เรื่องมันมีอยู่ว่าลูกเขาเหมือนเป็นเด็กมีปัญหา แม่ทิ้งตั้งแต่เด็ก พ่อเป็นคนเลี้ยงเป็นคนดูแลแต่พอพ่อเขามีภรรยาใหม่ ก็ไม่สนใจลูก ขอตังก็ให้บ้างบางครั้งแต่ให้น้อยมาก พอลูกเขาไปขออีกก็บอกไม่มี ทั้งๆที่มันไม่พอใช้ จนเขาต้องดิ้นรนด้วยตัวเอง ที่เขาไม่ให้บ่อยเพราะคงจะเกรงใจภรรยาใหม่ เพราะมีลูกด้วยกันอีก 2 คนกับภรรยาใหม่ ตอนเด็กๆ เขาอยู่กับลุง ลุงเป็นคนเลี้ยงดู จนพ่อมีตังสร้างบ้านหลังใหม่ เลยขอไปอยู่กับพ่อ เเล้วเขาก็โดนภรรยาใหม่พ่อร้ายใส่ กีดกันไม่ให้พ่อเขายุ่งกับลูกเขา เพราะกลัวพ่อจะรักลูกคนนี้มากกว่าลูกตัวเอง กลัวจะสนใจลูกคนนี้มากกว่า เพราะเป็นลูกคนแรก และเป็นลูกของภรรยาเก่า จนเขาได้อยู่บ้านหลังนี้สักพัก เขาก็ได้ไปฝึกงานต่างจังหวัด ช่วงยุคโควิด แล้วโรงงานก็ไม่จ่ายค่าแรง ไม่มีตังจะกินข้าว ขอพ่อ พ่อก็ไม่ค่อยส่งให้ จนต้องย้ายกลับมาฝึกที่บ้าน พอกลับมาอยู่บ้าน ก็อยู่ไม่ได้เพราะอึดอัด จนเขามารู้จักกับเรา จะขอมาทำงานแถวๆ ที่ที่เราอยู่ มาขออยู่กับเรา พอย้ายมาอยู่กับเรา ตอนยังไม่ได้งานก็ไม่มีเงินใช้ซื้อข้าวซื้อของ โทรไปขอพ่อ พ่อก็ให้นิดเดียว พอตังหมดไม่พอใช้ทักไปขออีกก็บอกว่าไม่มี แต่มีตังซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้ลูกภรรยาใหม่ ไอโฟน 11 จนเราเห็นเราสงสารเลยยื่นมือไปช่วยเขา บอกเขาว่าเอาไปใช้ก่อนนะมีแล้วค่อยคืน เขาก็ใช้เงินเราจนได้งานทำ พอเขาได้งานเขาก็คืนมา 2 รอบ รอบละ 4,000 แต่คืนมาพอไม่พอใช้ก็มาขอเราใช้อีก จนเขาย้ายไปอยู่กับผู้หญิงใหม่ ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เลิกกับเรา แต่ตลอดเวลาที่อยู่กับเรา
ค่ากิน ค่าของใช้เราก็จ่ายให้เขาก่อน เพราะเขาไม่มีตัง ก่อนที่เขาจะย้ายไปอยู่กับผู้หญิงใหม่เค้าบอกเราว่าจะย้ายไปอยู่กับพี่ผู้ชายในแผนกในโรงงาน เเล้วเขาก็บอกเราว่าจะคืนให้ 20,000 แต่เราออกให้ทุกอย่างอยู่อย่างนี้ 3-4 เดือน จนเราไม่มีให้ เขาเลยย้ายไปอยู่กับผู้หญิงใหม่ แล้วเขาก็ให้ผู้หญิงคนใหม่ออกให้ทุกอย่างเหมือนเดิม บอกชีวิตไม่มีใคร ตัวคนเดียว เล่าเรื่องให้เขาสงสาร เหมือนที่เราสงสารเขา เอาง่ายๆ เกาะผู้หญิงกิน ไปทำงานได้เงินมาก็ไม่คืนไม่รู้เอาไปทำอะไรหมด ตั้งแต่ย้ายไปอยู่กับผู้หญิงใหม่ก็ไม่คืน แต่ปากบอกจะคืนให้ 20,000 ทักไปทวงก็บล้อกหนี จนเราไปขอให้ครอบครัวเขาช่วยคุยให้ เเต่ได้คำตอบมาว่า เอาเงินมาจากไหนเงินมันเยอะหรอ เอาจริงมันเหมือนไม่เยอะนะ แต่เรายังเรียนอยู่ที่ให้ก็เป็นเงินเก็บจากการฝึกงานของเรา บางครั้งก็เป็นเงินเเม่เรา เพราะเราเล่าให้แม่เราฟัง แม่เราก็สงสาร แล้วครอบครัวเขาก็พูดอีกว่า ตอนนั้นก็อยู่กินด้วยกันไม่ใช่หรอพอเลิกกันก็มาทวง เราเจอคำนี้เราไปไม่เป็นเลย ทั้งๆ ที่ลูกเขามาขอเราอยู่ ค่าห้องก็ไม่ช่วยจ่าย ค่ากินค่าของใช้เราก็เป็นคนจ่าย พอเขาเดือดร้อนก็ไม่สนใจใยดี เราก็ไม่ใช่คนใจดำที่จะไม่ช่วยเหลือซะด้วยสิ แล้วอีกอย่างเขานอกใจเราไปมีใหม่ คือเราผิดใช่ไหมที่เลิกแล้วไปทวงทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นคนบอกเลิก ไม่ได้ให้ด้วยความเต็มใจ ถ้าให้ด้วยความเต็มใจเราจะไม่พูดว่ามีเมื่อไหร่แล้วเอามาคืน เราเครียดเรื่องเงิน เครียดเรื่องที่เขานอกใจเรา ยังจะต้องมาเสียความรู้สึกกับคำพูดครอบครัวเขาอีก ถ้าเขาเลี้ยงดูดีๆ เขาคงไม่มาขอคนอื่นอยู่ ไม่มาขอคนอื่นกินแบบนี้ เราผิดหรอ ก็เข้าใจนะว่าเป็นปัญหาของเรา แต่เราก็เดือดร้อน เงินทั้งหมดนั้นมันเป็นเงินเก็บของเรา ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของเรา
เราเดือดร้อนเพราะลูกเขา ขอให้ครอบครัวเขาช่วยคุยให้แต่เขาไม่คุย ไม่สนใจในความเดือดร้อนของเรา
ค่ากิน ค่าของใช้เราก็จ่ายให้เขาก่อน เพราะเขาไม่มีตัง ก่อนที่เขาจะย้ายไปอยู่กับผู้หญิงใหม่เค้าบอกเราว่าจะย้ายไปอยู่กับพี่ผู้ชายในแผนกในโรงงาน เเล้วเขาก็บอกเราว่าจะคืนให้ 20,000 แต่เราออกให้ทุกอย่างอยู่อย่างนี้ 3-4 เดือน จนเราไม่มีให้ เขาเลยย้ายไปอยู่กับผู้หญิงใหม่ แล้วเขาก็ให้ผู้หญิงคนใหม่ออกให้ทุกอย่างเหมือนเดิม บอกชีวิตไม่มีใคร ตัวคนเดียว เล่าเรื่องให้เขาสงสาร เหมือนที่เราสงสารเขา เอาง่ายๆ เกาะผู้หญิงกิน ไปทำงานได้เงินมาก็ไม่คืนไม่รู้เอาไปทำอะไรหมด ตั้งแต่ย้ายไปอยู่กับผู้หญิงใหม่ก็ไม่คืน แต่ปากบอกจะคืนให้ 20,000 ทักไปทวงก็บล้อกหนี จนเราไปขอให้ครอบครัวเขาช่วยคุยให้ เเต่ได้คำตอบมาว่า เอาเงินมาจากไหนเงินมันเยอะหรอ เอาจริงมันเหมือนไม่เยอะนะ แต่เรายังเรียนอยู่ที่ให้ก็เป็นเงินเก็บจากการฝึกงานของเรา บางครั้งก็เป็นเงินเเม่เรา เพราะเราเล่าให้แม่เราฟัง แม่เราก็สงสาร แล้วครอบครัวเขาก็พูดอีกว่า ตอนนั้นก็อยู่กินด้วยกันไม่ใช่หรอพอเลิกกันก็มาทวง เราเจอคำนี้เราไปไม่เป็นเลย ทั้งๆ ที่ลูกเขามาขอเราอยู่ ค่าห้องก็ไม่ช่วยจ่าย ค่ากินค่าของใช้เราก็เป็นคนจ่าย พอเขาเดือดร้อนก็ไม่สนใจใยดี เราก็ไม่ใช่คนใจดำที่จะไม่ช่วยเหลือซะด้วยสิ แล้วอีกอย่างเขานอกใจเราไปมีใหม่ คือเราผิดใช่ไหมที่เลิกแล้วไปทวงทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นคนบอกเลิก ไม่ได้ให้ด้วยความเต็มใจ ถ้าให้ด้วยความเต็มใจเราจะไม่พูดว่ามีเมื่อไหร่แล้วเอามาคืน เราเครียดเรื่องเงิน เครียดเรื่องที่เขานอกใจเรา ยังจะต้องมาเสียความรู้สึกกับคำพูดครอบครัวเขาอีก ถ้าเขาเลี้ยงดูดีๆ เขาคงไม่มาขอคนอื่นอยู่ ไม่มาขอคนอื่นกินแบบนี้ เราผิดหรอ ก็เข้าใจนะว่าเป็นปัญหาของเรา แต่เราก็เดือดร้อน เงินทั้งหมดนั้นมันเป็นเงินเก็บของเรา ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของเรา