กอดแน่นแค่ไหนถึงเวลาก้อต้องปล่อย

ตอนนี้เราโสด เรามีปัญหาสุขภาพส่วนตัว เรามีธุรกิจที่เราต้องดำเนินต่อ แต่ไม่มีใครที่มาช่วยดูแลต่อให้อยากเจอใครสักคนหนึ่งที่จริงใจใช้ชีวิตไปด้วยกัน เราจะฝากชีวิตไว้กับใครสักคนนึงได้ไหม

นั่งดูรูปเก่าๆแล้วน้ำตาไหลเองโดยที่ไม่ต้องอธิบายอะไร คิดถึงเค้าแต่พูดมากไม่ได้ อยากเจอเค้า อยากกอดเค้า อยากขอโทษในสิ่งที่ผ่านมา รู้ว่าเค้าอาจจะลำคานเวลาเราทักไป ไม่ใช่ว่าไม่ห้ามใจแต่บางทีก็ไม่ไหวที่จะ

เราเมื่อได้ยินคำดีที่ไร มันเศร้าทุกทีแต่เชื่อไหมค่ะ มันทำให้เราคิดอะไรได้หลายอย่างมาก***รักกันแค่ไหนก็ต้องจาก จับมือกันแน่นแค่ไหนก็ต้องปล่อยมือจากกัน***วันนี้เราได้ยินคำนี้อีกครั้งค่ะ ถ้าคนอื่นไม่ยินค

เช่นว่า ไม่อยากเสียเวลาคุยอะไรกันเยอะ เน้นเจอ ศึกษากันไปเลย ชอบหรือไม่ชอบบุคคลิกหรือพฤติกรรมอะไร ค่อยมาคุยกัน หากปรับกันได้ก้ไปต่อ หากไม่โอเครกับหน้าตาก็จบๆกันไป ไม่เสียเวลา คิดแบบนี้ได้มั้ยครับ หรื

แล้วการคุยแบบนี้สามารถเล่าเรื่องราว และความเห็น ของกันและกันได้มากน้อยแค่ไหนครับ ใครเคยมีประสบการณ์ เข้ามาชี้แนะได้น้าาาา☺️☺️

ตามหัวข้อกระทู้ค่ะ หาเพื่อนคุยปรึกษาได้ทุกเรื่อง ขอคนไม่มีพันธะ คนโสดค่ะ

มาคุยกันค้าบบ

ตามหัวกระทู้ค่ะ

ตามหัวข้อเลย มา make friend กัน มาคุยกันค่ะ เผื่อเจอคนจริงจังจริงใจ คนดีๆ 555 หยอกๆ ใครเหงาเหมือนกันมาคุยกันได้นะคะ เจ้าของกระทู้อายุ 25 ค่ะ

อยากหาคนคุยสักคนที่ไม่ล้ำเส้น คุยเล่นๆ