ส่งจิตออกนอก

-เมื่อแยกจิตและเวทนาออกได้ ก็มีความฉลาดในจิต "เรื่องเวทนานี้...เราหนีมันไปไหนไม่ได้ เราต้องรู้เวทนา ก็สักแต่ว่า...เวทนา สุข ก็สักแต่ว่าสุข ทุกข์ ก็สักแต่ว่าทุกข์ มันเป็นของสักว่า เท่านั้นแหละ แ

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖ มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ จิตของเราหลุดพ้นแล้ว เพราะสิ้น สำรอก ดับสละ และสลัดคืนในวิญญาณในอุปาทานขันธ์ ๕ นี้ ข้าพเจ้ารู้แจ้งวิญญาณแล้วแลว่า ไม่มีกำลัง

42. สพฺพรตึ ธมฺมรติ ชินาติ ความยินดีในธรรม ย่อมชนะความยินดีทั้งปวง ลาภยศยอยกล้วน...........ชนนิยม รูปกลิ่นเสียงรสภิรมย์.......ชอบแท้ กามคุณสุขทับถม...........เพลินอยาก หากแต่อนิจจังแล้...........แ

การพิจารณาขันธ์ 5 และความแตกต่างระหว่างการดูกายกับการดูจิต การพิจารณาขันธ์ 5 อันได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณนั้น ถูกกล่าวถึงว่าเป็นเพียง "อาการ" หรือ "จิตนอก" ที่เรามัก

39. โกธํ ปญฺญาย อุจฺฉินฺเท พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา โทสะเกิดลุกไหม้............แผดเผา เพลิงเร่าร้อนสุมเอา.........ปวดร้าว ปัญญาส่องธรรมเนา........เห็นเหตุ ดับกิเลสโกรธสูญห้าว......จิตอะคร้าวสร่างเย

"นอบน้อมแด่ พุทธธรรมสงฆ์ อันเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" ********** ​บางส่วนจาก"ปัญญาสูตร " ​เหตุปัจจัย ๘ ประการนี้ ย่อม เป็นไปเพื่อได้ปัญญาอันเป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ที่ยังไม่ได้