เรื่องมีอยู่ว่า เราทำงานตั้งเเต่เช้ายันเที่ยงคืน กว่าจะทำไรเสร็จก็เกือบตี1 เเฟนเราชอบปลุกตั้งเเต่ตี5บ้าง 6 โมงบ้าง เเล้วเเฟนเราก็หลับต่อ มันทำให้เราหงุดหงิดมาก เราเคยเปิดใจคุยเรื่องนี้กับเเฟน อธิบายให้เข้าใจว่าเราทำงานดึก เ้ราอยากพักผ่อน ปลุกมาตัวเองมาหลับต่อ ไม่รู้จะปลุกให้เรามาทำไร เราขอให้เเฟนเราปลุก7โมง เเต่บางทีก็ปลุก 6โมงเพราะดูเลข6เป็นเลข7 พอเราหงุดหงิดก็ว่าเราอารมณ์เสียใส่ สรุปเรานอนวันละ5ชม.ต่อวัน/ทุกวัน
บางทีคุยๆกันอยู่ ก็ชอบถามอะไรเเปลกๆ เช่น คุยกันเรื่องกินข้าว ก็ถามเราว่าทากาวรึยัง เราก็งงสิค่ะ อะไรของมัน เเต่ดเฟนเราไม่ได้กวนตีนนะคะ ดูหมือนเขาคิดอะไรในใจ ไม่ได้คิดเรื่องเดียวกับที่เราคุยกัน หลายๆเรื่องไม่ใช่เเค่เรื่องนี้
เเฟนเราเป็นคนไม่ใส่ใจอะไรเลย ในโซเชียลถ้าเราไม่บอกให้ทำก็ไม่ทำ ถ้าไม่บอกให้เเท็กก็ไม่เเท็ก บอกทีทำที เราอยากให้เเฟนทำไรโดยที่ไม่ได้ร้องขอบ้าง ให้รู้สึกดีสักนิดก็ยังดี
เเฟนเราเขาทำงานทั้งวัน ตั้งเเต่เช้ายันเย็น เขาไม่เคยมีเวลาให้เลย กลับมาต่างคนต่างนอนเพื่อไปทำงาน วันหยุดเรา เค้าไม่ได้หยุด ทำงานตลอด ไม่เคยได้ไปไหน เขาบอกว่าถ้าเขามีเวลาเขาจะเอามาให้เราหมดเลยเเต่สงกรานต์นี้เเฟนเราหยุดหลายวัน ตั้งเเต่11-16 เเต่เราดันหยุด17-19 ซึ่งวันนี้เเฟนเราจะไปเที่ยวทะเล 3วัน2คืน เราเลยมารุ้สึกน้อยใจว่าทำไมเขาไม่มีเวลาให้เราเลย พอมีก็เอาไปเที่ยว เเล้ว17เเฟนก็กลับมาทำงานต่อ มันทำให้ความรู้สึกเราเสียไปเลย มันเป็นเรื่องเล็กที่สะสมกันมาเรื่อยๆจนทำให้เราอยากเลิก.......
วันก่อนเราซื้อเสื้อให้2ตัว เเพงมาก ขนาดเรายังใส่ตัวละไม่กี่บาท เราตั้งใจซื้อให้ จนผ่านมา5วันละ ไม่ซักไม่สนใจ วางใส่ถุงไว้อย่างนั้น
บางทีเรามีเวลาตรงกัน เรานัดเขาให้ทำอะไรให้สร้จก่อน7โมง เพราะเรามีเวลาเเค่นั้น เเต่เเฟนเราดันลุกเกือบ7:20 นอนเล่นโทรศัพท์นานมาก สุดท้ายรอทำนุ่นทำนี่ ไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ
เเต่..เเฟนเราถ้าตัดเรื่องพวกนี้ไป เขาก็เป้นคนดี ดูเเลดี เลี้ยงตลอด เเต่หลังๆมาเรื่องพวกนี้ก้หายไป ไม่ได้ดูเเลดีเท่าเเต่ก่อน
มีใครทนอยู่กับเเฟนที่ไม่รู้เรื่องได้บ้าง
บางทีคุยๆกันอยู่ ก็ชอบถามอะไรเเปลกๆ เช่น คุยกันเรื่องกินข้าว ก็ถามเราว่าทากาวรึยัง เราก็งงสิค่ะ อะไรของมัน เเต่ดเฟนเราไม่ได้กวนตีนนะคะ ดูหมือนเขาคิดอะไรในใจ ไม่ได้คิดเรื่องเดียวกับที่เราคุยกัน หลายๆเรื่องไม่ใช่เเค่เรื่องนี้
เเฟนเราเป็นคนไม่ใส่ใจอะไรเลย ในโซเชียลถ้าเราไม่บอกให้ทำก็ไม่ทำ ถ้าไม่บอกให้เเท็กก็ไม่เเท็ก บอกทีทำที เราอยากให้เเฟนทำไรโดยที่ไม่ได้ร้องขอบ้าง ให้รู้สึกดีสักนิดก็ยังดี
เเฟนเราเขาทำงานทั้งวัน ตั้งเเต่เช้ายันเย็น เขาไม่เคยมีเวลาให้เลย กลับมาต่างคนต่างนอนเพื่อไปทำงาน วันหยุดเรา เค้าไม่ได้หยุด ทำงานตลอด ไม่เคยได้ไปไหน เขาบอกว่าถ้าเขามีเวลาเขาจะเอามาให้เราหมดเลยเเต่สงกรานต์นี้เเฟนเราหยุดหลายวัน ตั้งเเต่11-16 เเต่เราดันหยุด17-19 ซึ่งวันนี้เเฟนเราจะไปเที่ยวทะเล 3วัน2คืน เราเลยมารุ้สึกน้อยใจว่าทำไมเขาไม่มีเวลาให้เราเลย พอมีก็เอาไปเที่ยว เเล้ว17เเฟนก็กลับมาทำงานต่อ มันทำให้ความรู้สึกเราเสียไปเลย มันเป็นเรื่องเล็กที่สะสมกันมาเรื่อยๆจนทำให้เราอยากเลิก.......
วันก่อนเราซื้อเสื้อให้2ตัว เเพงมาก ขนาดเรายังใส่ตัวละไม่กี่บาท เราตั้งใจซื้อให้ จนผ่านมา5วันละ ไม่ซักไม่สนใจ วางใส่ถุงไว้อย่างนั้น
บางทีเรามีเวลาตรงกัน เรานัดเขาให้ทำอะไรให้สร้จก่อน7โมง เพราะเรามีเวลาเเค่นั้น เเต่เเฟนเราดันลุกเกือบ7:20 นอนเล่นโทรศัพท์นานมาก สุดท้ายรอทำนุ่นทำนี่ ไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ
เเต่..เเฟนเราถ้าตัดเรื่องพวกนี้ไป เขาก็เป้นคนดี ดูเเลดี เลี้ยงตลอด เเต่หลังๆมาเรื่องพวกนี้ก้หายไป ไม่ได้ดูเเลดีเท่าเเต่ก่อน