เราคบกับแฟนมา7ปี คบกันตั้งแต่มัธยมจนเขาได้เป็นทหารจ่า จบออกมาติดยศตอนคบกันได้5ปี เราจับได้ว่าเขานอกใจครั้งแรก ตอนนั้นเค้าอยู่ กทม ส่วนเราอยู่ ตจว เขาบอกเขาเหงาเขาไม่ได้ตั้งใจเขาขอแก้ตัวอีกครั้ง เราคิดว่าอาจเป็นเพราะความห่างไกลที่ทำให้คนเราเผลอพลั้งไปได้แล้วเราก็รักเขามากจึงให้อภัยไปตอนนั้น
จนมาวันนี้เราย้ายมาอยู่ กทม กับเขาได้ปีกว่าจดทะเบียนกันแล้วมีบ้านมีรถแต่เป็นชื่อเค้านะเพราะเค้าซื้อ วันนี้เราเห็นลายที่โทรออกของผู้หญิงคนนึงเวลาประมาณ เที่ยงคืนสี่สิบ วันนั้นเค้าไปทำงาน ตจว แล้วก็ไปกินเหล้าร้านนึงเค้าบอกกลับประมาณตีหนึ่งกว่า วันนี้เราเจอเพราะเค้านอนเลยแอบค้นโทรศัพท์ดูอย่างที่บอกลายผู้หญิงคนนั้นลบทุกอย่างเหลือแค่การโทรเขาน่าจะลืมลบ เราร้องไห้ไม่คิดว่าจะมีครั้งที่สองอีก เจ็บจนจุกเหมือนหัวใจสลายรอบนี้เราอยู่บ้านเดียวกับเขาคงไม่ได้ทำให้เขาเหงาได้เลยไป ตจว ก็คุยกันทุกวันแล้ววันั้นเขาก็ไปได้วันเดียวเองเราถามเขาเขาไม่พูดอะไรเลยเขากำลังหลับแล้วเราปลุกเขาตื่นเขารับฟังแต่ไม่พูดเราตั้งสติได้หยุดร้องไห้ก็ไปปิดไฟนอน แต่ก็คงไม่มีใครหลับลงหรอก เราเลยตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาแลกเปลี่ยนสอบถามเพื่อนๆ ขอบคุณทุกคนล่วงหน้าที่อ่านจนจบนะคะ เรารักเค้ามากขนาดตอนนี้เรายังคิดอยากจะให้อภัยเค้าอีกครั้งเราคุยกับเค้าได้ทุกเรื่อง เค้าทำตัวปกติทุกอย่างเราเสียใจมากจริงๆส่วนลึกๆของเราบอกให้พอได้แล้ว แต่ติดที่รักและพูกพันธ์นี่แหละที่ทำให้เราก้าวไปต่อยากมาก
ปล พิมพ์ไปมือสั่นไป ขอบคุณทุกคนล่วงหน้านะคะ
จับได้ว่าแฟนนอกใจตอนนี้เค้าเป็นทหารเราคบกับเค้ามาตั้งแต่มัธยม คบกันมา7ปีครั้งนี้ เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ
เราคบกับแฟนมา7ปี คบกันตั้งแต่มัธยมจนเขาได้เป็นทหารจ่า จบออกมาติดยศตอนคบกันได้5ปี เราจับได้ว่าเขานอกใจครั้งแรก ตอนนั้นเค้าอยู่ กทม ส่วนเราอยู่ ตจว เขาบอกเขาเหงาเขาไม่ได้ตั้งใจเขาขอแก้ตัวอีกครั้ง เราคิดว่าอาจเป็นเพราะความห่างไกลที่ทำให้คนเราเผลอพลั้งไปได้แล้วเราก็รักเขามากจึงให้อภัยไปตอนนั้น
จนมาวันนี้เราย้ายมาอยู่ กทม กับเขาได้ปีกว่าจดทะเบียนกันแล้วมีบ้านมีรถแต่เป็นชื่อเค้านะเพราะเค้าซื้อ วันนี้เราเห็นลายที่โทรออกของผู้หญิงคนนึงเวลาประมาณ เที่ยงคืนสี่สิบ วันนั้นเค้าไปทำงาน ตจว แล้วก็ไปกินเหล้าร้านนึงเค้าบอกกลับประมาณตีหนึ่งกว่า วันนี้เราเจอเพราะเค้านอนเลยแอบค้นโทรศัพท์ดูอย่างที่บอกลายผู้หญิงคนนั้นลบทุกอย่างเหลือแค่การโทรเขาน่าจะลืมลบ เราร้องไห้ไม่คิดว่าจะมีครั้งที่สองอีก เจ็บจนจุกเหมือนหัวใจสลายรอบนี้เราอยู่บ้านเดียวกับเขาคงไม่ได้ทำให้เขาเหงาได้เลยไป ตจว ก็คุยกันทุกวันแล้ววันั้นเขาก็ไปได้วันเดียวเองเราถามเขาเขาไม่พูดอะไรเลยเขากำลังหลับแล้วเราปลุกเขาตื่นเขารับฟังแต่ไม่พูดเราตั้งสติได้หยุดร้องไห้ก็ไปปิดไฟนอน แต่ก็คงไม่มีใครหลับลงหรอก เราเลยตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาแลกเปลี่ยนสอบถามเพื่อนๆ ขอบคุณทุกคนล่วงหน้าที่อ่านจนจบนะคะ เรารักเค้ามากขนาดตอนนี้เรายังคิดอยากจะให้อภัยเค้าอีกครั้งเราคุยกับเค้าได้ทุกเรื่อง เค้าทำตัวปกติทุกอย่างเราเสียใจมากจริงๆส่วนลึกๆของเราบอกให้พอได้แล้ว แต่ติดที่รักและพูกพันธ์นี่แหละที่ทำให้เราก้าวไปต่อยากมาก
ปล พิมพ์ไปมือสั่นไป ขอบคุณทุกคนล่วงหน้านะคะ