แค่ของเลียนแบบ

อาจเป็นเพียงลมพัดเบาๆ
ให้เธอคลายร้อนแล้วก็ไป
อาจเป็นต้นไม้ให้เธอใช้
บังแดดเอาไว้แล้วเธอก็จาก

แค่อยากให้เธอยิ้มเรื่อยไป
ไม่อยากจะเห็นแม้น้ำตา
ต้องการเมื่อไรจะไปหา
เป็นที่ปรึกษาให้เธอระบาย

เธอจะรักเขาก็ไม่เป็นไร
แค่เธอยังจดจำ ว่ายังมีฉัน
ก็ดีพอแล้วมากมาย

เพราะของปลอมๆ อย่างฉัน ใช้ทดแทนเท่านั้น
แววตาของเธอบอกฉัน รู้ว่าคนสำคัญที่สุดคือใคร
ต่อให้ยังไงก็ยังคงเป็นเขา

วันใดที่เธอไม่เหงา ฉันต้องถอยออกไป
แม้รักเธอสักเท่าไร รู้ตัวเองว่าเป็นเพียงเงา
เป็นได้แค่เพียงของที่ทำเลียนแบบของจริง