แพเบี้ยวกำลังออกกำลังกายอยู่ ขณะที่หมดแรงนอนแผ่อยู่นั้นก็มีชายลึกลับเข้ามา
ชายลึกลับ "เจ้าจะต้องเล่นเกมถูกไล่ล่า"
แพเบี้ยว "อาทิตย์หน้าหรือเดือนหน้าว่ามา อย่าบอกว่าวันนี้ ทำไรไม่มีการวางแผนใช้ไม่ได้ โตมาได้ไงเลยทีเดียว"
ชายลึกลับ "ให้เราละอายใจว่างั้น? ตอนนี้เลยนี่แหละจะทำไม"
แพเบี้ยว "เจ้าจะต้องโดนลงโทษโดยเราเอง"
ชายลึกลับ "เอาตัวให้รอดก่อนละกัน เราจะติดลูกตุ้มเหล็กไว้ที่มือเจ้าทั้ง 2 ข้างเพื่อเป็นอาวุธ"
หลังจากติดแล้วชายลึกลับก็จากไป
แพเบี้ยว "ลุกก็จะไม่ไหวแล้วยังมีลูกตุ้มหนักมา 2 อันอีก"
ไม่ทันขาดคำประตูก็ระเบิดแหลกเป็นผุยผง เผยภาพยาจาค่า อดีตภรรยาของแพเบี้ยวกำลังถือปืนกลอยู่
ยาจาค่า "จะไม่หนีไรเลยใช่มะ"
แพเบี้ยว "ดูสภาพก็รู้ว่าทำได้แค่หายใจละตอนนี้"
ยาจาค่า "งั้นจบชีวิตเลยละกัน"
ไม่ทันขาดคำยาจาค่าก็หัวระเบิดตายลง เผยให้เห็นคนทำคือเพพฟิ่ง ภรรยาอีกคน
เพพฟิ่ง "อ้าว โดนลูกหลงไป โทษทีละกัน"
แพเบี้ยว "มาฆ่าเราอีกคนใช่มะ"
เพพฟิ่ง "ไม่อธิบาย เพราะไง ๆ เจ้าก็จะตายแล้ว"
ทันใดนั้นเพพฟิ่งก็โดนเผาตายลง เผยให้เห็นคนทำอีกคนคือเถพมุ้น ภรรยาอีกคนอีก
แพเบี้ยว "เค ชิว ๆ ละ ไง ๆ เดี๋ยวก็จะถูกฆ่ากันไปอีกเรื่อย ๆ"
เถพมุ้น "ไม่แล้ว ภรรยาเจ้าทั้ง 49,202 คนโดนเราฆ่าทิ้งไปเรียบร้อยแล้ว"
แพเบี้ยว "เพราะเราทักไปเมื่อกี้เลยลงเอยมางี้"
เถพมุ้น "ด้านหลังเราก็เอากำแพงปูนเสริมเหล็กหนามากันไว้แล้วด้วย"
แพเบี้ยว "หมดสิทธิ์คนลอบฆ่าข้างหลังไปเลย"
เถพมุ้น "พร้อมตายยัง ถ้ายังไม่พร้อมเราก็จะฆ่าแล้วนะ"
แพเบี้ยว "อือ ตาย ๆ ละกัน งอนละ"
ทันใดนั้นเองโลกเกิดระเบิดคนตายหมดโลก เหลือแค่ 2 คนคือแพเบี้ยวกับเถพมุ้น
เถพมุ้น "แล้วไง เหลือ 2 คนแล้วจะเป็นข้ออ้างไม่ฆ่าได้อ่อ"
แพเบี้ยว "ไม่ได้เลย"
เถพมุ้น "เค งั้นก็เอาเลยนะ"
นิทานก่อนนอน 124
ชายลึกลับ "เจ้าจะต้องเล่นเกมถูกไล่ล่า"
แพเบี้ยว "อาทิตย์หน้าหรือเดือนหน้าว่ามา อย่าบอกว่าวันนี้ ทำไรไม่มีการวางแผนใช้ไม่ได้ โตมาได้ไงเลยทีเดียว"
ชายลึกลับ "ให้เราละอายใจว่างั้น? ตอนนี้เลยนี่แหละจะทำไม"
แพเบี้ยว "เจ้าจะต้องโดนลงโทษโดยเราเอง"
ชายลึกลับ "เอาตัวให้รอดก่อนละกัน เราจะติดลูกตุ้มเหล็กไว้ที่มือเจ้าทั้ง 2 ข้างเพื่อเป็นอาวุธ"
หลังจากติดแล้วชายลึกลับก็จากไป
แพเบี้ยว "ลุกก็จะไม่ไหวแล้วยังมีลูกตุ้มหนักมา 2 อันอีก"
ไม่ทันขาดคำประตูก็ระเบิดแหลกเป็นผุยผง เผยภาพยาจาค่า อดีตภรรยาของแพเบี้ยวกำลังถือปืนกลอยู่
ยาจาค่า "จะไม่หนีไรเลยใช่มะ"
แพเบี้ยว "ดูสภาพก็รู้ว่าทำได้แค่หายใจละตอนนี้"
ยาจาค่า "งั้นจบชีวิตเลยละกัน"
ไม่ทันขาดคำยาจาค่าก็หัวระเบิดตายลง เผยให้เห็นคนทำคือเพพฟิ่ง ภรรยาอีกคน
เพพฟิ่ง "อ้าว โดนลูกหลงไป โทษทีละกัน"
แพเบี้ยว "มาฆ่าเราอีกคนใช่มะ"
เพพฟิ่ง "ไม่อธิบาย เพราะไง ๆ เจ้าก็จะตายแล้ว"
ทันใดนั้นเพพฟิ่งก็โดนเผาตายลง เผยให้เห็นคนทำอีกคนคือเถพมุ้น ภรรยาอีกคนอีก
แพเบี้ยว "เค ชิว ๆ ละ ไง ๆ เดี๋ยวก็จะถูกฆ่ากันไปอีกเรื่อย ๆ"
เถพมุ้น "ไม่แล้ว ภรรยาเจ้าทั้ง 49,202 คนโดนเราฆ่าทิ้งไปเรียบร้อยแล้ว"
แพเบี้ยว "เพราะเราทักไปเมื่อกี้เลยลงเอยมางี้"
เถพมุ้น "ด้านหลังเราก็เอากำแพงปูนเสริมเหล็กหนามากันไว้แล้วด้วย"
แพเบี้ยว "หมดสิทธิ์คนลอบฆ่าข้างหลังไปเลย"
เถพมุ้น "พร้อมตายยัง ถ้ายังไม่พร้อมเราก็จะฆ่าแล้วนะ"
แพเบี้ยว "อือ ตาย ๆ ละกัน งอนละ"
ทันใดนั้นเองโลกเกิดระเบิดคนตายหมดโลก เหลือแค่ 2 คนคือแพเบี้ยวกับเถพมุ้น
เถพมุ้น "แล้วไง เหลือ 2 คนแล้วจะเป็นข้ออ้างไม่ฆ่าได้อ่อ"
แพเบี้ยว "ไม่ได้เลย"
เถพมุ้น "เค งั้นก็เอาเลยนะ"