พ่อแม่เอากล้องวงจรมาติดในห้องนอนสมควรไหมคะ?่

อยากจะถามทุกคนว่าถ้าพ่อเเม่ทำแบบนี้แล้วรู้สึกยังไงคะ ส่วนตัวเราเราไม่โอเครกับการกระทำของพวกเค้าเพราะว่าจะทำอะไรก็ต้องอยู่ในสายตาตลอด บางทีก็ชอบเปิดประตูเข้ามาเลยเเต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่เรื่องติดกล้องวงจรนี่เป็นอะไรที่เราอึดอัดมาก ครั้งแรกเอามาติดเราก็ไม่ว่าเเล้วทีนี้กล้องตัวนี้พัง แล้วเค้าก็ไห้ไปนอนรวม เราก็ยอมทุกอย่างทีนี้ปิดเทอมเราขอย้ายมานอนห้องส่วนตัว เพราะว่าต้องติวสอบของมหาลัยแล้วจะมีสอบ ตอนแรกเค้าก็ไม่ยอม แต่พอไปๆมาๆ ก็ไห้นอนแต่บอกว่าไม่ร้อนหรอ เราก็บอกว่าไม่ร้อนอยู่ได้ เค้าไม่ไห้เปิดแร์ เพราะแปลืองค่าไฟ แต่จะเอากล้องตัวที่2 มาติดอีก เราคิดในใจเเล้วนี่ไม่เปลืองค่าไฟหรอ ติดทั้งวัน เปิดทั้งวัน บางที่เราอยุ่คนเดียวเงียบๆ ก็รู้สึกแบบว่าน้อยใจ ว่าทำไมครอบครัวเราไม่เป็นเหมือนครอบครัวคนอื่นบ้าง บางทีเห็นลูกคนอื่นเค้าเล่นกับพ่อเเม่เค้าโดยที่พ่อแม่เค้าก็เล่นด้วยไม่จริงจัง กับกันกับเรา ที่เล่นด้วยหยอกหน่อยก็จริงจังไปหมด บางทีคำพูดของเค้าก็ทำไห้เราไม่อยากอยู่บนโลกนี้ เพราะว่าเรารู้สึกหน่อยกับชีวิต ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ต้องมาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้อีก ท้อกับตัวเองมาก บางทีก็คิดนะเกิดมาทำไม ถ้าเลือกได้ไม่อยากเกิดมาเลย เหนื่อยเหลือเกินทำไมเด็กอายุ17 ต้องเหนื่อยขนาดนี้ คำชื่นชมไห้กำลังใจไม่เคยมีสักคำ แล้วอีกเรื่องเรื่องเรียน เราเรียนสายวิทย์คณิต ทุกคนก็เข้าใจดีว่าต้องเรียนหนักขนาดไหน แล้วคือเราเรียนควบคู่กับ ม.รามคำแหง เสาร์อาทิตย์ ก็ทำงานไม่ได้หยุดเหมือนคนอื่นที่วันหยุดนอนอยู่บ้านชิวๆ เราเคยทะเลาะกับแม่ครั้งนึงเรื่องที่จะขอหยุดงานวันนึงเพื่อมาทำงานกลุ่มกับเพื่อน เค้าก็ส่งข้อความมารัวๆว่า ออกไปเลยไม่ต้องเรียน ซึ่งเราอึ่งกับคำตอบของเค้ามากว่านี่เรื่องเรียนนะ พอกลับบ้านมาเราก็มานั่งในมุมของตัวเองว่า ทำไมวะ ทำไมกูต้องเกิดมาวะ เหนื่อยมาก ไม่มีใครรับฟังได้เลยในบ้าน เราเป็นลูกคนเดียว ในบ้านมี3 คน พ่อเเม่ลูก เราบอกกลับตัวเองว่า ถ้ากล้องมาติดเมื่อไหร่วันนั้นคือวันตายของเรา  อาจจะฟังดูเลอะเทอะแต่เราทำจริง สุดท้ายนี้ ขอไห้ทุกคนมีความสุขกับการใช้ชีวิตนะคะ
ถ้าพ่อกับแม่มาเห็นข้อความนี้. อยากจะบอกว่าหนูรักพ่อกับมะมากนะขอบคุณสำหรับทุกอย่าง แต่ตอนนี้หนูเหนื่อยมากเหนื่อยที่สุด อยากจากโลกนี้ไปเหลือเกิน