เราคบกับแฟนมา10ปี ตั้งแต่สมัยมัธยม เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่เราอายุเยอะกว่าเค้า3ปี ตอนนั้นเราอยู่ ม.6 เค้าอยู่ม.3 ช่วงที่ใกล้เรียนจบ ขอบอกก่อนว่าแฟนเราเคยเป็นเด็กไม่เรียน ติด 0 ประมาน13 เราคบกันได้1เดือน เราพอเรียนได้ เลยช่วยเค้าทำงานส่ง ซ่อม จนเรียนจบ ตอนนั้นราต่างคนต่างไม่ทีอะไรเลยเพราะยังเด็ก เวลาจะไปเที่ยวไหน ก็พากันขึ้นรถโดยสาร เดินบ้าง รู้สึกตอนนั้นมีความสุขมาก พอเราเริ่มเข้ามหาลัย เเฟนเราเข้าปวช.ซึ่ง มหาลัยอยู่ใกล้กัน เวลาเลิกเรียน เค้าจะเดินมารับเราทุกวัน เป็นแบบนี้มา3ปี พอช่วงปีสุดท้าย เราอยู่ปี4 แฟนเราเข้ามหาลัยปี1 มหาลัยเดียวกับเรา ก็ใช้ชีวิตปกติอีก1ปี คราวนี้เราเรียนจบแต่แฟนเราพึ่งขึ้นปี2 เราทำงาน เค้าเรียน เจอกันบ้าง เราช่วยเค้าทำงานส่งอาจารย์บ้าง ให้คำปรึกษาบ้าง จนแฟนเราจบ แฟนเราทำงานลูกจ้างสถานที่ราชการแห่งหนึ่ง ซึ่งเราทำงานเป็นรองผจก.ร้านในห้าง เวลาต่างกันฟ้ากับเหว เค้าทำงาน 8.00-16.00 เราทำงาน 10.00-19.00กว่าเราจะเลิกงานกลับบ้าน เค้านอนแล้ว ซึ่งแรกๆเราก็เข้าใจกัน จนมาช่วงต้นเดือนเมษายน เค้าโทรมาบอกเลิกเราว่า อยากอยู่คนเดียว หมดรักแล้ว เพราะเวลาไม่ตรงกัน เราร้องไห้ เสียใจ ตามง้อเค้าครึ่งเดือน คนที่บ้านแฟนก็พยายามช่วย ชวนไปเที่ยว มากินข้าวบ้าน นอนบ้าน (ซึ่งแม่แฟนเป็นคนยอมรับคนยากกว่าเค้าจะยอมรับเราคบกันมาเกือบ4ปี) ซึ่งเหมือนทำอะไรไปก็ไม่เป็นผล เวลาอยู่ด้วยกันเค้าก็ปกติ คุย เล่น แต่พอแยกกันกลับบ้าน เค้าเมิน ไม่สนใจ สุดท้ายเราก็ยอมออกมา ผ่านไป2วัน เค้าขึ้นสถานะกับผญ.คนนึงทำงานที่เดียวกัน เป็นแม่หม้าย ลูกติด เรียนไม่จบ สามีเก่าค้ายา ซึ่งแม่แฟนเราเครียดมาก ทักมาให้เราช่วย บอกกลัวสามีเก่าคนนั้นตาม และรับไม่ได้ที่ผญ.มีลูกติด และรู้ข่าวมาว่าเค้าเริ่มคุยกันตั้งแต่ก่อนเลิกกับเรา พ่อแม่ผช.เลยเกลียด ผญ.คนนั้นมาก บอกไม่ต้องพามาให้รู้จัก ไม่ยอมรับทั้งสิ้น ถ้าอยากคบกันให้ออกจากบ้านไป เราก็ได้แต่บอกแม่ว่า เราไม่มีสิทธิ์อะไรแล้วเพราะเลิกกันแล้ว พอสุดท้าย เราจึงตัดสินใจ ตั้งสถานะกับคนที่ทำงานที่เป็นเพื่อนกัน (ตัดสินใจลองคุย) พอแม่กับแฟนเก่าเราเห็น แม่เค้าบอก แฟนเก่าเราโมโห ทำหน้าซึม และตั้งสถานะกับผญ.คนนั้นทันที เราเลยบอกแม่ว่า สงสัยเค้าอยากเอาชนะ พอเราลงรูปคู่ เค้าก็ลงตาม
เคยสัญญากันว่า เดี๋ยวจะไปบางแสนด้วยกัน ก็พาคนนั้นไป ขอยืมรถยนต์พ่อออกมาบอกที่บ้านว่ามาเครียกับเรา แต่ไปหาผญ.คนนั้น ซึ่งเราก็บอกแม่ว่า สงสัยผญ.อยากเป็นเงาเรา ซึ่งช่วงที่ง้อๆกัน เราไปนอนบ้านเค้า2-3วัน และผญ.คนนั้นก็รู้ แต่ไม่ทักไม่คุยกัน ทำตัว เจียมตัวเป็นเมียน้อย ซึ่งเคยเห็นแต่ในละคร ไม่รู้ว่าชีวิตจริงจะมีคนแบบนี้ เรามีโอกาสได้คุยกับผญ.คนนั้นครั้งนึง ซึ่งผช.คนนี้โกหกทั้งเรา ทั้งผญ.คนนั้น เวลาเลิกงานดึกบอกว่ามีงาน ทำโอ แต่จริงๆไปกินเหล้ากับคนนั้น และก็บอกคนนั้นว่า เลิกกับเราแล้วทั้งที่เรานอนด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ซึ่งเค้าบอกว่า หมดรัก เพราะห่างกัน แต่ถ้าอยากลองอยู่ด้วยกันก็ลองทำ เผื่อจะดีขึ้น ซึ่งเราบอกผญ.คนนั้นว่า ไม่ให้เราจะรั้งหรือจะไม่ไป แต่เค้ายังให้ความหวังเราอยู่ จนสุดท้ายเราออกมาแบบจริงจัง ไม่ทักไป ไม่ลบเฟสกัน มีช่องทางทุกอย่างกัน ไม่มีใครลบรูปในเฟส ในเฟสเค้ามีแต่รูปคู่เรา ไม่มีรูปผญ.คนนั้นเลย มีแต่สถานะที่ตั้งกัน ซึ่งทั้งตัวแม่และเราหรือคนที่รู้จักก็พูดว่า เค้าไม่จริงจังกับคนนั้น แค่อยากลองคุย อยากเจอคนใหม่ๆ เพราะคบกับเรามา10ปี เค้าคงเบื่อ (ลืมบอกว่า หลังจากที่เราออกมา บ้านเค้าให้เค้าลาออกจากที่ทำงานเดิม ซึ่งผญ.บอกจะพูดกับหัวหน้าให้ให้กลับมาทำ แต่เค้าปฎิเสธที่จะกลับไป)แต่เค้าก็ไปหากันนานๆที โดยที่บ้านยึดรถยนต์ หากจะไปก็ขึ้นรถโดยสารไป ซึ่งแม่เค้าบอกว่า ผช.เหลือเงินก้อนเดียวคือเงินเดือนที่ลาออก แต่ผญ.คนนั้นก็นัดออกไปกินเหล้า ไปเลี้ยงข้าว จนตังหมด บ้านเค้าบอกว่า อยากรู้ว่าถ้าผช.ไม่มีรถ ไม่มีเงิน ผญ.จะช่วยมั้ย สรุปก็ไม่ช่วย แต่ผช.ก็ยังหลงคุยกันอยู่ พอตอนนี้กำลังจะเริ่มงานที่ใหม่ เป็นงานเอกชน เราเลยพูดกับแม่เค้าว่า ดีแล้ว เค้าจะได้เข้าใจสังคมของงานเอกชนว่าไม่ได้หยุดเสาร์อาทิตย์ หยุด2วัน เลิก4โมง แล้วเค้าจะรู้ว่าหยุดวันเดียวมันเหนื่อยขนาดไหน เค้าถึงมาว่าเราไม่มีเวลาให้ ทำไมเลิกดึก เลิกดึกแบบนี้ไงถึงห่าง ถึงหมดรัก  ไม่ใช่เพราะงานหรอมั้ง เป็นเพราะผญ.คนนั้นมากกว่า ซึ่งทั้งพ่อและแม่เค้าพูดว่า พ่อแม่รักเราที่คบกับลูกค้าตั้งแต่ยังไม่มีอะไร เดินไปเที่ยว ขึ้นรถเมล์ ซึ่งผญ.คนนั้นเข้ามาตอนเค้ามีรถขับ ให้ขับไปหาไปเที่ยว ใช้เงินกินเหล้าวันละเป็นพัน ทำให้ที่บ้านเค้าเกลียดผญ.คนนั้นมาก ตอนนี้เค้าเลิกกันมาเดือนนึงแล้ว แม่เค้าก็ทักมาคุยกับเราบ่อย ปรึกษาปัญหา เราก็แค่บอกว่า เดี๋ยวเค้าคงเบื่อเอง ยิ่งออกมาทำงานเอกชนแล้ว เดี๋ยวก็ห่างกันกับผญ.ซึ่งถามว่าเรายังรักมั้ย ก็ยังรัก ห่วง รู้สึกว่าผ่านเหตุการณ์อะไรมากันเยอะเกิน ถ้าเลิกกันเพราะเหตุผลหมดรักเฉยๆเราโอเค แต่นี่เพราะเค้ามีคนอื่นแต่อาจเหตุผลนี้ มันมีบางทีที่รู้สึกเกลียดกับการกระทำ แต่ความดีที่ทำกับมาก็เยอะกว่า เราอยากรู้ว่า เค้าจะมีโอกาสกลับมามั้ย หรือเค้าจริงจังกับผญ.คนนั้นจริงๆหรอ เพราะการกระทำเค้ามันไม่ใช่ แล้วเวลาที่เคยบอกเรา เค้าจะพูดตลอดว่าไม่จริงจัง เราเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืน ไม่กินเหล้า เรียนจบป.ตรี ทำงานมีตำแหน่ง ซึ่งผญ.คนนั้น เรียนไม่จบ มีลูก กินเหล้า เล่นยา เคยขายยากับสามีเก่า เป็นลูกจ้างชั่วคราว ซึ่งหัวหน้างานก็เตือนว่า อย่าไปยุ่งกับผญ.คนนั้น เราสงสัยว่าเดี๋ยวนี้ผช เค้าชอบผญ.แบบนี้หรอคะ ผญ.ที่ยุให้ลูกกับแม่ทะเลาะกันจนแม่เกือบเข้ารพ. แบบนี้คือดีหรอคะ หรือเราตามโลกไม่ทันแล้ว