วนมาเจอกันเพื่อตอกย้ำว่ามันไม่ใช่!

สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาเล่าถึงความรู้สึกที่ผมมีให้ผู้หญิงคนนึงตั้งแต่อดีต ย้อนกลับไปเมื่อตอนประถมศึกษาปีที่ 1 ผมเป็น เด็กเด็กนักเรียนทั่วๆไปที่ชอบโดนเพื่อนแกล้งเพราะตัวค่อนข้างเล็กในตอนเด็ก แต่ผมก็ได้

เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนปี 1 เรามีเพื่อนสนิทผู้ชายคนนึง เวลาเรียนก็จะเรียนวิชาเดียวกัน เรียนคาบเดียวกัน แถมกลุ่มรับน้องก็อยู่กลุ่มเดียวกันอีก แต่ช่วงแรกๆโดยเฉพาะเทอม1 เรายังไม่รู้จักและไม่ค่อยได้คุยด้วย

คือเราเเอบชอบเพื่อนคนนึงตั้งแต่ประถม เราห่างกับเพื่อนคนนี้ไป 5 ปี อยู่โรงเรียนเรากับเพื่อนก็พูดเรื่องคนที่ชอบ เราก็นึกถึงมันขึ้นมาเลยหาเฟส แล้วก็ทักไป เราคุยกับมันทางเฟสปกติทุกอย่างเหมือนยังคงสนิทกันอ

ตามนั้นเลยค่ะ ตั้งแต่1กันยายน 68 ทะลาะกันมาโดยตลอด เขาก็มีการทะเลาะอะไรแบบนี้ตั้งนานแล้วค่ะ ตั้งแต่เราอยู่ประถม ( ตอนนี้ 18 ปี ) แต่ตั้งแต่ขึ้นเดือนกันยามาทะเลาะกันหนักเกินไปมากๆ มันจะเริ่มจากที่พ่อ

เราเป็นคนชอบกัดเล็บมากค่ะ กัดตั้งแต่ประถมกัดแบบไม่รู้ตัวด้วย เล็บไม่เคยมีโอกาสได้ยาวเลยค่ะ พอขึ้นมัธยมมาก็เริ่มชอบกัดกระพุ้งแก้มตอนแรกไม่รู้ตัวค่ะ จนเพื่อนทักว่าทำไมทำปากเบี้ยวๆแบบนั้น ก็เลยรู้ตัวแต่ก

คือวันนึงเราเล่นคอมอยู่ เลยเกิดความคิดอยากรู้ว่าใครมาส่องเฟสเราบ้าง เราเลยหาวิธีแล้วลองทำตาม ปรากฏว่าคนที่เราแอบชอบมาตั้งหลายปี(และเราก็รู้สึกว่าเค้าก็แอบชอบเราอยู่) มาส่องเฟสเรา แต่พอเราทำใจกล้าทักไป

เราไม่แน่ใจว่าควรมาตั้งกระทู้นี้ไหม แต่เมื่อคืนมันเจ็บมากจนต้องระบายที่ไหนสักที่ เราคุยกับคนๆ นึงมาเกือบปีค่ะ ไม่ได้มีสถานะอะไรชัดเจน แต่เราคุยกันทุกวันจริงๆ ทักตอนเช้า เล่าทุกเรื่อง แชร์เพลง ดูหนังพร