เมื่อคืนอาแปะฟังบทสัมภาษณ์จากพรรคการเมืองขนาดเล็ก ก็รู้สึกน่าเห็นใจแฮะ..

เมื่อคืนขณะฝีกเกากีตาร์ (ตั้งใจว่าแก่ตัวจะไปเป็นวณิพก ร้องเพลงขอทานอ่ะ) ก็เปิดทีวีละก็เปลี่ยนช่องไปเรื่อย..
ก่อนหน้านั้นมักชอบดูข่าวช่องแปด ตั้งแตนักข่าวออฟกับคู่ข่าวสาว คู่นี้ชอบมาก อ่านข่าวมีแทรกธรรมะสอนใจ ..
พอช่องแปดเปลี่ยนนักข่าวมาเป็นคุณเมย์คุณโจ ก็ยังพอดูได้  แต่หลังจากเปลี่ยนเอาอดีตนักข่าวจากช่องอัมรินทร์มา อาแปะเลิกดูช่องแปดไปเลย..
รำคาญนักข่าวท่ชอบอ่านข่าวเยิ่นเย้อ ใช้คำเปลือง  อ่านข่าวไม่กระชับ เจอช่องไหนใช้บริการนักอ่านข่าวสไตล์นี้ อาแปะเปลี่ยนช่องหนีโลดดดด...

ก็เปลี่ยนมาเจอช่อง 22 กำลังแพร่บทสัมภาษณ์ของพรรคการเมืองขนาดเล็กหลายพรรค  ..
ฟังไปๆ ก็เห็นด้วยแฮะ  ทั้งเรื่องการใช้ทุนในการสร้างพรรค  ทุนในการหาเสียง ฯลฯ  การจะทำพรรคการเมืองให้เป็นที่นิยมต้องใช้เงินมาก  อันนี้เรื่องจริงเลย..

ผู้ใหญ่วัยละอ่อนโนเนม ห้าวๆ ไปอยู่พรรคใหญ่ พูดจาก้าวร้าวมากๆออกไมค์บนเวทีของพรรคใหญ่ทุนหนาก็ดังได้ มีคนชื่นชม  กลับกันผู้ใหญ่ที่มีแววทางด้านงานบริหาร พูดจาดีมีหลักการ ไม่ก้าวร้าว แต่ไปทำพรรคเล็กๆ ไม่มีโอกาสที่สังคมจะรู้จักเลยเพราะขาดเงินทุนที่จะไปสู้พรรคใหญ่  พรรคเล็กๆหลายพรรคอาแปะก็เพิ่งจะรู้จักผ่านรายการช่อง22เมื่อคืนนี้เอง   ...

อาแปะยังนึกเสียดาย หากก่อนหน้าเลือกตั้งมีเวลาศึกษาทำความรู้จักพรรคการเมืองขนาดเล็ก  คงเลือกกาให้พรรคขนาดเล็กแทน..

คือเค้าเป็นพรรคเล็กแต่ใจเค้าใหญ่ ใจเค้าสู้..
ตรงข้ามกับพรรคใหญ่ แต่ใจปลาซิว คะแนนสูสีแต่หมอบให้พรรคอันดับหนึ่ง..ซะงั้น

เฮ้อออ....  โลกกลียุค  อะไรๆก็มักจะอยู่ผิดที่ผิดทางไปหมด...เนอะ..

อมิตพุทธ..

_{ขอบคุณภาพและข้อมูลประกอบการศึกษาจาก ilaw
https://ilaw.or.th/node/6362}