ต้องบอกก่อนว่าชีวิตของผมโตมากับความสบายในฐานะที่ไม่รวยเป็นฐานนะจนครอบครัวนึงพ่อเเม่เลี้ยงดูตามใจตลอดละผมรู้สึกว่าเเบบนี้ดีมาตลอดทั้งพ่อเเม่น้องผมก็อยู่กันดี จนกระทั้งจุดเปลี่ยนของครอบครัวผมได้เริ่มจากพ่อของผมซึ่งเป็นพ่อเลี้ยงได้เปลี่บนไปเเอบมีชู้ ซึ่งคนในบ้านก็จับได้จับได้หลายครั้งละทุกๆครั้งพ่อของผมก็เอาเเต่บอกว่าไม่ได้มีอะไรกับชู้ เเต่ด้วยความรักของเเม่เเม่ผมยอมามาตลอดทุกคนซึ่งพ่อเลี้ยงของผมก็ติดยาละติดมากขึ่นจนเปลี่ยนไปมากเปลี่ยนนิสัยไปจนผมน้องสาวรู้สึกไม่รู้เเี่ละเริ่มชินชากับพ่อมาก ทุกครั้งเเบบนี้ที่เทาะเลาะกันผมกับน้องก็จะเมินไม่พูดไม่อะไรทั้งๆที่จะห้ามหรือดุก็ได้เพราะส่วนตัวพ่อเเม่จะกลัวในตัวผมมาก เพราะถ้าผมโมโหหรือโกดผมจะเป็นอีกคนที่คุ่มสติตัวเองตอนโมโหไม่ได้ เเต่ก็เพราะชินเลยไม่อยากจะอะไรกับทั้งคนสองจนกลายมาเป็นจุดเปลี่ยนอีกที่ทำให้พ่อผมออกนอกบ้าน เเม่ของผมซึ่งทำงานได้วันละ170 ต้องเลี้ยงทั้งผมละน้องของผม ตัวผมอายุ19ในตอนนั้นยังไม่รู้จักที่จะหางานทำอันนี้ผมยอมรับ เเต่ก็คิดนะว่าต้องหางานจนกระทั้งผมหางานได้ตอนอายุ20  ก็มีจุดเปลี่ยนอีกครั้ง ผมทำงานหาตังมาก็ใช่กับสิ่งของที่อยากได้จนลืมไปว่า งานที่ทำตังที่ใชาไปทำงานทุกวันก็เป็นเงินของพ่อเเม่ซึ่งผมก็รู้เเต่ผมก็เป็นเเบบนั้นมาตลอด4เดือน จนมีเหตุการณ์เปลี่ยนผมพึ่งมารู้ว่าเเม่ของผมเป็นหนี้85000เเหละไม่มีตังใช่ พ่อกับเเม่ก็ช่วยกันหาตังใช่น้ทุกๆวันผมทีาเอาเเต่ไใ่สนใจอะไรเอาเเต่ใช่หนี้เเละเติมเกม จนไม่จนใจจนกระทั้งเจ้าหนี้มาตามเอาเงินคืนทางบ้านของผมจึงต้องหนีกัน ใช่ซึ่งไม่ได้มีเเค่เเม่ผมละน้องยังมีทั้งป้าของผมเพราะป้ากับเเม่ของผมก็กู้หนี้นอกระบบจึงทำให้ต้องหนีรวมเเล้วติดหนีรวมกันก็300000เเต่ก็มีเรื่องให้ปวดใจีกซึ่งพ่อของผมก็เหนื่อยกับการใชาหนี้จนหาเรื่องกับเเม่เทาะเลาะกันจนพ่อออหไปหาชู้คนเดิมตอนตั้งเเต่ผมอายุ19จนมาถึงอายุ21ในทุกวันนี้ก็ทนมากับเรื่องนี้ตลอดพ่อเลี้ยงของผมจึงทิ้งเเม่ไปเเล้วกลับไปบ้านเกิดของเขาส่วนผมเเม่ละน้องต้องรับชะตากกรมที่ต้องเจอคือเจเาหนี้จะฆ่าเเม่ของผมเสียใจนักมากละพร้อมที่จะออกไปเเต่ด้วยที่ผมยังไม่รู้อะไรผมจะขอร้องละทำทึกอย่างจนกระทั้งผมได้คุยกับเจ้าหนี้ว่าผมขอส่งเองซึางผมก็คุยกับเจ้านี้เเล้วว่าตามที่ตกลงกัน ซึ่งโรงงานของผมเงินจะออกเป็นวิกเดือนนึงก็จะออก2ครั้ง เเจ่ด้วยที่ว่าเงินที่ผมต้องใช่เยอะมากของเเม่ผม ก็รวม125000ส่วนที่เหลือก็ของป้าผม จนกลายมากเป็น ผมต้องส่งให้เจ้าหนี้เดือนละ8000 12เดือน เเร่ด้วยว่าผมเครียดละติดเกมจนไม่ค่อยได้ทำงาน จนเเม่บอกผมต้องรับยามาขายช่วยกันจ่ายหนี้ เเต่ผมก็ไม่ได้เท่ากับเดือนนึงผมจะช่วยเเม่เเค่6000 เเต่ก็ยังม่รายจ่ายให้เพิ่มขึ่นตลอดเเต่ก็ดีกว่าตอนอยู่กับพ่อเลี้ยงทุกคนในบ้านโกธรมากทีาพ่อเลี้ยงทำเเบบนี้เเต่ก็นะ ตอนไม่มีเขาก็ดีเเค่เหใื่อนขาดอะไรไปเเค่นั้นด้วยคงามรักของเเม่เเม่ก็นอนเมาคิดถึงพ่อเลี้ยงเเต่ไม่ยอมบอกลูกๆว่ารักเขาเเต่ลึกผมก็รู้ว่าเเม่รักมากจนกันทั้งเวลาผ่านไป4เดือนจุดเปลี่ยนก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นผมละมั้งคับผมที่ช่วยชาายหนี้น้อยละบวกกับผมไม่ค่อยทำงานจนตังส่งไม่เคยพ่อตลอดจึงผมให้เเม่ของผมเเอบสูบยาบ้าเเต่ผมก็รู้สึกได้เเหละว่าเเม่ชอบพูดอารมเสียใส่น้องสาวซึ่งกับผมเขาก็จะทำตัวให้ปกติละผมไม่กล้าที่จะถามเเต่ผมก็เห็นว่สเขาสูบยาจิงๆด้วยผมผมก็ไม่กล้าทีาจะถามเพราะกลัวว่าเป็นอะไรไหมถ้าถามไปจะเป็นยังงัยจนกระทั้งวันนึงลุงผมเสียละพ่อเลี้ยงของผมเลี้ยงจึงกลับมาช่วยงานเเต่ว่าก็กลายเป็นจุดทีาทำให้เเม่กับพ่อต้องมาดีกันเพราว่าผมไม่เปิดใจให้เเม่ไปมีคนใหม่ละไม่เปิดใจให้ใครๆเลยมายุ้งกับเเม่ของผมจนพ่อมาดีกันละเวลาผ่านไปก็เกิดมารู้ว่าพ่อยังเเอบคุยกับชู้คนนั้นเเม่ก็ไม่พอใจจึงเกิดหารเทาเละเเบบเดิมจฃตลอดเเต่ว่าพ่อกลับมาไม่เคยมีอะไรดีขึ้นเลยมีเเต่เเย่งตลอดทั้งเรื่องเสพยาทั้งเรื่อเงินไหนจะนอนนอกบ้านไม่เคยเข้าบ้านพาเเม่ของผมที่เปลี่ยนไปต่องมาระเเวงฝนตัวพ่อว่าเขาจะทิ้งไหมเขาจะยังงัยนั้นคือจุดที่ทำให้ครบครัวของผมนั้นเกิดคำคามที่จะคิดว่านี้หรอครอบครัวจนวันนึงพ่อของผมได้ถูกตำรวจจับละได้ตุยกับตำรวจมาจะเครียค่าประกันเเต่ด้วยว่าเงินไม่มี จึงผมให้พ่อติดคุกสาเหตุเพราะตำรวจมันหิวตังต้องได้ตังดังใจทั้งๆที่ตำรวจก็รู้เห็นเเต่ตำจวรก็ไม่ได้จนใจอะไรเกี่ยวกับครบครัวละการเงินจึงทำให้พ่อผมติดคุกละด้งยความรักของเเม่ของจึงขายยาเพิ่มละทำทุกอย่างทำด้วยตัวคนเดียวจนทะทั้งมีเงินไผประกันพ่อในเวลา19วันรวม120000เเต่ไม่ได้ออกมาใช่ชรวิตปกตินะออกมาเเค่รักษาตัว ละต้องกลับไปติดคุกอีกเเต่ออกมาได้ก็เหมื่อนจะเปลี่ยนนิสัยจะเลิกยากลับมาทำให่เเม่นักใจละเพิ่มภาระให้เเม่อีกจนเเม่ผมร้องไห้กินเหล้าหนักทุกวันทั้งสูบยา ไม่รู้ว่าเพราะอะไรจึงเป็นเเบบนี้เป็นผมจะเลืกๆ้เเยกย้ายไปเลย เเต่ก็นะชีวิตผมมันร้ายมากเเต่ผมต้องยอมเเม่ของผมเเม่ของผมอดทนมากละเก่งที่สุด สุดท้ายนี้ผมอยากบอกทุกคนว่า ผมควรทำงัยละผมควนจะเริ่มจากอะไรต่อจากนี้ละครอบครังของผมในตอนนี้ยังคิดว่าเป็นอยู่ไหมของคุณที่อ่านละรับฟัง F