เพื่อนๆเคยเป็นแบบผมบ้างไหม

นั่งดูรูปเก่าๆแล้วน้ำตาไหลเองโดยที่ไม่ต้องอธิบายอะไร คิดถึงเค้าแต่พูดมากไม่ได้ อยากเจอเค้า อยากกอดเค้า อยากขอโทษในสิ่งที่ผ่านมา รู้ว่าเค้าอาจจะลำคานเวลาเราทักไป ไม่ใช่ว่าไม่ห้ามใจแต่บางทีก็ไม่ไหวที่จะทนกับใจตัวเอง ที่มันเอาแต่เรียกหาเค้า คิดถึงเค้า นึกถึงทุกเรื่องที่เคยทำร่วมกลับเค้า แล้วมานั่งเสียใจว่าวันนั้นเราปล่อยมือเค้าทำไม ทำไมไม่กลุมมือเค้าไว้ให้แน่นๆ ทำไมไม่บอกรักเค้าในทุกวันที่คุยกัน ทำไม ทำไม ทำไม ฯลฯ