นิทานก่อนนอน 128

นายพอมแร้นเป็นกัปตันเรือรบ

ลูกเรือ 88 "เราอยากถล่มเรือศัตรูแล้ว"

พอมแร้น "มีจิตใจอยากทำลายใช้ไม่ได้"

ลูกเรือ 79 "เพราะสงครามทำด้านมืดเราออกมากัน"

ทันใดนั้นเองเรือรบข้าศึกก็มาพร้อมกับระดมยิงมา

พอมแร้น "ไม่ควรตอบโต้ความรุนแรงด้วยความรุนแรง"

ลูกเรือ 91 "ใช่ คนเราควรใช้เหตุผล"

ด้วยความดีเหล่านี้ทำให้เรือรบของนายพอมแร้นรอดมาได้

ณ บ้านนายพอมแร้น

ลูก "เมื่อไหร่พ่อจะกลับจากสงคราม?"

แม่ "ถามอยู่ได้ อยากรู้ก็ไปหาพ่อที่แนวหน้าเลยละกัน"

ลูก "งั้นเราออกเดินทางละ บาย"

1 ชั่วโมงหลังจากลูกไปนายพอมแร้นก็กลับมาบ้าน

แม่ "อ้าว สวนทางกันดิงั้น"

พอมแร้น "ลูกเราตายแล้วแน่นอน"

1 เดือนต่อมาลูกก็กลับบ้าน

แม่ "แค่เตร็ดเตร่อยู่แถวนี้ไม่ได้ไปแนวหน้ามาหรอกโต่"

ลูก "พูดแล้วจะหาว่าคุย เราไปมาแล้ว"

พ่อ "แล้วรอดกลับบ้านมาได้ไง?"

ลูก "ทหารทั้งกองพลต้องถูกสังเวยชีวิตเพื่อแลกกับการที่เราได้กลับบ้านมา"

แม่ "งี้ฝ่ายเราก็ใกล้จะแพ้แล้วใช่มะ"

ลูก "พรุ่งนี้รอดูประกาศยอมแพ้สงครามเบย"

ทันใดนั้นวิทยุก็แจ้งว่าประเทศแพ้สงครามแล้ว

พ่อ "แย่นะ สมัยนี้ดูทางเน็ตกันหมดแล้ว ยังตามข่าวจากวิทยุกันอยู่อีก"