กับแฟนคนนี้ ควรพอแค่นี้ดีมั้ยคะ?

สวัสดีค่ะ เรากับแฟนคบกันมา 3 ปีแล้ว เราทำอาชีพพนักงานบริษัท และกำลังเรียน ป.ตรี ภาควันอาทิตย์ไปด้วย ส่วนแฟนอาชีพอิสระค่ะ ทำค้าขายจะปิดร้านก็ประมาณ 1-2 ทุ่ม อาจมี 3 ทุ่มบ้าง เราจะเริ่มเล่าเหตุการณ์ที่ทำให้เราเริ่มรู้สึกไม่อยากไปต่อกับคนนี้เลยนะคะ
1.เราทำงาน 8.00 - 17.00 น. กลับห้องพักที่อาศัยคนเดียว ก็มีคุยแชทกับแฟนกับบ้างแต่เค้าจะไม่ค่อยตอบเพราะทำงานอยู่ ทุกวันนี้เวลาเค้าจะโทรหาเรา จะโทรช่วง 5 ทุ่มถึงเที่ยงคืน เค้าบอกเข้าบ้านมางานเยอะ เคลียร์งานบ้านอะไรแบบนี้ค่ะ แต่บางวันที่เข้าบ้านไวแบบ 5-6 โมง เค้าก็โทรหาเราแค่ช่วง 5 ทุ่ม เที่ยงคืนเหมือนเดิมค่ะ เคยพูดแล้วว่าเราน้อยใจสุดท้ายก็กลายเป็นทะเลาะ ตอนช่วงจีบกันแรกๆก็เป็นแบบนี้ เราก็พูดว่าไม่โอเค เค้าบอกจะปรับปรุงสุดท้ายก็เหมือนเดิมมา 3 ปีค่ะ ส่วนตัวเราช่วงเวลาเลิกงานที่กลับห้องมาอยู่คนเดียวยอมรับว่าเหงา อยากเล่าเรื่องที่เจอในแต่ละวันให้ใครสักคนฟัง บางทีเค้าโทรมา 5 ทุ่มกว่าความรู้สึกมันไม่อยากคุยแล้วค่ะ มันกลายเป็นอารมณ์โกรธแทนเพราะทุกครั้งที่รับสายเราจะพูดเสียงไม่ดี(มันแบบน้อยใจ โกรธที่เค้าโทรหาช้า)แต่เราจะไม่พูดว่าน้อยใจแล้วเพราะไปก็ทะเลาะ บางคืนคือไม่รับสายเลยไม่อยากทะเลาะ หลับไปแบบน้อยใจน้ำตาไหลบ้างพยายามที่จะเข้าใจเค้า
2.เจอกันเดือนละ 2 ครั้ง ทุกครั้งที่นัดกันเค้าจะมาสาย 1-2 ชั่วโมง
ตอนนี้เราพักอยู่หอที่ใกล้ที่ทำงานค่ะ ก่อนที่จะออกมาอยู่หอเราอยู่บ้านกับครอบครัว เวลาเลิกงานมาแล้วนัดเจอเค้า เราก็ตกลงว่าจะรอที่ทำงานเพราะไม่อยากให้เค้าวนเข้าไปรับที่บ้าน เพราะถ้าไปจากที่ทำงานเราเส้นทางมันจะตรงไปเลยค่ะไม่วนไปมา เลิกงานมาเราก็รอค่ะไม่เคยต่ำกว่า 30 นาที พีคสุดรอถึง 18.40 จนยามบริษัทเปลี่ยนกะแล้ว พอโวยเค้าก็จะแบบ ก็มาแล้วมั้ย รถมันติด ถ้ามาแล้วทะเลาะวันหลังไม่มาแล้ว ต่อให้เป็นวันหยุดแล้วนัดเจอกัน เราคิดว่าเค้าจะมาหาเราตอนเช้าๆบ้างแบบจะได้ไปไหว้พระทำบุญ ไม่ใช่แค่ไปกินข้าวดูหนังแล้วกลับ เพราะเราทำงาน จันทร์-เสาร์ อาทิตย์ไปเรียน จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันนานขึ้น สุดท้ายเค้ามา 4 โมงค่ะ เคยนัดกันไปไหว้พระทำบุญ จนตอนนี้ไม่เคยได้ไปด้วยกัน เมื่อก่อนเคยอยากไปเที่ยวที่อื่นเดียวกันบ้างแบบทะเลเค้าก็จะพูดตัดบทมาว่าแบบจะไปยังไงรถสาธารณะหรอไม่ไปหรอก เค้ามีรถมีใบขับขี่จะให้ขับรถไป...(เหตุผลอะไรสักอย่างนี่แหละค่ะ จำไม่ได้แล้ว) จนตอนนี้เราไม่ได้คาดหวังอะไรแล้วค่ะแล้ว พอเค้าพูดมาว่า อยากไปเที่ยวกันสองคนบ้าง ทะเลดีมั้ย เรารู้สึกแค่ หรอ มันเป็นหรอที่แบบเค้าพูดเฉยๆและไม่คิดว่าเค้าจะทำได้ *ลืมบอกไปค่ะ จากที่เค้ามาที่ทำงานเราระยะทางประมาณ 15 นาทีค่ะ*
3.เราเรียนวันอาทิตย์ 8.00 - 20.00 น. ยอมรับเลยว่าอยากให้เค้ามารับบ้างสักครั้งค่ะ เพราะทางมันค่อนข้างมืด รถสาธารณะก็รอนาน ต้องต่อรถ 2 ต่อข้ามสะพายลอยอีก เราเป็นหมอนรองกระดูกทันเส้นค่ะ นั่งนาน เดินมาก จะปวดช่วงสะโพกร้าวลงขาบางวันเลิกเรียนมามันปวดจนไม่อยากเดินเลยค่ะ แต่เราไม่เคยขอให้มารับนะคะ มองว่ามันเป็นธุระของเราเอง เป็นเรื่องของเรา(แต่ในใจลึกอยากให้เค้ามารับบ้าง) เค้าจะบอกให้เรานั่งแท็กซี่กลับตลอดค่ะ ส่วนตัวเราคิดว่าจะนั่งแท็กซี่ทุกอาทิตย์คงไม่ไหว ไหนจะค่าเทอม ค่าห้องเช่าอีก ประเด็นคือ ที่เราบอกเจอกับแฟนเดือนละ 2 ครั้ง มันมีวันตายตัวอยู่ค่ะ เช่น จะเจอกันทุกวันที่ 4 กับ 22 มีครั้งนึงที่วันที่เราเรียนเป็นวันที่ 22 ตอนคุยโทรศัพท์กันแฟนบอกไม่ไปนะพรุ่งนี้ เจอวันจันทร์แทนเราก็ถามว่าทำไม เค้าบอกว่า เราเลิกเรียนดึกกว่าจะได้เจอกันก็มีเวลาอยู่ด้วยกันน้อย เราพูดไปว่า แปลกดีนะ เธอห่วงที่จะมีเวลาอยู่กับเราน้อย แต่เธอไม่ห่วงทุกครั้งที่เเราเลิกเรียนดึก ก็เลยตกลงกันได้ว่าวันนั้นเค้าจะมารับค่ะ แต่วันนั้นอาจารย์ดันปล่อยไว เราเลยโทรไปบอกเค้าค่ะ เค้าก็แบบทำไมตั้งนานไม่บอกคือเราก็อธิบายไปว่าเพิ่งรู้ เค้าก็เหมือนไม่พอใจค่ะ เพราะยังไม่ได้อาบน้ำ(เป็นคนอาบน้ำนาน เพราะเป็นโรคเกี่ยวกับผิว) เราเลยบอกจะไปรอที่หอ เขาก็ไม่พอใจจะให้เรารอก็คงไม่ไหว สุดท้ายทะเลาะกันวันนั้นเรากลับบ้านเองค่ะ 
4.เราเคยออกกำลังแล้วผิดท่า เป็นเหมือนเส้นข้างหลังช่วงสะโพกดังกึกค่ะไม่ใช่เสียงกระดูกนะคะมันแบบดังข้างใน ปวดมากจนต้องหยุเลยเลยคิดว่านอนพักพรุ่งนี้ก็หาย เช้าวันต่อมาแค่ลุกขึ้นมานั่งเส้นก็ยึดแล้วค่ะปวดมากๆโทรไปลางาน แล้วก็โทรหาแฟนค่ะ เค้าบอกให้เรียกแกร็บเสียงแบบงัวเงียเพิ่งตื่น เราก็ไม่ได้โวยวายอะไรนะคะ เพราะเค้าเป็นคนนอนดึกอยู่แล้ว เลยพิมพ์แชทคุยกับพี่สาว(อยู่ที่ระยอง)ว่าแบบปวดหลังมากๆเลย ไม่ได้ทำงานแค่ลุกขึ้นเดินเส้นก็ยึดแล้ว แล้วพี่สาวก็โทรมาตอนนั้นเราร้องไห้อยู่ด้วยเพราะเจ็บหลัง สุดท้ายพ่อเราที่อยู่กับพี่สาวเลยขับรถจากระยองมาหาเรา(สมุทรปราการ)เพื่อพาเราไปหาหมอแล้วก็กลับค่ะ ตอนนั้นในใจก็ 50/50 นะคะ แบบทำไมเธอไม่มีน้ำใจกับเราเลย กับ เราทำตัวเราเองค่ะมันเป็นเรื่องของเรา หลังจากเหตุการณ์นั้นมาเค้าก็ขอโทษนะคะ แล้วก็มีพาไปหาหมอตอนช่วงหมอนัดบ้าง
5. เรารู้สึกคุยกับเค้าแล้วไม่เหมือนเดิมค่ะ เหมือนอคติไปแล้ว แบบเค้าทำอะไรก็ดูขัดไปหมด เรายอมรับว่าบางครั้งคำพูดของเราและเค้ากำลังใช้ทำร้ายกันค่ะ
6. มองภาพอนาคตเค้ากับเราไม่ออก หลังๆมาเค้าเริ่มเกริ่นว่าทางบ้านเค้าให้มาขอเรา เราถามว่าแล้วจะเป็นยังไงต่อ เค้าบอกไว้ว่าให้เราไปอยู่บ้านเค้า เราคิดไว้ว่า ถ้าแต่งกันเราจะไม่เข้าไปอยู่ค่ะ ทางบ้านเค้ามี พ่อ แม่ และน้องสาว เรารู้สึกว่าถ้าเข้าไปความเป็นส่วนตัว หรือตัวตนเรามันต้องปรับเปลี่ยนไปเลย และเราไม่ได้หวังแบบนี้ เราอยากให้ต่างคนต่างออกมาสร้างด้วยกัน หรือต่างออกมาเมื่อพร้อม และเราเองก็ยังไม่พร้อมค่ะ รู้สึกว่าเค้ายังไม่สามารถดูแลเราได้ด้วย

ความคิดเราตอนนี้คือ
- เรารู้สึกว่าการใช้ชีวิตของเรากับแฟนต่างกัน ทำให้เวลาของเราไม่ตรงกัน
- เค้าไม่ใช่ความรักแบบที่เราคิดไว้ค่ะ เราคาดหวังว่าเค้าจะใส่ใจเรามากกว่านี้ (อันเราเห็นแก่ตัวเอง)
- เหมือนตัวเค้าเองก็พยายามที่จะทำให้อะไรๆมันดีขึ้น แต่เราอคติไปแล้ว
- เราเองก็อยากบอกเลิกเค้า เพราะหวังว่าจะเจอคนที่ใช้กว่านี้ค่ะ 
- แบบนี้เรียกหมดรักมั้ยคะ
**สิ่งที่เราเขียนออกมา มันมีแต่ด้านแย่ๆซึ่งด้านดีๆเค้าก็มีนะคะ แต่สถานะการณ์ตอนนี้เรามองแต่เรื่องพวกนี้ค่ะ**

อยากรู้ความคิดเห็นของสมาชิกท่านอื่นค่ะ หรือไม่ก็แบ่งปันสถานะการณ์ที่คล้ายๆกัน ต้องขอโทษล่วงหน้าด้วยนะคะ ถ้าพิมพ์ไม่เข้าใจหรือตกหล่นไป
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่