ใครเคยมีเรื่องทุกข์ใจ ร้อนใจ กังวล หรือลุ้นระทึกสุดๆในชีวิต อะไรบ้าง แล้วมีทางออกในการแก้ปัญหาหรือผ่านพ้นจากจุดๆนั้นยังไงบ้าง ช่วยมาเล่าสู่กันฟังหน่อยครับ
ส่วนตัว จขกท. มีหลักๆอยู่ 2 เรื่องด้วยกัน
1.เคยเผอมีเพศสัมพันธ์แล้วถุงยางแตก ตอนนั้นไม่รู้เลยว่าจะไปรับยาต้านจากไหน ที่ไปตรวจได้ก็เดาๆว่าโรงพยาบาล แต่ก็ไม่ได้มั่นใจขนาดนั้นว่าจะมี ทุก รพ.มั้ย พอเช้าวันต่อมาเลยโทรไปหาโรงพยาบาลประจำอำเภอ แล่วถามว่ามีแผนกตรวจเอดส์มั้ย พอเค้าตอบว่ามีผมแบบตื่นเต้นดีใจสุดขีด หลังจากนั้นก็มุ่งตรงไปที่ รพ.นั้น แล้วรับการตรวจ พอผลเลือดออกปกติผมก็ยิ่งดีใจแบบสุดขีด นั่งลุ้นแทบตาย หลางจากนั้นหมอก็ให้ยาต้านมากิน แล้วก็นัดมาตรวจเป็นรอบๆ
2.เรื่องนี้เป็นเรื่องปัจจุบันที่สุดที่ จขกท.กำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเคยเข้าใจว่าทั้งการขอใบผ่อนผันทหารจากมหาลัย กับยื่นผ่อนผัน ต้องทำตอนอายุ 21 ปี คือถึงวันเกิดแล่วเท่านั้น แต่จริงไม่ใช่เลย เค้านับอายุตามปีเกิด มารู้ตัวอีกทีก็หมดเขตขอใบสะแล้ว การขอก็ต้องขอใบผ่อนผัน หรือสอบถามเกี่ยวกับปัญหาเรื่องนี้ที่สำนักงานหอพักของมหาวิทยาลัย ซึ่งตอนนี้เป็นตอนค่ำวันศุกร์ ขอได้อีกที่ก็ 8.30 น. ของวันจันทร์ ในระหว่างนี้ จขกท.ก็รู้สึกกระวนกระวาย จิตใจร้อนรุ่ม คือตั้งนั่งรอให้ผ่านพ้นเสาร์อาทิตย์ไปแบบทำอะไรไม่ได้เลย กังวลมาก ณ เวลาที่เขียนอยู่ตอนนี้ผมเนื้อตัวร้อนรุ่มไปหมด จิตใจดิ่งเหว น้ำตาแทบจะไหว หัวใจเต้นตุ๊บๆ ทรมาณใจมากๆ 😭😭😭😭
ใครเคยมีเรื่องที่ทุกข์ใจ กังวล บุ้นระทึกสุดๆในชีวิตบ้าง
ส่วนตัว จขกท. มีหลักๆอยู่ 2 เรื่องด้วยกัน
1.เคยเผอมีเพศสัมพันธ์แล้วถุงยางแตก ตอนนั้นไม่รู้เลยว่าจะไปรับยาต้านจากไหน ที่ไปตรวจได้ก็เดาๆว่าโรงพยาบาล แต่ก็ไม่ได้มั่นใจขนาดนั้นว่าจะมี ทุก รพ.มั้ย พอเช้าวันต่อมาเลยโทรไปหาโรงพยาบาลประจำอำเภอ แล่วถามว่ามีแผนกตรวจเอดส์มั้ย พอเค้าตอบว่ามีผมแบบตื่นเต้นดีใจสุดขีด หลังจากนั้นก็มุ่งตรงไปที่ รพ.นั้น แล้วรับการตรวจ พอผลเลือดออกปกติผมก็ยิ่งดีใจแบบสุดขีด นั่งลุ้นแทบตาย หลางจากนั้นหมอก็ให้ยาต้านมากิน แล้วก็นัดมาตรวจเป็นรอบๆ
2.เรื่องนี้เป็นเรื่องปัจจุบันที่สุดที่ จขกท.กำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเคยเข้าใจว่าทั้งการขอใบผ่อนผันทหารจากมหาลัย กับยื่นผ่อนผัน ต้องทำตอนอายุ 21 ปี คือถึงวันเกิดแล่วเท่านั้น แต่จริงไม่ใช่เลย เค้านับอายุตามปีเกิด มารู้ตัวอีกทีก็หมดเขตขอใบสะแล้ว การขอก็ต้องขอใบผ่อนผัน หรือสอบถามเกี่ยวกับปัญหาเรื่องนี้ที่สำนักงานหอพักของมหาวิทยาลัย ซึ่งตอนนี้เป็นตอนค่ำวันศุกร์ ขอได้อีกที่ก็ 8.30 น. ของวันจันทร์ ในระหว่างนี้ จขกท.ก็รู้สึกกระวนกระวาย จิตใจร้อนรุ่ม คือตั้งนั่งรอให้ผ่านพ้นเสาร์อาทิตย์ไปแบบทำอะไรไม่ได้เลย กังวลมาก ณ เวลาที่เขียนอยู่ตอนนี้ผมเนื้อตัวร้อนรุ่มไปหมด จิตใจดิ่งเหว น้ำตาแทบจะไหว หัวใจเต้นตุ๊บๆ ทรมาณใจมากๆ 😭😭😭😭