ผมมีคำถามครับกับแฟนคุยกัน ผมผิดใช่ไหมครับ ผมคือ B
เหตุการณ์คร่าวๆ คือแฟนผมส่งลิงค์รถมา แล้วผมก็ถามราคา เพราะปกติแฟนชอบซื้อรถมา แล้วขายไป แล้วผมคุยกับไปๆ มาทะเลาะกัน
ผมอยากรู้ว่าผมผิดมากหรอครับ ขอความคิดเห็นหน่อยครับ?
รายระเอียดต
ขออณุญาตขายรุ่นxx เครื่องหัวฉีด xxx เกียร์ธรรมดา ล้อxx5 ยาง xx ภายในสะอาด ช่วงล่างดีมาก 435,000 บาท
A: ชอบสี
B: ราคา
A: เขาตั้งไว้ 435
A: ต่อไป 4ถ้วน
A: ถ้าได้ก็เอา
B: แพงงงง
A: ก็นี่ทำเสระจหมดแล้ว
A: ราคาทำแล้วไง
B: 350-380
B: ค่อยไปเอา
A: อันนั้นราคาซื้อ
A: ราคามันขึ้นแล้วอีควัย
B: ดีลก่อนดิ
A: ต่อไป 4ถ้วนเจาอ่านไม่ตอบอ่ะ
A: อีควัย
A: คิดแบบ ไม่ต้องค้าขายละรถอ่ะ
B: 5555
You replied to A: Original message: ต่อไป 4ถ้วนเจาอ่านไม่ตอบอ่ะ
B: แกล้งอ่านไม่ตอบเลย
A: เยอะ อ่ะ
A: พูดเหมือนฉลาด รู้ทันเขา กูโง่เลยเนอะ ไม่รู้ราคา ไม่เคยค้าขาย พูดพล่อยๆไปเรื่อยไงก็ได้งั้นดิ ดีว่ะไม่ต้องรับผิดชอบคำพูดดี
A: ค้าขายรถให้ได้สักคันก่อนนะ ค่อยทำเป็นรู้ดีB: กูไม่รู้หรอก
B: และในเวลาเดียวกูก็ไม่ได้ดูถูก ด้วยครับ เผื่อคิดว่ากูดูถูกอยู่
B: ถ้ากูพูดเล่นกับไม่ได้ กูไม่พูดละ ถึงแม้ว่ากูจะพูดยังไง ทุกครั้งจะซื้อ คงจะซื้อให้ได้อยู่ดี
B: การที่พูดแบบประโยคที่พิมพ์ กูรู้สึกว่ากูไม่ได้ต้องรีแอคกลับอะไรขนาดนั้น แล้วๆA: เพราะนี่มันอาชีพกูไง
A: กูรู้ราคาอนาคตB: ด่าแบบสาสเสียแบบนี้A: กูเคย
เรื่องอาชีพไหม
A: ไม่เคยนะB: คืออะไรก่อนหมากัดปากมาพูดหรอA:
เคยเสียดสีไหม
A: ก็ไม่นะ
B: แล้วแต่จบๆ ไม่คุยละA:
ไม่รู้กูก็บอกว่าไม่รู้B: ยิ่งคุยยิ่งแปลความผิดไปใหญ่ครับ
B: เปลี่ยนเรื่องคุย
B: ไม่อยากทะเลาะครับ
A: กูไม่เคยอวดรู้แล้วด้อยค่าในอาชีพของเลยนะ
B: วันนี้เครียดกับงานมาเยอะลพ
A: กูเคารพงานที่ทำ
A: แล้วหล่ะ?
B: กูไม่ได้ด้อยค่า อาชีพ
B: และไม่ได้ดูถูก A: replied to you Original message: แกล้งอ่านไม่ตอบเลย
แล้วหล่ะ? B: ถ้ากูทำ ขอโทษแล้วกัน
A: replied to you Original message: 350-380 แล้วหล่ะ?
A: replied to you Original message: แพงงงง แล้วหล่ะ
B: เออ กูนึกว่าคุยเล่นได้เองแหละ
B: ขอโทษนะ
B: วันนี้ผมเครียดเอยะแล้วอะ
B: ผมไม่อยกทะเลาะแล้ว
B: ผมเหนื่อย
A: เชิญB: และผมไม่ได้ต้องการดูถูกใครครับ
B: เครนะ
A: แต่การกระทำมันฟ้อง
B: แล้วแต่จะเข้าใจครับ
A: อยากชนะคนในที่ทำงานก็ไม่ทำกับเขา ไม่ต้องมาเอาชนะกู
A: ทำเขาไม่ได้ เอามาลง มาเสียดสีกูตลอด
B: ตลกดีนะ อาการเหมือน
B: มีปัญหาทั้งๆ ที่เรื่องมันไม่มีปัญหา
A: เหนื่อยก็ไปพัก ไม่ต้องมาคุยกะกู
B: เป็นอะไรก่อน คุณ A.
B: แปลกๆ นะ
A: replied to you Original message: แพงงงง (กูเริ่ม?)
B: ประสาทรหร
B: ไม่ได้กินยาหรอ
B: กินยาบ้างนะ
B:
A: replied to you Original message: ค่อยไปเอา (กูเริ่ม?)
B: จะกูปรสาทบ้างไหม
A: replied to you Original message: แกล้งอ่านไม่ตอบเลย (กูไม่ได้เริ่มนะ)
B: มึชอบใช่ไหม่ฃ
B: ที่พูดไม่รูเรื่องห
B: เเริ่มอะไร
B:
A: กูไม่ได้เริ่มนะ กูแค่คุยดีๆ ถึงวิธีการ
B: ประสาทหรอ
A: ด้วยค่าการกระทำกูเอง
B: รูปรถมากูก็ทำแบบปกติ
B: งอแงะใส่กูอะไร
B: บ้าหรอ
B: หรอ++
A: ประสาท
B: ประสาท ชะมัด
B: บ้าป่าว อยู่ดีๆ
A: ด้อยค่าความคิดคนอื่น
B: มาอยากทะเลาะ
A: พอเขาไม่พอใจก็อ้างๆแถๆ
B: บ้าบอ
B: หรอแถตรงไหน
B: ไม่เคยด้วยค่าค่ะ
B: กูพูดดี
B: บ้าหรอ
B: ประสาทกลับรึไง
B: ชอบชวนคนอื่นฟิวขาด
B: หก
A: สันดานอาจารย์สินะ รู้ดีไปทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องที่คนอื่นเขาจะชอบ เขาจะพอใจ
B: ต้องการ การตอบสนองแบบไหน
B: หหละคัรบ
A: คนเก่งๆที่โดดเดี่ยวอย่างอ่ะ
B: กเวลาส่งลงิค์รถมา
A: ไม่เคยเรียนรู้อะไร
A: สมน้ำหน้า
A: บัยยยย
B: เธอพูดแบบนี้นะ เธอรู้ไหมว่าเวลาที่เธอต้องการคนอยู่ด้วย เธอพูดเอาสะใจนะ เธอคิดเอาเองว่าชนะแล้วอะไร แล้วก็กลับไปที่คำถามเมื่อกี้นะว่า เธอต้องการการตอบสนอง
B: กแบบไหนที่จะพอใจ
B: ไม่ตอบ
B: มาตอบก่อนสิ
B: เราอยากเล่นด้วยแล้ว
B: พอเรายอมถอย ตั้งแต่แรก ก็ปแซะเราอยู่นั้น
B: ตอนนี้เราพอเล่นด้วยมาก
B: มาคุยกันก่อน
B: กดก
B: ด
B: ไปไหนละ
B: อยากประสาทไปด้วยกัน
B: ไหม
ผมทะเลาะกับแฟนเรื่องซื้อรถ ผมควรทำยังไงขอความคิดเห็น
เหตุการณ์คร่าวๆ คือแฟนผมส่งลิงค์รถมา แล้วผมก็ถามราคา เพราะปกติแฟนชอบซื้อรถมา แล้วขายไป แล้วผมคุยกับไปๆ มาทะเลาะกัน
ผมอยากรู้ว่าผมผิดมากหรอครับ ขอความคิดเห็นหน่อยครับ?
รายระเอียดต
ขออณุญาตขายรุ่นxx เครื่องหัวฉีด xxx เกียร์ธรรมดา ล้อxx5 ยาง xx ภายในสะอาด ช่วงล่างดีมาก 435,000 บาท
A: ชอบสี
B: ราคา
A: เขาตั้งไว้ 435
A: ต่อไป 4ถ้วน
A: ถ้าได้ก็เอา
B: แพงงงง
A: ก็นี่ทำเสระจหมดแล้ว
A: ราคาทำแล้วไง
B: 350-380
B: ค่อยไปเอา
A: อันนั้นราคาซื้อ
A: ราคามันขึ้นแล้วอีควัย
B: ดีลก่อนดิ
A: ต่อไป 4ถ้วนเจาอ่านไม่ตอบอ่ะ
A: อีควัย
A: คิดแบบ ไม่ต้องค้าขายละรถอ่ะ
B: 5555
You replied to A: Original message: ต่อไป 4ถ้วนเจาอ่านไม่ตอบอ่ะ
B: แกล้งอ่านไม่ตอบเลย
A: เยอะ อ่ะ
A: พูดเหมือนฉลาด รู้ทันเขา กูโง่เลยเนอะ ไม่รู้ราคา ไม่เคยค้าขาย พูดพล่อยๆไปเรื่อยไงก็ได้งั้นดิ ดีว่ะไม่ต้องรับผิดชอบคำพูดดี
A: ค้าขายรถให้ได้สักคันก่อนนะ ค่อยทำเป็นรู้ดีB: กูไม่รู้หรอก
B: และในเวลาเดียวกูก็ไม่ได้ดูถูก ด้วยครับ เผื่อคิดว่ากูดูถูกอยู่
B: ถ้ากูพูดเล่นกับไม่ได้ กูไม่พูดละ ถึงแม้ว่ากูจะพูดยังไง ทุกครั้งจะซื้อ คงจะซื้อให้ได้อยู่ดี
B: การที่พูดแบบประโยคที่พิมพ์ กูรู้สึกว่ากูไม่ได้ต้องรีแอคกลับอะไรขนาดนั้น แล้วๆA: เพราะนี่มันอาชีพกูไง
A: กูรู้ราคาอนาคตB: ด่าแบบสาสเสียแบบนี้A: กูเคย
A: ไม่เคยนะB: คืออะไรก่อนหมากัดปากมาพูดหรอA:
เคยเสียดสีไหม
A: ก็ไม่นะ
B: แล้วแต่จบๆ ไม่คุยละA:
ไม่รู้กูก็บอกว่าไม่รู้B: ยิ่งคุยยิ่งแปลความผิดไปใหญ่ครับ
B: เปลี่ยนเรื่องคุย
B: ไม่อยากทะเลาะครับ
A: กูไม่เคยอวดรู้แล้วด้อยค่าในอาชีพของเลยนะ
B: วันนี้เครียดกับงานมาเยอะลพ
A: กูเคารพงานที่ทำ
A: แล้วหล่ะ?
B: กูไม่ได้ด้อยค่า อาชีพ
B: และไม่ได้ดูถูก A: replied to you Original message: แกล้งอ่านไม่ตอบเลย
แล้วหล่ะ? B: ถ้ากูทำ ขอโทษแล้วกัน
A: replied to you Original message: 350-380 แล้วหล่ะ?
A: replied to you Original message: แพงงงง แล้วหล่ะ
B: เออ กูนึกว่าคุยเล่นได้เองแหละ
B: ขอโทษนะ
B: วันนี้ผมเครียดเอยะแล้วอะ
B: ผมไม่อยกทะเลาะแล้ว
B: ผมเหนื่อย
A: เชิญB: และผมไม่ได้ต้องการดูถูกใครครับ
B: เครนะ
A: แต่การกระทำมันฟ้อง
B: แล้วแต่จะเข้าใจครับ
A: อยากชนะคนในที่ทำงานก็ไม่ทำกับเขา ไม่ต้องมาเอาชนะกู
A: ทำเขาไม่ได้ เอามาลง มาเสียดสีกูตลอด
B: ตลกดีนะ อาการเหมือน
B: มีปัญหาทั้งๆ ที่เรื่องมันไม่มีปัญหา
A: เหนื่อยก็ไปพัก ไม่ต้องมาคุยกะกู
B: เป็นอะไรก่อน คุณ A.
B: แปลกๆ นะ
A: replied to you Original message: แพงงงง (กูเริ่ม?)
B: ประสาทรหร
B: ไม่ได้กินยาหรอ
B: กินยาบ้างนะ
B:
A: replied to you Original message: ค่อยไปเอา (กูเริ่ม?)
B: จะกูปรสาทบ้างไหม
A: replied to you Original message: แกล้งอ่านไม่ตอบเลย (กูไม่ได้เริ่มนะ)
B: มึชอบใช่ไหม่ฃ
B: ที่พูดไม่รูเรื่องห
B: เเริ่มอะไร
B:
A: กูไม่ได้เริ่มนะ กูแค่คุยดีๆ ถึงวิธีการ
B: ประสาทหรอ
A: ด้วยค่าการกระทำกูเอง
B: รูปรถมากูก็ทำแบบปกติ
B: งอแงะใส่กูอะไร
B: บ้าหรอ
B: หรอ++
A: ประสาท
B: ประสาท ชะมัด
B: บ้าป่าว อยู่ดีๆ
A: ด้อยค่าความคิดคนอื่น
B: มาอยากทะเลาะ
A: พอเขาไม่พอใจก็อ้างๆแถๆ
B: บ้าบอ
B: หรอแถตรงไหน
B: ไม่เคยด้วยค่าค่ะ
B: กูพูดดี
B: บ้าหรอ
B: ประสาทกลับรึไง
B: ชอบชวนคนอื่นฟิวขาด
B: หก
A: สันดานอาจารย์สินะ รู้ดีไปทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องที่คนอื่นเขาจะชอบ เขาจะพอใจ
B: ต้องการ การตอบสนองแบบไหน
B: หหละคัรบ
A: คนเก่งๆที่โดดเดี่ยวอย่างอ่ะ
B: กเวลาส่งลงิค์รถมา
A: ไม่เคยเรียนรู้อะไร
A: สมน้ำหน้า
A: บัยยยย
B: เธอพูดแบบนี้นะ เธอรู้ไหมว่าเวลาที่เธอต้องการคนอยู่ด้วย เธอพูดเอาสะใจนะ เธอคิดเอาเองว่าชนะแล้วอะไร แล้วก็กลับไปที่คำถามเมื่อกี้นะว่า เธอต้องการการตอบสนอง
B: กแบบไหนที่จะพอใจ
B: ไม่ตอบ
B: มาตอบก่อนสิ
B: เราอยากเล่นด้วยแล้ว
B: พอเรายอมถอย ตั้งแต่แรก ก็ปแซะเราอยู่นั้น
B: ตอนนี้เราพอเล่นด้วยมาก
B: มาคุยกันก่อน
B: กดก
B: ด
B: ไปไหนละ
B: อยากประสาทไปด้วยกัน
B: ไหม