สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 34
จขกท ผมแนะนำให้ไปดูหนัง The joy luck club นะฮะ สงสารและเคารพพ่อแม่ตัวเองและตัวเรามั่งฮะ ไม่ต้องคนเท่ากันตลอดเวลา
ส่วนพวกผู้ชายที่อยากมีเมีย|แฟน ผมแนะนำว่าคุณอย่าใช้advantageในยุคคนเท่ากันแล้วเอาเปรียบผู้หญิง ถ้าไม่พร้อมเรื่องเงินแล้ว แนะนำอย่ามีแฟนเลย ความเป็นสุภาพบุรุษไม่มี หาความสง่าใดๆไม่ได้ สร้างเนื้อสร้างตัวเอาตัวเองให้รอดก่อน ลองเลี้ยงแมว|หมาทดสอบความพร้อมดูก่อนก็ได้นะฮะ
ส่วนพวกผู้ชายที่อยากมีเมีย|แฟน ผมแนะนำว่าคุณอย่าใช้advantageในยุคคนเท่ากันแล้วเอาเปรียบผู้หญิง ถ้าไม่พร้อมเรื่องเงินแล้ว แนะนำอย่ามีแฟนเลย ความเป็นสุภาพบุรุษไม่มี หาความสง่าใดๆไม่ได้ สร้างเนื้อสร้างตัวเอาตัวเองให้รอดก่อน ลองเลี้ยงแมว|หมาทดสอบความพร้อมดูก่อนก็ได้นะฮะ
ความคิดเห็นที่ 11
ปล่อยผู้ชายแบบนี้ไปเถอะ เหมาะกับเป็นเพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว แต่ไม่เหมาะกับเป็นแฟน คุณเองตอนนี้คงรู้คำตอบดีอยู่แล้วในใจ อย่าไปฝืน มันจะเป็นปมคาอยู่ในใจตลอด คนเราเปลี่ยนกันไม่ได้ เค้าไม่ผิด คุณก็ไม่ผิด แต่มันไม่ใช่ก็แค่นั้น หาคนที่ใช่ มันมีคนที่เปย์ มันมีคนที่จ่ายเยอะกว่า มันมีคนที่หารครึ่งเป๊ะ มันมีคนที่ไม่ควักเลยสักบาท มันมีคนที่ดี มันมีคนที่ไม่ดี มันมีทุกแบบ คุณก็แค่หาคนที่คุณต้องการง่ายๆแค่นี้แหละ ไม่ต้องคิดอะไรซับซ้อน
ความคิดเห็นที่ 20
ถ้าอะไรเล็กๆ น้อย ๆ เช่น ค่ารถเมล์ ค่ารถสองแถว ไม่กี่บาท ยังต้องหาร
ไม่คิดแสดงความเอื้ออาทรในแบบคนรักกัน เป็นผมคงไม่ไปต่อ
เพราะกับแค่เรื่องเล็กๆ ยังไม่ยอม แล้วเรื่องใหญ่ๆ เช่น ค่าจัดงานแต่ง ค่าเทอมลูก ค่ากินค่าอยู่ มันจะขนาดไหน
โดยส่วนตัวมีเพื่อนที่มีสามีแบบนี้ คือ ดีทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องเงิน ชอบคิดเล็กคิดน้อย
ไปไหนทีลำบากมาก หารทุกอย่าง เช่น โดนัทซื้อมาโหลนึง หารเท่าแต่กินเยอะกว่าแบบหน้าตาเฉย
คิดดูซิ แค่เรื่องนิดเดียว แต่มันทำให้อีกฝ่ายคิดมาก จนต้องมาปรึกษาเพื่อนได้
แรกๆ มันทนได้ แต่นานไปเพื่อนจะเป็นประสาทครับ คือเค้าไม่ยอมเสียเปรียบเลยแม้แต่นิดเดียว
คนเป็นแฟนก็อยากจะให้แสดงน้ำใจต่อกันบ้าง มันเป็นน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจ
จริงอยู่หารกันมันแฟร์ แต่ในแง่ความโรแมนติก ความหวานที่ควรมีมันเหือดแห้งนะครับ
คงต้องเก็บไปคิดให้ดี จะไปต่อหรือพอแค่นี้ หรือจะลองคุยกันอีกทีว่ามันมีเหตุผลอะไรที่ให้กันบ้างไม่ได้เลย
ไม่คิดแสดงความเอื้ออาทรในแบบคนรักกัน เป็นผมคงไม่ไปต่อ
เพราะกับแค่เรื่องเล็กๆ ยังไม่ยอม แล้วเรื่องใหญ่ๆ เช่น ค่าจัดงานแต่ง ค่าเทอมลูก ค่ากินค่าอยู่ มันจะขนาดไหน
โดยส่วนตัวมีเพื่อนที่มีสามีแบบนี้ คือ ดีทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องเงิน ชอบคิดเล็กคิดน้อย
ไปไหนทีลำบากมาก หารทุกอย่าง เช่น โดนัทซื้อมาโหลนึง หารเท่าแต่กินเยอะกว่าแบบหน้าตาเฉย
คิดดูซิ แค่เรื่องนิดเดียว แต่มันทำให้อีกฝ่ายคิดมาก จนต้องมาปรึกษาเพื่อนได้
แรกๆ มันทนได้ แต่นานไปเพื่อนจะเป็นประสาทครับ คือเค้าไม่ยอมเสียเปรียบเลยแม้แต่นิดเดียว
คนเป็นแฟนก็อยากจะให้แสดงน้ำใจต่อกันบ้าง มันเป็นน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจ
จริงอยู่หารกันมันแฟร์ แต่ในแง่ความโรแมนติก ความหวานที่ควรมีมันเหือดแห้งนะครับ
คงต้องเก็บไปคิดให้ดี จะไปต่อหรือพอแค่นี้ หรือจะลองคุยกันอีกทีว่ามันมีเหตุผลอะไรที่ให้กันบ้างไม่ได้เลย
แสดงความคิดเห็น
หารกันทุกอย่างในชีวิต ไปต่อหรือพอแค่นี้
ด้วยความที่เราเองก็ยังไม่เคยมีแฟนจริงจัง คนนี้เป็นคนแรกที่คุยจริงจัง เวลาออกไปเดท ไปเที่ยว ไปกินข้าว หรือทำอะไร ต่างฝ่ายต่างรู้กันว่าเราจะจ่ายกันคนละครึ่ง ซึ่งส่วนตัวแล้วไม่ได้รู้สึก เอ๊ะ อะไร ก็หารมาโดยตลอดระยะเวลา 7 ปี พอมาช่วงนี้เค้าอยากพัฒนาความสัมพันธ์กับเราเพื่อที่จะคบเป็นแฟนกัน เลยออกไปเจอกันแทบทุกสัปดาห์
หลังๆมาครอบครัว เพื่อนก็เริ่มถามว่ามีแฟนไหม ความสัมพันธ์เป็นยังไง แรกๆเราก็ไม่เล่าเพราะรู้สึกว่าไม่อยากให้ครอบครัว หรือเพื่อนไม่ประทับใจในตัวเขา เลยถามเพื่อน ถามหลายๆคนว่าเวลาไปเดท กินข้าว จ่ายกันยังไง ซึ่งก็ได้ข้อสรุปว่า บางคู่ก็สลับกันจ่าย บางคู่ผู้หญิงจ่าย บางคู่ผู้ชายจ่าย บางคู่หารกัน ซึ่งส่วนตัวก็รู้สึกว่าช่วยกันหาร จ่ายคนละครึ่งไม่เป็นปัญหา เราไม่เคยมองว่าเรื่องเงินเป็นปัญหา เพราะรายได้แต่ละคนก็ไม่ได้มาก ช่วยๆกันไปจะได้ไม่หนักไปทางใครคนนึง วันไหนเราอยากจ่าย เราก็จ่ายเลี้ยงเขาเลย
แต่มันมาสะดุดตรงที่ว่า บางเวลาที่เราต้องรีบเดินทางอยากนั่งแท็กซี่ เพราะสองแถวไม่มาสักที และเราเอ่ยปากว่าจะออกเอง เค้าก็ไม่เอา เราเลยต้องรอรถสองแถว ซึ่งค่าโดยสาร หรืออะไรเล็กๆน้อยๆ ก็หารครึ่งกับทุกอย่างแบบเป๊ะๆ เช่น มีอยู่ครั้งนึงขึ้นรถสองแถวแล้วตัวเราเองถือของเยอะ ไม่ได้เตรียมเงินไว้ เขาก็บอกว่า ยืมเค้าก่อนไหม แล้วค่อยคืนก็ได้ หรือ บางครั้งที่เราฉุกเฉินต้องโอนเงิน มีแต่เงินสดติดตัวแล้วเงินในบัญชีธนาคารไม่พอ เค้าก็นิ่งเฉย ไม่ยินดียินร้ายอะไร แรกๆเราก็เฉยๆคิดว่าไม่มีปัญหาอะไรเพราะอย่างอื่นเค้าก็ดีหมด คอยให้กำลังใจ ซัพพอร์ตกัน ชัดเจนเรื่องความสัมพันธ์ บอกว่าอยากมีเราในชีวิต อยากสร้างครอบครัวไปด้วยกัน แต่มันกลับทำให้เรารู้สึกว่าเรื่องเล็กๆบางทีมันก็ตัดความมั่นใจไป
เรื่องที่ทำให้เรารู้สึกกังวลใจ คือ คำพูดของคนรอบข้าง เพื่อน ครอบครัวค่ะ เพราะเค้าต่างตกใจที่ในบางสถานการณ์ ในจำนวนเงินที่ไม่ได้มากมายอะไร ก็ยังต้องหารครึ่งกัน จนทำให้เราเริ่มรู้สึกว่า บางครั้งถ้าเค้าแสดงน้ำใจกับสิ่งเล็กๆน้อยออกมา คงใจชื้นบ้าง
เลยอยากถามทุกคนว่า ทุกคนคิดยังไงกับเหตุการณ์นี้ เคยเจอไหม หรือ มีมุมมองยังไง หรือ เราเองที่เก็บมาคิดมากไป
เพราะสุดท้ายแต่ละคนก็เกิดมาจากครอบครัวที่แตกต่างกันอาจมีความคิดในเรื่องต่างๆแตกต่างกันไปอยู่ดี