ช่วยแต่งโคลงสี่สุภาพเกี่ยวกับเพื่อนได้มั้ยคะ

หลบหน้ามองซุ่มไว้ เร้นกาย อาจไม่แสดงหมาย ที่แท้ คิดถึงร่ายมนต์พราย เพียรเป่า หูเรา กดข่มอารมณ์แม้ ร่ำร้องเพียงเธอ ปรารถนาปลดเปลื้อง โหยหา อยากนึกรักแก้วตา พร่ำร้อง จำใจพรากห่างมา หวังแค่ เธอสุข แม้นี

ขอลองบ้าง อิอิ ๏ งามนักงามนิ่มเนื้อ นวลโฉม กาลก่อนดูทรงโทรม ซูบก้าง ไฉนเปล่งประกายโสม สวาทส่อง ราวเทพสวรรค์สร้าง เสกให้ตระการฝัน ฯ ๏ ขวัญเอยเคยเปลี่ยวร้าง รักไหม ฤาแม่หมายรอใคร คู่ข้าง ความโฉมคิดไ