เรื่องมีอยู่ว่ามีลูกค้าคนหนึ่งมากินข้าว แล้วเดินมาจ่ายเงินหน้าร้านไม่ได้เรียกให้ไปเก็บที่โต๊ะ
เราก็เลยถามว่าลูกค้ามีอะไรบ้างคะ ลูกค้าก็บอกก๋วยเตี๋ยวกับกะเพรา นี่เลยถามว่ากะเพรามีไข่ดาวไหมคะ แล้วพี่มีน้ำด้วยหรือเปล่า
เท่านั้นแหละ ลูกค้าตะโกนขึ้นมาว่า ก็ฟังที่พูดสิ!!! นี่ก็งงว่าตัวเองถามอะไรผิดไปหรือเปล่า
มีอีกครั้งคนเดิมเลย เดินมาจ่ายเงินเหมือนเดิม นี่เลยถามว่าลูกค้ามีอะไรบ้างคะ เขาตอบมาว่าดูเอาสิ เราก็เลยถามต่อว่าลูกค้านั่งโต๊ะเลขอะไรคะ เขาตอบมาอีกว่าดูเอาเองสิ ทำไมต้องมาใช้ลูกค้า คือเรายิ่งงงเข้าไปใหญ่ คำพูดไหนที่ดูเหมือนใช้ลูกค้า
นี่เลยถามเขาไปว่าหนูถามลูกค้าว่า ลูกค้านั่งโต๊ะอะไร หนูใช้ลูกค้าตรงไหนคะ ลูกค้าก็ตอบไม่ได้ ก็เอาแต่พูดวนไปวนมา ว่าทำไมต้องมาใช้ลูกค้า
ลูกค้าคนนี้มีปัญหาตลอดเวลามาทานข้าวที่ร้าน แล้วมีปัญหาอยู่คนเดียว ควรจะจัดการยังไงดี ไม่ต้องขายให้เขาเลยดีไหม??
แล้วอีกอย่างที่ร้านมีโต๊ะ 20โต๊ะ แล้วยิ่งเป็นช่วงเที่ยงคนเต็มร้าน ใครมันจะไปรู้ว่าใครสั่งอะไร แล้วเป็นเรื่องปกติมากที่เวลาลูกค้าเดินมาจ่ายเงินหน้าร้าน แล้วร้านจะถามลูกค้าว่ามีไข่หรือไม่มี ธรรมดาหรือพิเศษ มีน้ำหรือไม่มี เราว่าก็ไม่น่าเป็นคำถามที่ทำให้ใครเป็นอะไรได้
เจอลูกค้าประสาทจะทำยังไง
เราก็เลยถามว่าลูกค้ามีอะไรบ้างคะ ลูกค้าก็บอกก๋วยเตี๋ยวกับกะเพรา นี่เลยถามว่ากะเพรามีไข่ดาวไหมคะ แล้วพี่มีน้ำด้วยหรือเปล่า
เท่านั้นแหละ ลูกค้าตะโกนขึ้นมาว่า ก็ฟังที่พูดสิ!!! นี่ก็งงว่าตัวเองถามอะไรผิดไปหรือเปล่า
มีอีกครั้งคนเดิมเลย เดินมาจ่ายเงินเหมือนเดิม นี่เลยถามว่าลูกค้ามีอะไรบ้างคะ เขาตอบมาว่าดูเอาสิ เราก็เลยถามต่อว่าลูกค้านั่งโต๊ะเลขอะไรคะ เขาตอบมาอีกว่าดูเอาเองสิ ทำไมต้องมาใช้ลูกค้า คือเรายิ่งงงเข้าไปใหญ่ คำพูดไหนที่ดูเหมือนใช้ลูกค้า
นี่เลยถามเขาไปว่าหนูถามลูกค้าว่า ลูกค้านั่งโต๊ะอะไร หนูใช้ลูกค้าตรงไหนคะ ลูกค้าก็ตอบไม่ได้ ก็เอาแต่พูดวนไปวนมา ว่าทำไมต้องมาใช้ลูกค้า
ลูกค้าคนนี้มีปัญหาตลอดเวลามาทานข้าวที่ร้าน แล้วมีปัญหาอยู่คนเดียว ควรจะจัดการยังไงดี ไม่ต้องขายให้เขาเลยดีไหม??
แล้วอีกอย่างที่ร้านมีโต๊ะ 20โต๊ะ แล้วยิ่งเป็นช่วงเที่ยงคนเต็มร้าน ใครมันจะไปรู้ว่าใครสั่งอะไร แล้วเป็นเรื่องปกติมากที่เวลาลูกค้าเดินมาจ่ายเงินหน้าร้าน แล้วร้านจะถามลูกค้าว่ามีไข่หรือไม่มี ธรรมดาหรือพิเศษ มีน้ำหรือไม่มี เราว่าก็ไม่น่าเป็นคำถามที่ทำให้ใครเป็นอะไรได้