อารมณ์ที่แก้ยากเพราะจากการเลี้ยงดูของพ่อแม่?

สวัสดีค่ะ เราอาจจะมีปัญหาเหมือนหลายๆท่านเกี่ยวกับพ่อแม่ที่ไม่รับฟัง แต่ความรู้สึกเราตอนนี้คือเศร้ามาก วันนี้ในช่วงทานอาหารของบ้านเราเป็นมีหน้าที่เป็นคนทำอาหารให้กับที่บ้านทานแต่ว่าตอนนั้นเรานึ่งไก่เอาไว้พอเสร็จแล้วเราลืมปิดแก็ส พอเรานั่งทานอยู่คุณแม่ได้เดินมาบอกว่าทำไมต้องเปิดแก็สสุดขนาดนั้น แต่เราเป็นคนหมุนเองเราจำได้ว่าเราเปิดมันแค่บิดข้อมือนิดเดียว เรารับฟังแล้วจากแม่โอเคเรายอมรับผิดที่ไม่รอบคอบในการปิดเพราะมันอันตรายแต่เราก็อยากพูดกับแม่ว่าเราจำได้ว่าเราเปิดบิดข้อมือนิดเดียวเองนะคะ แต่พ่อที่ไม่ได้แสดงตัวขึ้นมาแต่แรกก็กลับมาพูดกับเราช่วงแรกก็เป็นมีเหตุผลแต่คำสุดท้ายที่เราไม่ชอบเลยจริงๆ " ไม่รู้มาก ไม่ต้องมาพูด " เราเก็บอารมณ์ไม่อยู่เลยขอลุกออกไปจากโต๊ะทานอาหารออกมาเลย แม่ก็มาด่าเราอีกว่า
" เนี่ย พูดอะไรไม่สำนึกอะไรเลย " คือเราตั้งแต่ประโยคแรกที่แม่บอก เราก็สำนึกแล้วว่าผิดแต่ทำไมต้องมาพูดซ้ำพูดซ้อนจนจบแต่คำว่า ไม่ต้องพูด กับ
ไม่สำนึก จนเราเกลียดประโยคนี้มากๆเลยค่ะ เราอยากได้คำแนะนำว่าเราควรแสดงความรู้สึกยังไงดีเพราะถ้าเราโดนคำแบบนี้เราเหมือนคนวีนแต่แบบเก็บอารมณ์มากเลยค่ะ หรือเราควรลองเปิดอกคุยกับคุณพ่อคุณแม่ดีคะว่าเราไม่ชอบที่ไม่ฟังเหตุผลของเราแล้วตัดสินไปก่อน