ทุกคนมักทำให้ฉันกลายเป็นตัวตลก

"สวัสดี เราเจอปัญหาที่เราไม่สามารถแก้ไขมันได้ ทุกคนไม่ว่าจะพ่อแม่ เพื่อน พี่น้อง ครู ญาติกรือแม้แต่คนในหมู่บ้านเดียวกัน ทุกคนมักทำให้เรากลายเป็นตัวตลกโดนการล้อเรา ครูเราล้อเราเรื่องที่เราเล่นกีฬาไม่เป็นเหมือนเพื่อนคนอื่น และเพื่อนๆทุกคนก็หัวเราะและเริ่มล้อเลียนท่าทางการเล่นกีฬาของเรา พ่อแม่ล้อเราว่าหน้าตาเราเหมือนลูกเป็ดขี้เหร่ ไม่สวยหล่อเหมือนลูกบ้านอื่น แถมยังบอกว่าหน้าไม่เหมือนพ่อแม่ ตอนแรกเราคิดว่าเขาคงอำเล่น แต่มันบ่อยเกินไปจนเราคิดว่ามันคือเรื่องจริง และเขาเอาไปคุยเล่นกับพวกญาติๆ และพวกพี่น้องเราก็พากันหัวเราะเยาะ พากันล้อเราใหญ่เลย ว่าเราไม่เข้าพวกบ้าง กาในหมู่หงส์บ้าง แกะดำบ้าง หน้าตาเหมือนตัวประหลาด ส่วนพวกคนที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน พวกเขาก็ล้อเราตามที่ได้ยินพวกพ่อแม่และญาติๆเราล้อ เราอยากรู้จังว่ามันสนุกหรอ เราอยากสนุกแบบนั้นบ้างจัง แต่ทำไมเวลาที่ทุกคนสนุก เราถึงเศร้าหละ ทุกคนคิดว่าเราควรออกไปจากที่ ที่เราอยู่ไหม ควรไปไกลๆ หรืออยู่เพื่อเป็นความสุขให้คนอื่นต่อดี ดีใจเนอะที่ทำให้หลายๆคนหัวเราะได้ แต่ทำไมเราถึงรู้สึกว่าเราไม่เหลือคุณค่าอะไรในตัวเองเลย ไม่มั่นใจ ไม่กล้าทำอะไรที่เป็นสิ่งใหม่เลย ทำไมกันนะ" นี้คือคำพูดของเพื่อนเราค่ะ เขาเขียนมันลงในไดอารี่ แล้ววันหนึ่งเขาก็หายไป ไม่กลับมาอีกเลย