แม่อาแปะสอนมาดี เรื่องมารยาทในการกิน เดิน นอน นั่ง ต่อหน้าผู้ใหญ่..

แม่สอนว่า เวลากินต่อหน้าผู้ใหญ่ ต้องกินช้าๆ กินคำเล็ก อย่ามูมมาม เวลากินอย่าพูด กินด้วยสติสัมปชัญญะ..
แม่สอนว่า เวลาเดินผ่ากลางขณะผู้ใหญ่นั่งคุยกัน ต้องก้มหัวต่ำๆแล้วจึงเดินผ่าไป ..
แม่สอนว่า เวลาอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่หลีกเลี่ยงการนอน เว้นแต่ไม่ไหวจริงๆก็ขออนุญาตเอนกายด้วยท่าที่สำรวม..
แม่สอนว่า เวลานั่งต่อหน้าผู้ใหญ่ อย่านั่งไขว่ห้าง ..

แม่อาแปะเป็นชาวบ้านจนๆเองนะ แต่ไม่รู้แกไปเอามารยาทผู้ดีมาจากไหน.....

ทุกวันนี้อาแปะก็ทำตามที่แม่สอนเสมอในเรื่องกิริยามารยาทต่อหน้าผู้ใหญ่.. 
สมัยก่อนที่อาแปะมีลูกจ้างอายุมากกว่า ก็ยังไม่เคยนั่งไขว่ห้างคุยกับเค้าเลยอ่ะ..
คำที่แม่สอนมาตั้งแต่เด็ก จำฝังหัวแน่นมากๆ..

เวลาที่อาแปะเห็นเด็กนั่งไขว่ห้างคุยกับคนมีอายุมากกว่า จึงดูขัดตางัยไม่รู้สิ..
พอคิดบวกว่ามันเล่นลิเก เป็นการแสดง ก็เลยหยวนๆ  ..ช่างหัวมัน 
พื้นฐานชีวิตจริงๆเค้าคงสอนมาดีแหละ...เนอะ

กระทู้บ่นไปเรื่อยเปื่อย...หนะครับ..
บ่นเสร็จก็จะไปซักผ้าละ..จุ๊บุ๊ๆ..