ผ่านมาแล้วกับอดีตที่เจ็บปวดที่สุด
ผ่านมาจะครบ 3 ปี แล้ว...
ตอนนี้เค้ามีครอบครัวใหม่ มีลูกวัยขวบเศษๆ
จากภาพที่มีคนส่งมาให้ แล้วถามว่า ใช่.....รึเปล่า
ไม่รู้เจตนาของคนที่ส่งภาพมาเหมือนกัน ว่าเค้าต้องการอะไร
ตั้งแต่เราเลิกกันวันนั้น เราปิดช่องทางการติดต่อเธอทุกทาง
เปลี่ยนเบอร์ เปลี่ยนที่อยู่ เปลี่ยนเฟส บล๊อกเฟสเธอ
เราทั้งสองคนต่างหายจากชีวิตกันและกันไป จบชีวิตรัก 7 ปี
กับชีวิตคู่เพียง 4 เดือนลง
เพราะเธอและผู้หญิงคนนั้น คนที่เธอทำเขาท้อง ในขณะที่เธอกำลังใช้ชีวิตอยู่กับเรา
ช่วงชีวิต ณ เวลานั้น ทุกข์ทรมาน เจ็บปวดที่สุด คิดถึงพ่อกับแม่มาก
แต่ทุกอย่างก็จบลง เพราะเราตัดสินใจเด็ดขาดที่จะเลิก
ตอนนี้ก็จะ 3 ปีแล้ว เรายังคงอยู่กับความเสียใจ..
ไม่ได้คิดถึง ไม่ได้รักแล้ว แต่ยังเจ็บปวดกับความผิดพลาดเดิมๆ ที่เคยเกิดขึ้น
เป็นบาดแผลที่ลึกที่สุด เจ็บไปถึงกระดูก เฝ้าบอกกับตัวเองว่า
ไอ้คนสองคนนั้นที่มันทรยศต่อฉัน(เขาเป็นคนสนิทของเราทั้งคู่ และแอบคบกัน)
เวรกรรมจะตามทันในสิ่งที่เค้าเคยก่อไว้กับฉันไม๊..
การรอคอย....มันดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด เราแค่อยากเห็นเค้าทั้งคู่ สำนึกต่อสิ่งที่เคยได้กระทำกับเรา
และกับครอบครัวเรา ที่ทำให้พ่อและแม่ของเราเสียใจ
แต่เปล่าเลย ไม่มีเลยจากคนทั้งคู่..
และเรายังคงเดินตามทางเดินของชีวิตเราต่อไป...
และมิอาจลืมความเจ็บปวดในอดีตได้แม้ซักครั้ง
ทุกความทรงจำเลวร้ายยังอยู่ทุกลมหายใจ
และไม่รู้จะสิ้นสุดลงวันไหน ที่เราจะลืมมันได้จริงๆ
มาถึงตอนนี้ อายุก็เยอะแล้ว แต่ก็ไม่กล้าจะมีใครใหม่
ยังบอกแม่เลยว่า แม่จะว่าหนูไม๊ ถ้าหนูจะอยู่กับแม่แบบนี้ไปจนตาย
ไม่มีหลานให้แม่...
เราได้รู้จัก คังแกรี่ จากรายการวาไรตี้ รันนิ่งแมน
ได้รู้ประวัติของแกรี่ผ่านๆ ว่าเขาเคยผิดหวังจากรักครั้งแรกที่คบกันมา 7 ปี
และแต่งบทเพลงไว้มากมายเกี่ยวกับแฟนเก่า
เรารู้สึกดีใจเหมือนเจอเพื่อนคนนึงที่น่าจะรับรู้ความเจ็บปวดของเขา
และเราเข้าใจเขาดี..
แค่อยากเขียนระบายความรู้สึกในใจ ที่ไม่อยากพูดกับใคร
ผ่านมาจะครบ 3 ปี แล้ว...
ตอนนี้เค้ามีครอบครัวใหม่ มีลูกวัยขวบเศษๆ
จากภาพที่มีคนส่งมาให้ แล้วถามว่า ใช่.....รึเปล่า
ไม่รู้เจตนาของคนที่ส่งภาพมาเหมือนกัน ว่าเค้าต้องการอะไร
ตั้งแต่เราเลิกกันวันนั้น เราปิดช่องทางการติดต่อเธอทุกทาง
เปลี่ยนเบอร์ เปลี่ยนที่อยู่ เปลี่ยนเฟส บล๊อกเฟสเธอ
เราทั้งสองคนต่างหายจากชีวิตกันและกันไป จบชีวิตรัก 7 ปี
กับชีวิตคู่เพียง 4 เดือนลง
เพราะเธอและผู้หญิงคนนั้น คนที่เธอทำเขาท้อง ในขณะที่เธอกำลังใช้ชีวิตอยู่กับเรา
ช่วงชีวิต ณ เวลานั้น ทุกข์ทรมาน เจ็บปวดที่สุด คิดถึงพ่อกับแม่มาก
แต่ทุกอย่างก็จบลง เพราะเราตัดสินใจเด็ดขาดที่จะเลิก
ตอนนี้ก็จะ 3 ปีแล้ว เรายังคงอยู่กับความเสียใจ..
ไม่ได้คิดถึง ไม่ได้รักแล้ว แต่ยังเจ็บปวดกับความผิดพลาดเดิมๆ ที่เคยเกิดขึ้น
เป็นบาดแผลที่ลึกที่สุด เจ็บไปถึงกระดูก เฝ้าบอกกับตัวเองว่า
ไอ้คนสองคนนั้นที่มันทรยศต่อฉัน(เขาเป็นคนสนิทของเราทั้งคู่ และแอบคบกัน)
เวรกรรมจะตามทันในสิ่งที่เค้าเคยก่อไว้กับฉันไม๊..
การรอคอย....มันดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด เราแค่อยากเห็นเค้าทั้งคู่ สำนึกต่อสิ่งที่เคยได้กระทำกับเรา
และกับครอบครัวเรา ที่ทำให้พ่อและแม่ของเราเสียใจ
แต่เปล่าเลย ไม่มีเลยจากคนทั้งคู่..
และเรายังคงเดินตามทางเดินของชีวิตเราต่อไป...
และมิอาจลืมความเจ็บปวดในอดีตได้แม้ซักครั้ง
ทุกความทรงจำเลวร้ายยังอยู่ทุกลมหายใจ
และไม่รู้จะสิ้นสุดลงวันไหน ที่เราจะลืมมันได้จริงๆ
มาถึงตอนนี้ อายุก็เยอะแล้ว แต่ก็ไม่กล้าจะมีใครใหม่
ยังบอกแม่เลยว่า แม่จะว่าหนูไม๊ ถ้าหนูจะอยู่กับแม่แบบนี้ไปจนตาย
ไม่มีหลานให้แม่...
เราได้รู้จัก คังแกรี่ จากรายการวาไรตี้ รันนิ่งแมน
ได้รู้ประวัติของแกรี่ผ่านๆ ว่าเขาเคยผิดหวังจากรักครั้งแรกที่คบกันมา 7 ปี
และแต่งบทเพลงไว้มากมายเกี่ยวกับแฟนเก่า
เรารู้สึกดีใจเหมือนเจอเพื่อนคนนึงที่น่าจะรับรู้ความเจ็บปวดของเขา
และเราเข้าใจเขาดี..