แฟนเราเป็นคนมีน้ำใจกับเพื่อนมากค่ะไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย มีน้ำใจกับคนอื่นเสมอ แต่กับเรากับลูกเขาไม่สนใจเลย เพื่อนผู้หญิงหลายๆคนชอบขอให้ไปรับไปส่งตลอดแฟนไม่เคยบ่นเลย เพื่อนผู้ชายชอบชวนกินเหล้า เป็นแบบนี้มา3ปีแล้ว ตอนเพื่อนผู้ชายชวนไปกินเหล้าช่วงแรกๆเราไม่ว่าเพราะไม่บ่อยมาก พอมาพักหลังๆเริ่มกินกันทุกวันจนเงินไม่พอใช้ในครอบครัว เพราะให้เขาเก็บเงิน เพราะเป็นคนอก็บเงินไม่เก่ง พอเราพูดเราเตื่อนให้เบาๆลงหน่อย เขาก็ว่าเรางี่เง่า เพื่อนพูดอะไรเขาเชื่อหมด เราเตือนอะไรก็ว่าเรางี่เงาไร้สาระตลอดว่าเราชอบชวนทะเลาะ กับเพื่อนผู้หญิงที่ชอบให้ไปรับไปส่งก็ไม่มีความเกรงใจเลย เราไม่หึงที่เขาไปรับไปส่งผู้หญิงคนอื่นนะ แต่เรามีรถแค่คันเดียว แฟนทำงานกลางคืนเราทำกลางวันปกติจะต้องผลัดกันเราเข้างานสาย9โมงแฟนเลิกงานงาน7โมงเช้าทุกวัน ปกติมันจะทันพอมีเวลาให้เราเอาพาลูกไปซื้อของกินได้ พอเเฟนเราไปส่งเพื่อน เเฟนเราก็ต้องกลับบ้านช้าบ้างทีเราต้องโทรให้น้าหรือพี่ไปส่งเพราะเราใช้เงินแบบจำกัด พอเราโทรหาก็ว่าเรางี่เง่า เขาบอกว่าเขาทำงานเขามีสังคม เขาต้องมีน้ำใจกับเพื่อนร่วมงาน แต่เราเป็นครอบครัวเขา เขาไม่สนใจเราเลย พอถึงวันหยุดเราขอให้พาเรากับลูกไปซื้อของกินเขาก็บ่นว่าไปเองไม่ได้หรอเขาจะนอน ทะเลาะกันหลายครั่งจนเราเหนื่อยที่จะพูด พอถึงเวลาที่ตัวแฟนเราเดือดร้อนหรือมีปัญหาอะไร เพื่อนที่แฟนเราคบทั้งหลายไม่เคยช่วยเลย มีเเต่เราที่คอยวิ่งทุกอย่าง เราเหนื่อยเราอยากเดินออกมา เราบอกเลิกกับเขาหลายครั่งแต่เขาไม่ยอมเลิกกับเรา เขาบอกว่าเขารักเรา ทำไมเราถึงอยากเลิกกับเขา  สิ่งที่เขาทำมันไม่ใช่ความรักเลย ที่เราอยากเลิกกับเขาไม่ว่าเราไม่รักเขา เรารักเขามาก  แต่เราก็รักตัวเองกับลูกเหมือนกัน เราไม่อยากให้ลูกต้องมาโตในสภาพครอบครัวที่ต้องมาทะเลาะกัน ในเรื่องที่ไม่ใช่เรื่อง เราจะพาลูกหนีก็ไม่เพราะที่อยู่ตอนนี้ก็บ้านเรา เราควรคุยกับเขายังไงดี  ที่เราตั้งใจจะเลิกกับแฟนเราคิดถูกไหม หรือเราต้องทำวิธีไหนถึงเขาจะมีน้ำใจกับเพื่อนน้อยลงอีกนิดนึง เพราะเขามีน้ำใจเกินไป เราเหนื่อย ที่เตือนหรือพูดอะไรไม่ได้เลย 

หรือเรางี่เง่าอย่างที่เขาว่าจริงๆค่ะ (อย่าด่ากันนะคะ ขอคำปรึกษาหน่อยคุยกับใครไม่ได้เลยค่ะ)