สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
ค่อย ๆ เริ่มทีละนิด ให้ที่บ้านค่อย ๆ ชินค่ะ อย่าเพิ่งปุปปับย้ายออกมาทีเดียวเลย
เช่น ถ้าคุณไม่ติดปัญหาเรื่องเงิน ก็ไปเช่าหอ หรือคอนโดทิ้งไว้ ใหม่ ๆ ก็ไปค้างที่คอนโดอาทิตย์ละวันสองวัน จะบอกว่าติดทำงานติดโปรเจคติดเรียนต่ออะไรก็ว่าไป ทำไปสักพักพอเค้าเริ่มชิน ก็ค่อย ๆ เพิ่มวันไปเรื่อย ๆ หลังจากนั้นเค้าก็จะรับสภาพได้เองไปโดยปริยาย
ที่สำคัญคุณก็ต้องไม่ทิ้งห่างหายไปไหน ถ้ามีหน้าที่ต้องช่วยเหลือค่าใช้จ่ายในบ้านหรือค่าเลี้ยงดูพ่อแม่ คุณก็ควรยังจะต้องช่วยอยู่ ท่านจะได้ไม่รู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง
เช่น ถ้าคุณไม่ติดปัญหาเรื่องเงิน ก็ไปเช่าหอ หรือคอนโดทิ้งไว้ ใหม่ ๆ ก็ไปค้างที่คอนโดอาทิตย์ละวันสองวัน จะบอกว่าติดทำงานติดโปรเจคติดเรียนต่ออะไรก็ว่าไป ทำไปสักพักพอเค้าเริ่มชิน ก็ค่อย ๆ เพิ่มวันไปเรื่อย ๆ หลังจากนั้นเค้าก็จะรับสภาพได้เองไปโดยปริยาย
ที่สำคัญคุณก็ต้องไม่ทิ้งห่างหายไปไหน ถ้ามีหน้าที่ต้องช่วยเหลือค่าใช้จ่ายในบ้านหรือค่าเลี้ยงดูพ่อแม่ คุณก็ควรยังจะต้องช่วยอยู่ ท่านจะได้ไม่รู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง
สมาชิกหมายเลข 1973551 ถูกใจ, ptt_tong ถูกใจ, Cloud Walker ถูกใจ, ตุ๊กตาไขลาน ถูกใจ, sam18 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4358895 ถูกใจ, ของีบแป๊บนึงน้า ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6665067 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1554471 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1014618 ถูกใจรวมถึงอีก 20 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
อายุ 33 แล้ว อยากย้ายออกจากบ้านมาอยู่คนเดียว ต้องอาศัยความกล้า หรือ อธิบายพ่อกับแม่ยังไงดีคะ
ตอนนี้อยู่กับ พ่อแม่ และ น้องๆ ที่บ้าน แต่ไม่มีพื้นที่ส่วนตัวของตัวเอง
พอดี เพิ่งเป็นโควิด เลยออกมาอยู่ นอกบ้าน 1 อาทิตย์ แล้วแฮปปี้มาก
ตอนนี้ รู้สึกว่าอยากออกมาอยู่เอง แต่พ่อกับแม่ ไม่มีเงินเกษียณเลย
การย้ายออกของเรา เค้าจะบอกว่า เราทิ้งเค้า ตัดช่องน้อยแต่พอตัว
ตอนนี้รู้สึกไม่แฮปปี้ ที่อยู่บ้านเลย อยากย้ายออก
มีใครเคยเจอสถานการณ์อย่างนี้ แล้วจัดการยังไงดีคะ