ผมอายุ 62 ปี แล้ว..มีครอบครัวแล้ว แต่เวลาอยู่คนเดียวเงียบๆ..คิดแต่เรื่องเก่า..ขับรถคนเดียวบางทีน้ำตาไหล..ลบความทรงจำไม่ได้
1..ตอนอายุ 18 ชอบกับแฟนคนแรก ใกล้บ้าน แต่ไม่สมหวังบ้านเขารวย แต่เราชอบกัน เธอไปมีครอบครัวและประสพความสำเร็จในชีวิต เลยเป็นได้แค่เพื่อนกัน แต่มะเร็งพรากเธอไป ปี 2559 ..แต่ผมก็ยังคิดถึงเธอ คิดถึงสิ่งดีๆเสมอ ผมรู้ว่าเธอชอบผมมาก แต่เธอไม่เคยพูดออกมา..ผมก็ไม่เคยพูด......
2..อายุ 18 ไปสอบเข้า มหาวิทยาลัย แอบชอบเพื่อนที่ไปสอบด้วยกัน (รักข้างเดียว) คิดถึงตลอดมา และแอบส่องค้นคว้าเฟส จนได้เห็นเฟส ปี 2558 เขามีครอบครัวเช่นกัน ได้ทักไปคุยสองสามประโยค...อยู่ดีปี 2560 เฟสเธอไม่เคลื่อนไหว ผมก็คิดว่าเธอเปลี่ยนเฟส เมื่อวานลองค้นดูใหม่ ปรากฏว่า เธอเสียไปตั้งแต่ 5 ธันวา 2560 ผมก็ยังไม่ลืมความจำนี้..
....มันเป็นความทรงจำที่ผมลืมไม่ได้ ผมไม่รู้จะทำยังไง มันเป็นความทรงจำที่สวยงามและผิดหวัง..คงจะไม่ลืมจนหมดอายุขัย นะครับ..
..เจ็บลึกๆเสมอ เมื่อยามที่อยู่คนเดียว.............
ลบความทรงจำไม่ได้
1..ตอนอายุ 18 ชอบกับแฟนคนแรก ใกล้บ้าน แต่ไม่สมหวังบ้านเขารวย แต่เราชอบกัน เธอไปมีครอบครัวและประสพความสำเร็จในชีวิต เลยเป็นได้แค่เพื่อนกัน แต่มะเร็งพรากเธอไป ปี 2559 ..แต่ผมก็ยังคิดถึงเธอ คิดถึงสิ่งดีๆเสมอ ผมรู้ว่าเธอชอบผมมาก แต่เธอไม่เคยพูดออกมา..ผมก็ไม่เคยพูด......
2..อายุ 18 ไปสอบเข้า มหาวิทยาลัย แอบชอบเพื่อนที่ไปสอบด้วยกัน (รักข้างเดียว) คิดถึงตลอดมา และแอบส่องค้นคว้าเฟส จนได้เห็นเฟส ปี 2558 เขามีครอบครัวเช่นกัน ได้ทักไปคุยสองสามประโยค...อยู่ดีปี 2560 เฟสเธอไม่เคลื่อนไหว ผมก็คิดว่าเธอเปลี่ยนเฟส เมื่อวานลองค้นดูใหม่ ปรากฏว่า เธอเสียไปตั้งแต่ 5 ธันวา 2560 ผมก็ยังไม่ลืมความจำนี้..
....มันเป็นความทรงจำที่ผมลืมไม่ได้ ผมไม่รู้จะทำยังไง มันเป็นความทรงจำที่สวยงามและผิดหวัง..คงจะไม่ลืมจนหมดอายุขัย นะครับ..
..เจ็บลึกๆเสมอ เมื่อยามที่อยู่คนเดียว.............