่เสียใจมากใช่มั้ยที่เกิดมาเป็นลูกแม่ๆ แล้วก้พูดถึงเพื่อนเราที่พ่อแม่แท้ๆของเขาไม่ได้เลี้ยงเขาแต่เขามีพ่อที่เป็นพี่ชายของพ่อแท้ๆ แม่เราพูดว่าอยากเป็นแบบนั้นหรอ ไม่มีพ่อแม่เอาใจใส่ ไม่ได้รับความรักจากพ่อแม่
ซึ่งตอนนั้นเรางงมากๆ แล้วเพื่อนคนนี้เวลาแม่คิดจะว่าเราอะไรไม่ออกก็พูดแต่ชื่อเพื่อนคนนี้ค่ะ เรารู้สึกแย่มากๆ
แม่พูดตลอดค่ะ ว่าเราอกตัญญู ลูกทรพี เป็นปีศาจมาเกิดบ้าง แล้วแม่ก็พูดว่าตัวเองเป็นคนรับใช้เป็นทาสเราทั้งๆที่เขาแค่ทำหน้าที่ของคนเป็นแม่ซึ่งเราก็รู้สึกผิด ถ้าตอนเกิดมาเราทำอะไรเองเป็นเลยก็คงดีค่ะ แม่จะได้ไม่ต้องมาพูดแบบนี้
เราคิดทุกวันเลยค่ะว่าเมื่อไหร่จะ18 อยากหลุดพ้นจาดตรงนี้
ทุกคนว่ายังไงคะเราควรทำอะไรปรับตรงไหนไหม