มาแลกเปลี่ยนกันค่ะ
เราเพิ่งทะเลาะกับแม่ เพราะแม่โยนของไปโดนต้นไม้ที่เรารัก จนโคนและหลุดจากกระถาง เราโกรธนะ เพราะแค่แม่ไม่โยนก็จะไม่เกิดเรื่องขึ้น เราก็บ่นว่าแม่จะโยนทำไม เดินมาให้ดันดีก็ได้มั้ง แล้วเราก็เอาต้นไม้ไปใส่กระถาง แต่สิ่งที่แม่ทำกลับมาคือโมโหใส่เรา และบอกว่าแค่ต้นไม้ จะเลือกต้นไม้หรือกรุ แล้วแม่ก็ร้องไห้หนักมาก เราเงียบนิ่ง จิงๆเราแค่อยากให้แม่รู้ว่าแค่ขอโทษเรา หรือรู้สึกผิดกับเรื่องที่ผิด ไม่ใช่ว่ามีเรื่องทีไรเราผิดตลอด เรายอมรับผิดได้นะ แต่บางทีแม่ก็ควรใจเย็นและมองในมุมเราบ้าง
บางทีเรายังแอบคิดนะ
คนเป็นพ่อแม่ ทำผิดไม่ได้หรือ?
และถ้ารู้ว่าผิด จะพูดขอโทษบ้างไม่ได้หรือ?
แม่เราอายุเยอะมากละ เอาแต่ใจ เวลาแกอยากได้อะไร เราตามใจหมดนะ จนบางทีเราว่าแม่อาจจะเป็นมากกว่าปกที่เอาแต่ใจ แล้วจะพาลไปหมด มีแม่ใครเป็นแบบนี้บ้างค่ะ บางทีเหมือนมีแค่แม่เราที่เป็นแบบนี้เลย
พ่อแม่ก็ทำผิดได้
เราเพิ่งทะเลาะกับแม่ เพราะแม่โยนของไปโดนต้นไม้ที่เรารัก จนโคนและหลุดจากกระถาง เราโกรธนะ เพราะแค่แม่ไม่โยนก็จะไม่เกิดเรื่องขึ้น เราก็บ่นว่าแม่จะโยนทำไม เดินมาให้ดันดีก็ได้มั้ง แล้วเราก็เอาต้นไม้ไปใส่กระถาง แต่สิ่งที่แม่ทำกลับมาคือโมโหใส่เรา และบอกว่าแค่ต้นไม้ จะเลือกต้นไม้หรือกรุ แล้วแม่ก็ร้องไห้หนักมาก เราเงียบนิ่ง จิงๆเราแค่อยากให้แม่รู้ว่าแค่ขอโทษเรา หรือรู้สึกผิดกับเรื่องที่ผิด ไม่ใช่ว่ามีเรื่องทีไรเราผิดตลอด เรายอมรับผิดได้นะ แต่บางทีแม่ก็ควรใจเย็นและมองในมุมเราบ้าง
บางทีเรายังแอบคิดนะ
คนเป็นพ่อแม่ ทำผิดไม่ได้หรือ?
และถ้ารู้ว่าผิด จะพูดขอโทษบ้างไม่ได้หรือ?
แม่เราอายุเยอะมากละ เอาแต่ใจ เวลาแกอยากได้อะไร เราตามใจหมดนะ จนบางทีเราว่าแม่อาจจะเป็นมากกว่าปกที่เอาแต่ใจ แล้วจะพาลไปหมด มีแม่ใครเป็นแบบนี้บ้างค่ะ บางทีเหมือนมีแค่แม่เราที่เป็นแบบนี้เลย