คือเราเป็นคนๆหนึ่งที่อยากมีเพื่อนดีๆ ไม่หักหลังเรา คอยช่วยเหลือกัน ด้วยความที่เราเป็นคนใส่ใจบวกกับปฎิเสธคนไม่ค่อยจะเป็น เราเลยมีเพื่อนอยู่หลายคน เรื่องมีอยู่ว่าเราเคยตัดเพื่อนบ่อยๆ จนกลัวว่าที่ตัดเพราะมันเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น เพื่อนไม่ตามนัดบ้างโดยที่นัดกันอย่างดิบดี เพื่อนไม่ทำตามคำพูดสัญญาโดยให้เหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น เพื่อนหักหลังเราบ้างเหละทั้งๆที่เราคอยช่วยเขาทุกอย่างพอเรามีปัญหาบ้างเขาไม่เคยจะยื่นมือมาช่วย เราเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยมากๆ กับคำพูดของเพื่อนแม้จะเป็นเพื่อนสนิทถ้าด่าเรา เราก็อาจมีซึมๆ จำได้ว่าตอนอยู่ช่วงมัธยมมีเพื่อนเราคนหนึ่งบอกเราว่าเราเป็นคนเอาแต่ใจ ตอนนั้นเราไม่มีความมั่นใจที่จะมีเพื่อนเลย อยากถามว่าถ้าเราเป็นคนขี้น้อยใจเกินเหตุจริงๆเราควรเริ่มปรับตัวอย่างไรถึงจะเข้ากับเพื่อนๆได้?
ขี้น้อยใจเพื่อน มันสมควรหรือป่าว